Filmde her şey o kadar pürüzsüz ve muntazamki derinlerde bir dizi kusurun meknuz olduğunu hissettiriyor. Kıyafetlerin, ev ve iş yeri gibi mekanların aşırı tertipli ve minimalist olması, hatta manzaraların bile oldukça dinginliği insanı tedirgin eden cinsten... Yunanistan’ın domine ettiği bu yeni tarz kesinlikle bir akıma dönüşmeli.
Ayrıca, ana teması itibarıyla benzeyen bi film önermek isterim; MİENTRAS DUERMES
Kaç seferdir bağımsız film festivallerinde ve Başka Sinema’da(Başka Sinema’nın filmlerini gidin arkadaşlar. Bu insanlar yıllardır süregelen kapitalist film yapımcılarına karşı bağımsız film yapan yönetmenlerin filmlerini yayınlamaya çalışıyorlar. Ülke adına değer yani.) yayınlansa da bir türlü ayarlayıp gitme şansı elde edemediğim filmdi Pity. Yunan kafaların çektiği her film ayrı hava doğrusu. Bu filmde de yine bir varoluş narsistliğine şahit oluyoruz. Başrolün karaktere can vermesiyle filmimiz ilerliyor. Bu tarz filmlere aşina olmayan birisiyseniz pek de sevme şansınız yok. Genel olarak toplumdan bağımsız hareket eden bir işlenişin sizi beklediğini bilmeniz gerekiyor. Pity de bu açıdan öyle bir film. İzliyorsunuz, izliyorsunuz, izliyorsunuz... Sonrası bir durgunluk ve boşluk. Tam da beklediğim bir filmdi yani. Bu nedenle film iyi ya da kötü gibi basit bir yorum yapmayacağım. İzleyip anladıklarınız kadarıyla içsel bir durum yaşamanız gerek. Kiminiz çok anlam yü... Devamı
İnsan acıdan beslenir.
Kaç seferdir bağımsız film festivallerinde ve Başka Sinema’da(Başka Sinema’nın filmlerini gidin arkadaşlar. Bu insanlar yıllardır süregelen kapitalist film yapımcılarına karşı bağımsız film yapan yönetmenlerin filmlerini yayınlamaya çalışıyorlar. Ülke adına değer yani.) yayınlansa da bir türlü ayarlayıp gitme şansı elde edemediğim filmdi Pity. Yunan kafaların çektiği her film ayrı hava doğrusu. Bu filmde de yine bir varoluş narsistliğine şahit oluyoruz. Başrolün karaktere can vermesiyle filmimiz ilerliyor. Bu tarz filmlere aşina olmayan birisiyseniz pek de sevme şansınız yok. Genel olarak toplumdan bağımsız hareket eden bir işlenişin sizi beklediğini bilmeniz gerekiyor. Pity de bu açıdan öyle bir film. İzliyorsunuz, izliyorsunuz, izliyorsunuz... Sonrası bir durgunluk ve boşluk. Tam da beklediğim bir filmdi yani. Bu nedenle film iyi ya da kötü gibi basit bir yorum yapmayacağım. İzleyip anladıklarınız kadarıyla içsel bir durum yaşamanız gerek. Kiminiz çok anlam yükleyecek kiminiz ne saçma diyecek. İşte ben ikisini de demeyen tarafım. Düşünün gerisini.
Fragmanını izleyip beğendiyseniz o size yeter. Filmde fragmanda anlatılan dışında hiçbir şey söylenmiyor. Konu çeşitlendirilememiş, derinleştirilememiş. Zaten 60-70 dk boyunca hiçbir şey olmuyor neredeyse. O kadar zaman sabredip uyumayan varsa diye de ödül olarak sarsıcı bir final yapalım denmiş ama kusura bakmasınlar o da çok zorlama olmuş. Bu kadar yüksek beklentiyle gidip bu kadar hayal kırıklığına uğradığım çok az film oldu.
@thematrixhasyou
4 yıl önce
Ayrıca, ana teması itibarıyla benzeyen bi film önermek isterim; MİENTRAS DUERMES
@serkanaydemir
4 yıl önce
7 / 10
Kaç seferdir bağımsız film festivallerinde ve Başka Sinema’da(Başka Sinema’nın filmlerini gidin arkadaşlar. Bu insanlar yıllardır süregelen kapitalist film yapımcılarına karşı bağımsız film yapan yönetmenlerin filmlerini yayınlamaya çalışıyorlar. Ülke adına değer yani.) yayınlansa da bir türlü ayarlayıp gitme şansı elde edemediğim filmdi Pity. Yunan kafaların çektiği her film ayrı hava doğrusu. Bu filmde de yine bir varoluş narsistliğine şahit oluyoruz. Başrolün karaktere can vermesiyle filmimiz ilerliyor. Bu tarz filmlere aşina olmayan birisiyseniz pek de sevme şansınız yok. Genel olarak toplumdan bağımsız hareket eden bir işlenişin sizi beklediğini bilmeniz gerekiyor. Pity de bu açıdan öyle bir film. İzliyorsunuz, izliyorsunuz, izliyorsunuz... Sonrası bir durgunluk ve boşluk. Tam da beklediğim bir filmdi yani. Bu nedenle film iyi ya da kötü gibi basit bir yorum yapmayacağım. İzleyip anladıklarınız kadarıyla içsel bir durum yaşamanız gerek. Kiminiz çok anlam yü ... Devamı
Kaç seferdir bağımsız film festivallerinde ve Başka Sinema’da(Başka Sinema’nın filmlerini gidin arkadaşlar. Bu insanlar yıllardır süregelen kapitalist film yapımcılarına karşı bağımsız film yapan yönetmenlerin filmlerini yayınlamaya çalışıyorlar. Ülke adına değer yani.) yayınlansa da bir türlü ayarlayıp gitme şansı elde edemediğim filmdi Pity. Yunan kafaların çektiği her film ayrı hava doğrusu. Bu filmde de yine bir varoluş narsistliğine şahit oluyoruz. Başrolün karaktere can vermesiyle filmimiz ilerliyor. Bu tarz filmlere aşina olmayan birisiyseniz pek de sevme şansınız yok. Genel olarak toplumdan bağımsız hareket eden bir işlenişin sizi beklediğini bilmeniz gerekiyor. Pity de bu açıdan öyle bir film. İzliyorsunuz, izliyorsunuz, izliyorsunuz... Sonrası bir durgunluk ve boşluk. Tam da beklediğim bir filmdi yani. Bu nedenle film iyi ya da kötü gibi basit bir yorum yapmayacağım. İzleyip anladıklarınız kadarıyla içsel bir durum yaşamanız gerek. Kiminiz çok anlam yükleyecek kiminiz ne saçma diyecek. İşte ben ikisini de demeyen tarafım. Düşünün gerisini.
İyi seyirler.
P: 7
@mehmetm
5 yıl önce
@getoutofmyship
5 yıl önce
2 / 10