Film çok uzun sürdü ve ağır, durgun ilerledi böyle filmler başta beni kaybediyor. Karakterlerin motivasyonu açıklanmıyor yani bazı kararları alırken bunun neden olduğu açıklanmıyor mesela kadın neden ısrarla yurtdışıma gitmek istiyor. Ya da neden adam kızının velayetini kaybetmekten çok korkuyor. Bunun gibi bir çok durum var ve bu empati kurmamızı güçleştiriyor.
Kimilerine göre filmin sonunun belirsiz olması olumsuz görülmüşse de kimilerine göre film bittikten sonra düşündürtmesi güzel. Ben film bitince düşünmeyi sevenlerdenim.
Film belgesel gibi değil bizi direkt içine alıyordu. Kamera çekimleri olsun, müzik kullanılmaması, karakterlerin bizler gibi olup hiçbirinin saf kötü veya saf iyi olarak çizilmemesi hepsinin gerçek birer insan olarak sahnelenmesi, duyguların yoğun verilmesi vs...
İşlenen konular çok değerliydi; sınıfsal farklılık, dini değerler, boşanmanın yaptığı ailevi yıkım, vicdan ve akıl arasındaki sıkışma...
Oyuncuların hepsi son derece başarılı rol almışlar. Termeh'... Devamı
Film çok uzun sürdü ve ağır, durgun ilerledi böyle filmler başta beni kaybediyor. Karakterlerin motivasyonu açıklanmıyor yani bazı kararları alırken bunun neden olduğu açıklanmıyor mesela kadın neden ısrarla yurtdışıma gitmek istiyor. Ya da neden adam kızının velayetini kaybetmekten çok korkuyor. Bunun gibi bir çok durum var ve bu empati kurmamızı güçleştiriyor.
Kimilerine göre filmin sonunun belirsiz olması olumsuz görülmüşse de kimilerine göre film bittikten sonra düşündürtmesi güzel. Ben film bitince düşünmeyi sevenlerdenim.
Film belgesel gibi değil bizi direkt içine alıyordu. Kamera çekimleri olsun, müzik kullanılmaması, karakterlerin bizler gibi olup hiçbirinin saf kötü veya saf iyi olarak çizilmemesi hepsinin gerçek birer insan olarak sahnelenmesi, duyguların yoğun verilmesi vs...
İşlenen konular çok değerliydi; sınıfsal farklılık, dini değerler, boşanmanın yaptığı ailevi yıkım, vicdan ve akıl arasındaki sıkışma...
Oyuncuların hepsi son derece başarılı rol almışlar. Termeh'inden tutun hâkimine, cezaevindeki suçlusuna kadar.
Bir daha olsa izler miyim pek sanmıyorum. Beni pek açan bir film türü değil ama bu türü sevenler için harika.
Mükemmel oyunculuklar ve atmosferi ile izleyiciye sadece seyir zevki yaşatmıyor, aynı zamanda hikayenin içine çekerek seyirciyi de filmin bir oyuncusu haline getiriyor.
Film boyunca karakterlerin yaşadıkları bütün ikilemleri izleyici de yaşıyor. Karakterlerle birlikte yeri geliyor geriliyoruz, yeri geliyor şüphe duyuyoruz, yeri geliyor suçluyoruz.
Hikayeyi açık bir şekilde göstermek, bütün ayrıntıları göz önüne sermek yerine ayrıntılarda ipuçlarını keşfetmemizi bekliyor, eğer keşfetmezsek de bunu bize başka bir diyaloglar içerisinde anlatıyor. Böylece film içinde tamamen kaybolmuyorsunuz ama bir karakter herhangi bir konuyu çözene kadar, eğer kendiniz yakalayamazsanız, siz de cevabı bilemiyorsunuz. Sadece sondaki soru hariç, çünkü son soru aslında yine seyirciye soruluyor. Bunu da yine bütün film boyunca yaptığı şekilde yapıyor, bize söylemeyerek, bizi odadan çıkararak kararı bu sefer tamamen bize bırakıyor.
Diyalog ağırlıklı m... Devamı
Mükemmel oyunculuklar ve atmosferi ile izleyiciye sadece seyir zevki yaşatmıyor, aynı zamanda hikayenin içine çekerek seyirciyi de filmin bir oyuncusu haline getiriyor.
Film boyunca karakterlerin yaşadıkları bütün ikilemleri izleyici de yaşıyor. Karakterlerle birlikte yeri geliyor geriliyoruz, yeri geliyor şüphe duyuyoruz, yeri geliyor suçluyoruz.
Hikayeyi açık bir şekilde göstermek, bütün ayrıntıları göz önüne sermek yerine ayrıntılarda ipuçlarını keşfetmemizi bekliyor, eğer keşfetmezsek de bunu bize başka bir diyaloglar içerisinde anlatıyor. Böylece film içinde tamamen kaybolmuyorsunuz ama bir karakter herhangi bir konuyu çözene kadar, eğer kendiniz yakalayamazsanız, siz de cevabı bilemiyorsunuz. Sadece sondaki soru hariç, çünkü son soru aslında yine seyirciye soruluyor. Bunu da yine bütün film boyunca yaptığı şekilde yapıyor, bize söylemeyerek, bizi odadan çıkararak kararı bu sefer tamamen bize bırakıyor.
Diyalog ağırlıklı mükemmel bir filmdi. Aile, sınıf farkı, sistem ne varsa sorgulattı bana.
Son notum da şu ki, devlet adamları her zaman korkunçtur, özellikle çocuklar için.
Bütün karakterlerin duygusunu ayrı ayrı paylaştım,bu kimin başarısı karar veremiyorum. Bir yaşamın kıyısına sandalye çektirdi ve bize bir ayrılık hikayesi içinde hayatın binbir yönden çekiştiren gerilimini izletti. Oyuncularından yönetmenine tüm ekibine kadar ayakta alkışlanası.
Ashgar Farhadi’nin filmlerini seviyorum, tıpkı bir tiyatro oyunu izlemişsin hissi veriyo bana. İlk başlarda filmin içine girmekte zorlandım ama sonra işin içine Razieh ve o mahçup tavırları girdi, kadına acımamak elde değil. Ben aslında her şeyin Simin’in kocasını ve kızını gitmek için ikna olsunlar diye kurduğunu düşündüm son ana kadar. Farhadi’nin her filminde olduğu gibi sonunu bize bırakması, hangi olasılığı seçeceğimizin bizim tekelimizde olmasını seviyorum ama yine de bir başuculuk değil.
Dokuz yıl sonra bu sefer alt yazılı izleyip yorum yapıyorum ki vay bana yazıklar olsun. Film gerçek bir başyapıt. Ve gerçek doğunun, ancak bizim anlayabileceğimiz, bir batılının ancak bön bön bakacağı kendi yarattığımız vicdanın, ikilemlerin muazzam bir tasviri.
Asghar Farhadi İran sinemasının gözbebeği. Harika bir yönetmenden harika bir drama. Sade ve etkiliyici bir anlatış. Fazla söze de gerek yok aslında herkesin izlemesini tavsiye ederim. Çok beğendim..
Daha önce izlemedigim için pişmanlık duyduğum bir filmdir. Bir ayrılık bu kadar güzel anlatilabilirdi. Anne babasi ayrılmış çocuk psikolojisi, suçluluk psikolojisi mükemmel bir şekilde aktarılmış seyirciye. Oyunculuklar muazzam bu kadar basit bir olayı bile bütün duygularıyla seyirciye yansıtma çabaları takdiri hak eden düzeyde.
@aytug_kutuk
4 ay önce
9.2 / 10
Kimilerine göre filmin sonunun belirsiz olması olumsuz görülmüşse de kimilerine göre film bittikten sonra düşündürtmesi güzel. Ben film bitince düşünmeyi sevenlerdenim.
Film belgesel gibi değil bizi direkt içine alıyordu. Kamera çekimleri olsun, müzik kullanılmaması, karakterlerin bizler gibi olup hiçbirinin saf kötü veya saf iyi olarak çizilmemesi hepsinin gerçek birer insan olarak sahnelenmesi, duyguların yoğun verilmesi vs...
İşlenen konular çok değerliydi; sınıfsal farklılık, dini değerler, boşanmanın yaptığı ailevi yıkım, vicdan ve akıl arasındaki sıkışma...
Oyuncuların hepsi son derece başarılı rol almışlar. Termeh' ... Devamı
Kimilerine göre filmin sonunun belirsiz olması olumsuz görülmüşse de kimilerine göre film bittikten sonra düşündürtmesi güzel. Ben film bitince düşünmeyi sevenlerdenim.
Film belgesel gibi değil bizi direkt içine alıyordu. Kamera çekimleri olsun, müzik kullanılmaması, karakterlerin bizler gibi olup hiçbirinin saf kötü veya saf iyi olarak çizilmemesi hepsinin gerçek birer insan olarak sahnelenmesi, duyguların yoğun verilmesi vs...
İşlenen konular çok değerliydi; sınıfsal farklılık, dini değerler, boşanmanın yaptığı ailevi yıkım, vicdan ve akıl arasındaki sıkışma...
Oyuncuların hepsi son derece başarılı rol almışlar. Termeh'inden tutun hâkimine, cezaevindeki suçlusuna kadar.
Bir daha olsa izler miyim pek sanmıyorum. Beni pek açan bir film türü değil ama bu türü sevenler için harika.
@sineperest
10 ay önce
7.9 / 10
@birazrockbirazc
1 yıl önce
9 / 10
Film boyunca karakterlerin yaşadıkları bütün ikilemleri izleyici de yaşıyor. Karakterlerle birlikte yeri geliyor geriliyoruz, yeri geliyor şüphe duyuyoruz, yeri geliyor suçluyoruz.
Hikayeyi açık bir şekilde göstermek, bütün ayrıntıları göz önüne sermek yerine ayrıntılarda ipuçlarını keşfetmemizi bekliyor, eğer keşfetmezsek de bunu bize başka bir diyaloglar içerisinde anlatıyor. Böylece film içinde tamamen kaybolmuyorsunuz ama bir karakter herhangi bir konuyu çözene kadar, eğer kendiniz yakalayamazsanız, siz de cevabı bilemiyorsunuz. Sadece sondaki soru hariç, çünkü son soru aslında yine seyirciye soruluyor. Bunu da yine bütün film boyunca yaptığı şekilde yapıyor, bize söylemeyerek, bizi odadan çıkararak kararı bu sefer tamamen bize bırakıyor.
Diyalog ağırlıklı m ... Devamı
Film boyunca karakterlerin yaşadıkları bütün ikilemleri izleyici de yaşıyor. Karakterlerle birlikte yeri geliyor geriliyoruz, yeri geliyor şüphe duyuyoruz, yeri geliyor suçluyoruz.
Hikayeyi açık bir şekilde göstermek, bütün ayrıntıları göz önüne sermek yerine ayrıntılarda ipuçlarını keşfetmemizi bekliyor, eğer keşfetmezsek de bunu bize başka bir diyaloglar içerisinde anlatıyor. Böylece film içinde tamamen kaybolmuyorsunuz ama bir karakter herhangi bir konuyu çözene kadar, eğer kendiniz yakalayamazsanız, siz de cevabı bilemiyorsunuz. Sadece sondaki soru hariç, çünkü son soru aslında yine seyirciye soruluyor. Bunu da yine bütün film boyunca yaptığı şekilde yapıyor, bize söylemeyerek, bizi odadan çıkararak kararı bu sefer tamamen bize bırakıyor.
Diyalog ağırlıklı mükemmel bir filmdi. Aile, sınıf farkı, sistem ne varsa sorgulattı bana.
Son notum da şu ki, devlet adamları her zaman korkunçtur, özellikle çocuklar için.
@tubbiks
2 yıl önce
@advitamaeternam
2 yıl önce
@zett
3 yıl önce
9 / 10
@mavimilena
3 yıl önce
9.8 / 10
@jinxquinzel
3 yıl önce
@hsynaybar
3 yıl önce
@gokhan_oztorun
3 yıl önce
@hanife08
6 yıl önce