Sefiller Yorumları

film tam anlamıyla rezzzalet. kitabı okumamış kimselerin bunu izleyip "sefiller de amma overrated bir mevzuymuş bu kadar tırto bir şey nasıl bir klasik haline gelebilmiş" diye düşüneceklerinden eminim o sebeple orjinal sefiller'in filmi diye izlenmesini asla ve katta tavsiye etmem. madem vasatın bu kadar altında bir iş çıkaracaklarmış ne diye ısrarla iki buçuk saat yapmışlar diye düşünmedim değil. yani en nihayetinde hepimiz yeri gelince luzumsuz vakit kaybı filmler izliyoruz ama en azından standart bir süresi oluyor. iki buçuk saati hayretler içinde "bunu nasıl yapmışlar", "nasıl yapabilmişler böyle bir şeyi" monologlarıyla geçirdim. amanda seyfried benim için her zaman olduğu gibi ifadesiz ve berbattı. rolün hakkını verememiş. küçük cosette bile kendisinden daha iyiydi.

ha hiç mi bir şeyi beğenmedim, hayır beğendiğim yerler de oldu. eponine'i canlandıran abla çok güzelmiş. sesi de epey hoş, oyunu da, herhalde kendisini daha fazla filmde görürüz artık. genel olarak russel crowe'un performansıyla ilgili olumsuz eleştirilere rastladım ancak kendisi -hugo'nun romanından bağımsız olarak- filmdeki en beğenilesi şeydi. şekil şemal olarak da pek hoş bir hale gelmiş. performansını beğenmeyenler olmuş ben sırf tekrar tekrar 24601 demesini dahi etkileyici buldum.

anne hathaway ile ilgili söylemek istediklerim de var. o saçla bile göze güzel görünebilmesinden nefret ettim. nasıl çekici bir kadın kıskançlıktan delircem.

Merakla beklediğim bir filmdi ve beklentilerimi fazlasıyla karşıladı. Fazlasıyla diyorum çünkü oyuncu listesini gördüğüm anda ister istemez müzikal anlamda çok da iyi olmayacağını düşünüyordum. Oyuncular pekala başarılı isimler ama böyle bir müzikalin altından kalkabileceklerini hiç düşünmemiştim. Sonuç olarak ise iyi ki yanılmışım. Hugh Jackman'ı Wolverine karakteri dışında görmeyi sevenlerdenim ve hem oyunculuğu hem de sesiyle Jean Valjean rolünün hakkını vermiş. Anne Hathaway, abartıldığı kadar iyi değil ama 'I Dreamed a Dream' sahnesi çekim olarak değil belki ama oyunculuk ve ses olarak olmuş. Amanda Seyfried gerçekten şaşırttı ama yine de küçük Cosette'in daha başarılı olduğu kesin. Eddie Radmayne ise sanırım çaktırmadan en iyi çıkış yapan oyunculardan biri oldu. Ne zaman bir İngiliz yapımı film, mini dizi, uyarlama vs. izlesem karşıma çıkmasına alışmıştım ama sanırım artık büyük yapımlarda da görmeye devam edeceğiz. Helena Bonham Carter ve Sacha Baron Cohen ikilisi ise, Sweeney Todd'daki karakterlerine benzerliklerinin de etkisiyle, kesinlikle dahil oldukları her saniyede eğlendiriyorlardı. Filmin tek olmamışı ise kendi adıma büyük bir hüsran olan Russell Crowe'du. Şarkı söylediği her dakika benim için işkenceydi, sesi belki bir Coldplay şarkısı için yeterli olabilir ama bir müzikal için kesinlikle kötüydü. Ve son olarak izlemekten en çok zevk aldığım oyuncu Gavroche rolündeki ufaklıktı. Gerçekten sesi ve oyunculuğuyla, film adına çok iyi bir keşif olmuş. Yönetmen Tom Hooper ise King's Speech'te kesinlikle hakkettiği övgüleri bu filminde o kadar haketmiyor. King's Speech'te konuşamayan -ve çok güzel bir ağıza sahip olan- kralı oldukça yakından çekerek, asıl hikayeyi ağıza zoom yaparak vurgulaması, o filmin olayıydı. Aynı teknik bu filmde kullanıldığında ortaya rahatsız edici sahneler çıkmış, sırf şarkı söylüyorlar diye bademcikleri göstermenin ya da gözden yukarısını kadraja sokmaya gerek duymamanın ne anlamı vardı bilmiyorum. Ama yine de kürek mahkumlarının yaptığı açılış, cenaze töreni, devrim sahneleri, kapanış ve tabi ki harika 'Do You Hear the People Sing?' uyarlaması, diğer hatalarını görmezden geldirecek güzellikte işlenmiş. Sonuç olarak -yalnızca- türün hayranlarının beğeneceği kaliteli bir film olmuş ve tabi unutmadan bu filme romanın uyarlaması değilde müzikalin uyarlaması olarak bakarsak çok daha yerinde yorum yapabiliriz.