Tiran Sıfır Yılı

Tiran-Sıfır Yılı, 45 yıl diktatörlükle yönetildikten sonra, sözde özgürlüklerine kavuşan; ancak kendilerini büyük bir kaosun içinde bulan Arnavutların günlük yaşamlarından kesitler sunuyor. 23 yaşındaki Niku babasının kamyonuyla hayatını kazanmaya çabalamaktadır. Karmaşanın hüküm sürdüğü Arnavutluk’ta herkes ülkeyi terk edip yurt dışına gitmek düşüncesindedir. Niku’nun sevgilisi Klara, Paris’e gidip manken olmak istemektedir, komşu kadın ise kendisine bir İtalyan sevgili bulmayı becermiştir. Tiran- Sıfır Yılı, beş yıl süren demokratik rejim sırasında kötü yönetim ve ortaya çıkan skandallarla bir savaş alanına dönen, herkesin silahlandığı, devletin var olmadığı, kanunların uygulanmadığı bir ülkenin nasıl kendi kendini yok etme sürecine girdiğini anlatıyor. Yıllarca özgürlüğü düşleyen insanlar, bu özgürlüğün çabuk zengin olma ve yurtdışına giderek lüks içinde yaşama düşüncelerine dönüştüğünü fark ediyorlar. Filmin karakterleri yönetmenin tanıdığı gerçek insanlar. Enver Hoca döneminde yapılmış bir koruganı satın alıp ülkesine götürmeye çabalayan Alman, her şeye burnunu sokan, konuk olduğu ülkenin geleneklerini hiçe sayan Fransız gazeteci, Stalin heykelleri satan heykeltıraş, ekonomik krizde işini ve bütün birikimlerini kaybeden anne, hala Stalin dönemindeymiş gibi yaşayan baba, filmin renkli kişiliklerini oluşturuyorlar. Filmdeki karakterlerin büyük bir çoğunluğu bir avluya bakan eski bir apartmanda oturuyorlar. Herkesin elinin altında bir kalaşnikofun bulunması gayet doğal ve Akdeniz kanı taşıyan Arnavutlar akıllarına estiğinde tüfeklerine sarılıyorlar. Yoksulluk, şiddet ve karmaşaya karşın Tiran-Sıfır Yılı karamsar bir film değil. İnsanların yaşama sevinci ve ortaya çıkan tuhaf ve komik durumlar filmi aynı zamanda eğlenceli kılıyor.