Drakula: Son Yolculuk

Dracula açık ara en sevdiğim korku klasiğidir. Bu nedenle bu filme çok yükseliyordum. Aradığımı da kısmen buldum. Sorun her manada sıradan bir film olması. Hikayeye bir katkısı yok ve denediği yeni bir şey yok.

Film Dracula romanındaki Demeter gemisinin kaptanının seyir defterinden esinleniyor. Dracula, bu geminin kargo bölümünde gizlice seyahat ediyor. Biliyorsunuz ki vampirlerin seyahat için tek ihtiyacı memleketinden alınmış bir tabut dolusu toprak. Ve elbette kanla beslenmesi gerekiyor. Geminin mürettebatını yavaş yavaş emmeye başlıyor. Film de mürettebatın Dracula'yı durdurmaya çalışmasını anlatıyor. Yani hikaye dümdüz uyarlanmış.

Gemicilik benim için korkutucu bir tema. Bazı yolculuklarda haftalarca etrafınızda olan tek şey su. Ve suyun altı başlı başına korkutucu. Denizcilerden gelen mitolojik hikayeler de bu temaya bakış açımı değiştiriyor. Ve film bu atmosferi muazzam yaratmış. Demeter'in en ufak tahtasına kadar gösteriyor ve geminin kasvetini suratımıza vuruyor. Zaten filmin istisnasız beğenilecek yanı da budur diye düşünüyorum.

Ancak gereksiz CGI kullanımı, alt metindeki ırkçılık gibi konuların diyaloglara ittirilmesi, derinliksiz karakterler, tatmin etmeyen vahşet sahneleriyle puanım epey bir eksildi. Dracula karakteri için kolları upuzun, fiziksel olarak farklı görünen bir oyuncuya mis gibi makyaj yapmışlar. Ama ne işse birçok sahnede aktörü kullanmak yerine CGI kullanmışlar. Bu kötü CGI'lar da filmin gerçekçiliğini zedeliyor. 2023 yılında bir aktörü halata bağlayıp uçurmak çok zor olmasa gerek. Ama işte emekten ve zamandan tasarruf için bu mereti yapıyorlar.

Dediğim gibi filmin öyle büyük bir artısı yok. Hatta eksileri daha fazla. Ama konuyu çok seven bizlerin elinde pek de alternatif yok. "Seve seve" izledim.