Rectify'la ilgili söylenebilecek iyi ve kötü şeyler var.
Dizinin çok beğenilmesine sebep olan şeyler aslında dizinin iyi olmamasına da sebep oluyor diyebiliriz.
Öncelikle dizinin konusu ilgi çekici: 20 sene önce işlediği cinayet suçu sebebiyle idam cezasından kurtulan Daniel 20 sene sonra, 38 yaşında evine dönüyor. Ailesi onu bekliyor, ama bu arada annesi evlenmiş, çocuk sahibi olmuş. Babasından kalan işyerini üvey babası ve üvey kardeşi yönetiyor...Daniel'ın dönüşü herkes tarafından aynı heyacanla karşılanmıyor, buna üvey kardeş dahil, şehirdeki bir çok insan da.
Dizi, Daniel'ın topluma dahil olabilmek amacıyla bir anlamda sessizce debelenmesini anlatıyor. İlk üç sezonun bu anlamda aile bireyleri ve daniel arasında; şerif, cinayete tanık olmuş veya olmamış diğer kişiler arasında ikna edici, gerçekçi gerilimler kurduğunu ve çıtasını gerçekçi olmak şeklinde ayarladığını söyleyebiliriz. Ancak final sezonu artık tamamen duygusal açıklamalar, yüzleşmeler ve bütün sezonlarda tek bir sani... Devamı
Rectify'la ilgili söylenebilecek iyi ve kötü şeyler var.
Dizinin çok beğenilmesine sebep olan şeyler aslında dizinin iyi olmamasına da sebep oluyor diyebiliriz.
Öncelikle dizinin konusu ilgi çekici: 20 sene önce işlediği cinayet suçu sebebiyle idam cezasından kurtulan Daniel 20 sene sonra, 38 yaşında evine dönüyor. Ailesi onu bekliyor, ama bu arada annesi evlenmiş, çocuk sahibi olmuş. Babasından kalan işyerini üvey babası ve üvey kardeşi yönetiyor...Daniel'ın dönüşü herkes tarafından aynı heyacanla karşılanmıyor, buna üvey kardeş dahil, şehirdeki bir çok insan da.
Dizi, Daniel'ın topluma dahil olabilmek amacıyla bir anlamda sessizce debelenmesini anlatıyor. İlk üç sezonun bu anlamda aile bireyleri ve daniel arasında; şerif, cinayete tanık olmuş veya olmamış diğer kişiler arasında ikna edici, gerçekçi gerilimler kurduğunu ve çıtasını gerçekçi olmak şeklinde ayarladığını söyleyebiliriz. Ancak final sezonu artık tamamen duygusal açıklamalar, yüzleşmeler ve bütün sezonlarda tek bir saniye kesilmek bilmeyen asansör müziği kullanımıyla iyi çekilmiş, iyi ve sakin sakin oynanmış bir dram izlediğimizi, ve yönetmenin esas derdinin sürekli duygulanmamız olduğuna ikna ediyor bizi. İnsanların duyguları, iç dünyalarını onları inandırıcı karakterler olarak sunabilmek bir maharet muhakkak, dizi bu anlamda artık işin suyunu çıkarana dek iyi bir sınav veriyor bence, ama fazla baharat yemeğin tadını kaçırıyor, yemek fazla tuzlu, çaysa fazla şekerli. Bundan hoşlananlar olması elbette doğal, zaten dizinin metascore'da aldığı oy oranı azımsanacak gibi değil, bu siteye göre bu güne dek yazılmış en iyi dizi senaryosu Rectify'a ait. Ancak, herkesin birbirini anlamaya başladığı, herkesin bir anlamda iyileşmeye başladığı ve gerçekçi problemleri olan, gerçekçi çatışmalar ve gerilimler yaşayan insanlardan sadece rectify dizisinde var olabilecek bir alemde var olmaya doğru yol aldıkça iyi bir senaryo olma özelliğini yitirdiğini düşünüyorum dizinin; çünkü bir zanaatten bahsetmiyoruz burada, bir şeyin iyi anlatılması değil tek meselemiz, eğer amaç zaman geçirtmek değilse. "Sonsuza dek mutlu mesut yaşadılar" klişesini iyi yazılmış bir senaryoyla önümüzde getirdiklerinde artık gerçek dünyadan değil, dizideki dünyadan bahsettiklerini ve amacın da gerçekliği tecrübe etmek veya bunu anlatmak, bu kadar büyük bir travma yaşamış bir insanı ya da insanları kendi gerçekliklerinde anlatmak değil, onu kullanarak eğlencelik, duygusal bir zaman geçirme olduğunu düşünebiliriz. Rectify, bu anlamda gerçekçi, ilgi çekici bir noktadan başlayarak dördüncü sezonda dini ve ailevi değerlerin yüceltildiği, yanlış yapanların cezasını bulduğu, yanlış yapanların özür dilediği, özürlerin kabul edildiği bir çeşit günah çıkarma ayinine, bir çeşit kiliseye dönüşüyor. Bunun dışında görüntüler anlamında dizinin çoğu kez çok iyi bir iş çıkardığını söyleyebiliriz. Müzik kullanımının bitmek bilmemesi yüzünden bıkkınlık gelse de, genel anlamda- bir, iki ve üçüncü sezonda giderek azalan bir beğeni oranıyla- iyi çalışmalar çıkarıldığını söyleyebiliriz...
Rectify; The Leftovers, Battlestar Galactica, Breaking Bad, hatta The Fall gibi senaryosu muhteşem nice diziyle kıyaslanınca iyi ayarlanmış, iyi yazılmış, iyi oynanmış duygusal bir dizi olmanın ötesine geçemeyen ve ama yine de izlemesi keyif verebilecek bir dram.
dizinin insanın içini karartan ve insanı çoğunlukla huzursuz eden bir havası var. oyunculuklar gerçekten iyi. karakterlerin kendileriyle hesaplaşmaları ve gelişimleri çok güzel, akıcı ve tutarlı bir biçimde aktarılmış. bu açıdan diziye breaking bad'in yapımcılarının elinin değdiği belli.
yalnız şöyle bir durum var ki daniel'ın hapisten çıktıktan sonraki umursamaz, aşırı gizemli ve nihilist tavrı zaman zaman yordu. sen hiç yoktan işlemediğin bir suçu itiraf edip 20 yıl bir kutunun içinde yaşa. bu süreçte kız kardeşin senin işlemediğin bir suçu itiraf etmenin sonuçlarını yaşamana itiraz edip hayatını sana, seni o kutudan kurtarmaya adasın. sen de çıkar çıkmaz ilk iş olarak işlemediğin suçu yeniden itiraf edip bütün emeklere, fedakarlıklara yazık et. ben dizi boyunca nedense daniel'dan çok amantha'ya üzüldüm. daniel bir bakıma kendi hatasının bedelini ödedi. ama amantha'nın çektikleri sadece abisine duyduğu sevgi ve bağlılıktan ötürüydü.
finald... Devamı
dizinin insanın içini karartan ve insanı çoğunlukla huzursuz eden bir havası var. oyunculuklar gerçekten iyi. karakterlerin kendileriyle hesaplaşmaları ve gelişimleri çok güzel, akıcı ve tutarlı bir biçimde aktarılmış. bu açıdan diziye breaking bad'in yapımcılarının elinin değdiği belli.
yalnız şöyle bir durum var ki daniel'ın hapisten çıktıktan sonraki umursamaz, aşırı gizemli ve nihilist tavrı zaman zaman yordu. sen hiç yoktan işlemediğin bir suçu itiraf edip 20 yıl bir kutunun içinde yaşa. bu süreçte kız kardeşin senin işlemediğin bir suçu itiraf etmenin sonuçlarını yaşamana itiraz edip hayatını sana, seni o kutudan kurtarmaya adasın. sen de çıkar çıkmaz ilk iş olarak işlemediğin suçu yeniden itiraf edip bütün emeklere, fedakarlıklara yazık et. ben dizi boyunca nedense daniel'dan çok amantha'ya üzüldüm. daniel bir bakıma kendi hatasının bedelini ödedi. ama amantha'nın çektikleri sadece abisine duyduğu sevgi ve bağlılıktan ötürüydü.
finalde daniel'ın aklanmasına daniel'dan ziyade amantha ve jon açısından sevindim. yıllarca verdikleri mücadele, daniel'in pek umrunda olmamakla birlikte nihayet meyvesini verdi. tabi bu yazdıklarımdan daniel'ı sevmediğim sonucu çıkmasın. aklından geçenleri okumak ve hangi durum karşısında ne tepki vereceğini kestirmek başlarda çok zor olduğu için biraz sinir oldum sadece. yoksa o muhtemelen anksiyete problemi olan sanatçı kızla mutlu olsun.
dizinin en can alıcı sahnesi bobby'nin teddy'yle konuştuğu sahneydi bence. ve de amantha'nın market çalışanlarına verilen seminerde mikrofonu eline alıp yaptığı konuşma.
finaldeyse beni rahatsız eden iki şey oldu. birincisi finalin gizli kahramanı olan jon'un akıbetine, mutlu olup olmadığına dair bir şey söylenmedi. en azından savcının yaptığı yayını izlerken gösterebilirlerdi onu. ikinci olarak hapishanede geçen flashbacklerde üç sezondur saçları aynı şekilde tıraşlı olan daniel, final bölümünde yeni tarzının bu olmasından mütevellit uzun saçlarıyla belirdi. daniel'daki değişiklik sırıtmasın diye kerwin'e de sakal bıraktırmışlardı üstelik. bunların dışında iyi, tatmin edici bir finaldi. hayatınızda her şey yolundaysa ve bu kadar mutluluk bana fazla diyorsanız tavsiye edilir.
Benzerlik kurarak özetle: olayları derinlemesine, acele etmeden detay ve gerçekçiliğe önem veren aktarım anlayışıyla ördüğü için gittikçe güçlenen, kaliteli bir roman okumuşsunuz hissi yaşatıyor.
Oyunculuklarda sırıtan tek bir karakter gözüme çarpmış değil - ki zaten çok büyük oranda gücünü buradan alıyor dizi. Hikaye sıradışı olmasa da, replikler ve aktarım biçimi de güzel olduğu için, işleyiş yavaş olsa bile gayet akıcı bir şekilde içine çekerek izletiyor kendini yapım.
@parfenrogojin
4 yıl önce
6.9 / 10
Dizinin çok beğenilmesine sebep olan şeyler aslında dizinin iyi olmamasına da sebep oluyor diyebiliriz.
Öncelikle dizinin konusu ilgi çekici: 20 sene önce işlediği cinayet suçu sebebiyle idam cezasından kurtulan Daniel 20 sene sonra, 38 yaşında evine dönüyor. Ailesi onu bekliyor, ama bu arada annesi evlenmiş, çocuk sahibi olmuş. Babasından kalan işyerini üvey babası ve üvey kardeşi yönetiyor...Daniel'ın dönüşü herkes tarafından aynı heyacanla karşılanmıyor, buna üvey kardeş dahil, şehirdeki bir çok insan da.
Dizi, Daniel'ın topluma dahil olabilmek amacıyla bir anlamda sessizce debelenmesini anlatıyor. İlk üç sezonun bu anlamda aile bireyleri ve daniel arasında; şerif, cinayete tanık olmuş veya olmamış diğer kişiler arasında ikna edici, gerçekçi gerilimler kurduğunu ve çıtasını gerçekçi olmak şeklinde ayarladığını söyleyebiliriz. Ancak final sezonu artık tamamen duygusal açıklamalar, yüzleşmeler ve bütün sezonlarda tek bir sani ... Devamı
Dizinin çok beğenilmesine sebep olan şeyler aslında dizinin iyi olmamasına da sebep oluyor diyebiliriz.
Öncelikle dizinin konusu ilgi çekici: 20 sene önce işlediği cinayet suçu sebebiyle idam cezasından kurtulan Daniel 20 sene sonra, 38 yaşında evine dönüyor. Ailesi onu bekliyor, ama bu arada annesi evlenmiş, çocuk sahibi olmuş. Babasından kalan işyerini üvey babası ve üvey kardeşi yönetiyor...Daniel'ın dönüşü herkes tarafından aynı heyacanla karşılanmıyor, buna üvey kardeş dahil, şehirdeki bir çok insan da.
Dizi, Daniel'ın topluma dahil olabilmek amacıyla bir anlamda sessizce debelenmesini anlatıyor. İlk üç sezonun bu anlamda aile bireyleri ve daniel arasında; şerif, cinayete tanık olmuş veya olmamış diğer kişiler arasında ikna edici, gerçekçi gerilimler kurduğunu ve çıtasını gerçekçi olmak şeklinde ayarladığını söyleyebiliriz. Ancak final sezonu artık tamamen duygusal açıklamalar, yüzleşmeler ve bütün sezonlarda tek bir saniye kesilmek bilmeyen asansör müziği kullanımıyla iyi çekilmiş, iyi ve sakin sakin oynanmış bir dram izlediğimizi, ve yönetmenin esas derdinin sürekli duygulanmamız olduğuna ikna ediyor bizi. İnsanların duyguları, iç dünyalarını onları inandırıcı karakterler olarak sunabilmek bir maharet muhakkak, dizi bu anlamda artık işin suyunu çıkarana dek iyi bir sınav veriyor bence, ama fazla baharat yemeğin tadını kaçırıyor, yemek fazla tuzlu, çaysa fazla şekerli. Bundan hoşlananlar olması elbette doğal, zaten dizinin metascore'da aldığı oy oranı azımsanacak gibi değil, bu siteye göre bu güne dek yazılmış en iyi dizi senaryosu Rectify'a ait. Ancak, herkesin birbirini anlamaya başladığı, herkesin bir anlamda iyileşmeye başladığı ve gerçekçi problemleri olan, gerçekçi çatışmalar ve gerilimler yaşayan insanlardan sadece rectify dizisinde var olabilecek bir alemde var olmaya doğru yol aldıkça iyi bir senaryo olma özelliğini yitirdiğini düşünüyorum dizinin; çünkü bir zanaatten bahsetmiyoruz burada, bir şeyin iyi anlatılması değil tek meselemiz, eğer amaç zaman geçirtmek değilse. "Sonsuza dek mutlu mesut yaşadılar" klişesini iyi yazılmış bir senaryoyla önümüzde getirdiklerinde artık gerçek dünyadan değil, dizideki dünyadan bahsettiklerini ve amacın da gerçekliği tecrübe etmek veya bunu anlatmak, bu kadar büyük bir travma yaşamış bir insanı ya da insanları kendi gerçekliklerinde anlatmak değil, onu kullanarak eğlencelik, duygusal bir zaman geçirme olduğunu düşünebiliriz. Rectify, bu anlamda gerçekçi, ilgi çekici bir noktadan başlayarak dördüncü sezonda dini ve ailevi değerlerin yüceltildiği, yanlış yapanların cezasını bulduğu, yanlış yapanların özür dilediği, özürlerin kabul edildiği bir çeşit günah çıkarma ayinine, bir çeşit kiliseye dönüşüyor. Bunun dışında görüntüler anlamında dizinin çoğu kez çok iyi bir iş çıkardığını söyleyebiliriz. Müzik kullanımının bitmek bilmemesi yüzünden bıkkınlık gelse de, genel anlamda- bir, iki ve üçüncü sezonda giderek azalan bir beğeni oranıyla- iyi çalışmalar çıkarıldığını söyleyebiliriz...
Rectify; The Leftovers, Battlestar Galactica, Breaking Bad, hatta The Fall gibi senaryosu muhteşem nice diziyle kıyaslanınca iyi ayarlanmış, iyi yazılmış, iyi oynanmış duygusal bir dizi olmanın ötesine geçemeyen ve ama yine de izlemesi keyif verebilecek bir dram.
Duygusal dramlara ilgisi olanlara öneririm.
@tambenlik
5 yıl önce
yalnız şöyle bir durum var ki daniel'ın hapisten çıktıktan sonraki umursamaz, aşırı gizemli ve nihilist tavrı zaman zaman yordu. sen hiç yoktan işlemediğin bir suçu itiraf edip 20 yıl bir kutunun içinde yaşa. bu süreçte kız kardeşin senin işlemediğin bir suçu itiraf etmenin sonuçlarını yaşamana itiraz edip hayatını sana, seni o kutudan kurtarmaya adasın. sen de çıkar çıkmaz ilk iş olarak işlemediğin suçu yeniden itiraf edip bütün emeklere, fedakarlıklara yazık et. ben dizi boyunca nedense daniel'dan çok amantha'ya üzüldüm. daniel bir bakıma kendi hatasının bedelini ödedi. ama amantha'nın çektikleri sadece abisine duyduğu sevgi ve bağlılıktan ötürüydü.
finald ... Devamı
yalnız şöyle bir durum var ki daniel'ın hapisten çıktıktan sonraki umursamaz, aşırı gizemli ve nihilist tavrı zaman zaman yordu. sen hiç yoktan işlemediğin bir suçu itiraf edip 20 yıl bir kutunun içinde yaşa. bu süreçte kız kardeşin senin işlemediğin bir suçu itiraf etmenin sonuçlarını yaşamana itiraz edip hayatını sana, seni o kutudan kurtarmaya adasın. sen de çıkar çıkmaz ilk iş olarak işlemediğin suçu yeniden itiraf edip bütün emeklere, fedakarlıklara yazık et. ben dizi boyunca nedense daniel'dan çok amantha'ya üzüldüm. daniel bir bakıma kendi hatasının bedelini ödedi. ama amantha'nın çektikleri sadece abisine duyduğu sevgi ve bağlılıktan ötürüydü.
finalde daniel'ın aklanmasına daniel'dan ziyade amantha ve jon açısından sevindim. yıllarca verdikleri mücadele, daniel'in pek umrunda olmamakla birlikte nihayet meyvesini verdi. tabi bu yazdıklarımdan daniel'ı sevmediğim sonucu çıkmasın. aklından geçenleri okumak ve hangi durum karşısında ne tepki vereceğini kestirmek başlarda çok zor olduğu için biraz sinir oldum sadece. yoksa o muhtemelen anksiyete problemi olan sanatçı kızla mutlu olsun.
dizinin en can alıcı sahnesi bobby'nin teddy'yle konuştuğu sahneydi bence. ve de amantha'nın market çalışanlarına verilen seminerde mikrofonu eline alıp yaptığı konuşma.
finaldeyse beni rahatsız eden iki şey oldu. birincisi finalin gizli kahramanı olan jon'un akıbetine, mutlu olup olmadığına dair bir şey söylenmedi. en azından savcının yaptığı yayını izlerken gösterebilirlerdi onu. ikinci olarak hapishanede geçen flashbacklerde üç sezondur saçları aynı şekilde tıraşlı olan daniel, final bölümünde yeni tarzının bu olmasından mütevellit uzun saçlarıyla belirdi. daniel'daki değişiklik sırıtmasın diye kerwin'e de sakal bıraktırmışlardı üstelik. bunların dışında iyi, tatmin edici bir finaldi. hayatınızda her şey yolundaysa ve bu kadar mutluluk bana fazla diyorsanız tavsiye edilir.
@samsama
6 yıl önce
8 / 10
@stonr
7 yıl önce
8.3 / 10
Oyunculuklarda sırıtan tek bir karakter gözüme çarpmış değil - ki zaten çok büyük oranda gücünü buradan alıyor dizi. Hikaye sıradışı olmasa da, replikler ve aktarım biçimi de güzel olduğu için, işleyiş yavaş olsa bile gayet akıcı bir şekilde içine çekerek izletiyor kendini yapım.
@darkscream
9 yıl önce
Konusu çok orijinal değil ama dizi genede güzel herkese öneririm.
Bir nebze Twin Peaks'i andırıyor ama öyle fantastik değil...