Çocuklar Cezayir Bağımsızlık Savaşı’nı canlandırmışlar, ama öyle bildiğiniz gibi değil!
Cezayirde sahilde bir grup çocuk denizden yeni çıkmış, kumlarda uzanıyorlar. Birisinin kafası diğerinin göğsünde, öbürünün başı bir başkasının ayak ucunda. Ortama bir barış ve kardeşlik havası hakim, ta ki... Çocuklardan biri gürültüyle gaz çıkarır ve etrafındakiler tiksintiyle çıkışır: Osuruğun bile Fransızınki gibi! Kahrolası Fasulyelerde Cezayir Bağımsızlık Savaşı çocuklar tarafından tekrar canlandırılıyor ama bu filmde tarihin bildiğimiz yıkımları, acıları, kahramanlıkları ve destanları yok. Çünkü tarih, kurgusu, ağırlığı ve iktidara yakınlığıyla, hassas bünyelerde gaz yapan ağır bir yemek. Yönetmen Narimane Marinin bu ilk filminde ise çocukların, sınırsızlığın, hayalgücünün ve ilhamın hafifliği var. Jean Vigonun Hal ve Gidiş Sıfırındaki (1933) anarşist çocuklar, Kahrolası Fasulyelerde tarihle gerçeküstücü bir dans yapıyorlar.
Kaynak:If Istanbul