4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün

Sinir bozucu filmlerlistesinin ilk sıralarında yer alabilecek bir film. 1987`nin komünist romanya döneminde geçen filmde 3-4 aylık fetüsünü düşürmeye çalışan bir kız ile ona yardım eden bir kızın başından geçen olaylar anlatılıyor. Ancak filmde yer alan diğer etkenler o kadar baskın ki, filmin bu genel konusu önemsizleşiyor. Öncelikle o dönemde romanya`da hüküm süren komünizmi, filmde yer alan tüm insanların suratlarındaki katı ifadeler, gri, soluk, nem kokan duvarlar, karanlık ve çamurlu sokaklardan ve daha buna benzer bir çok noktadan yola çıkarak, bir tablo gibi sunuyor önümüze yönetmen. Bunların yanında arkadaşına yardım eden otilia`nın varoluş mücadelesi, erkek arkadaşı ile tartıştığı sahnede tavana vurmakla birlikte, filmin birçok noktasında kendisine yer buluyor. İzleyici her an bir şeyler olacak beklentisiyle filmde sürüklenip gidiyor. Hatta bebe`nin kimliğini otelde unutması da yönetmenin bu beklentileri tavana vurduran bir kurnazlığıydı. Ancak film başladığı gibi sessiz sedasız sonlanırken, yukarıda yer alan bütün öğeleri ustalıkla filme yediriyor.

Oyuncular içerisinde tanınmış bir simaya rastlamamamıza rağmen, bütün oyuncular rolünün hakkını veriyor. Ancak burada bebe`ye bir parantez açmak istiyorum ki, kızlarla konuştuğu sahnede, kelimelerle bir insanın nasıl paçavraya çevrilebileceğini bizlere tekrar hatırlatmıştır. Öyle bir sahnedir ki, sesini yükseltmediği ya da bir hakarette bulunmadığı halde, kızlarla birlikte sizler de koltuğunuza biraz daha gömülüyorsunuz. Buna benzer, insanı şaşkına çeviren, sinirlerini alt üst eden sahneleri bulunan filmi, psikolojinizin sağlam olduğu bir vakitte izlemeniz daha doğru olacaktır. Hoş, bu seferde düzgün olan psikolojiniz bozulabilir ama neblem işte, iki ucu boklu değnek tam da bu duruma uygun işte.