Tam bir başarıdır bu animasyon.İnce ince ne güzel değinmiş bizi biz yapan duygulara.Şahane,tatlı,eğlenceli...Çocuklar anlar mı tam bilemedim, daha çok biz büyükler içindi.
Korkunun panikleyince girdiği tripler, kese kağıdıyla nefes alıp verişleri gerçekten güldürdü.
Herkesin üzerinde uzlaştığı gibi çocuklardan çok büyüklere ya da daha doğrusu büyümekle birlikte coçukluğunu kimi zamanlar büyük özlemle hatırlayan, hala bir tarafı çocuk kalmışlara hitap eden bir animasyon. İlk kez gördüğümde konu itibariyle ilgimi çekmiş ve oldukça eğleneceğimi düşünmüştüm. Dün de sıkıntılarda dolanırken aklıma gelince izlemeye koyuldum da ben nerden bilirdim o fragmandan böyle bir animasyon cıkabileceğini. Bildiğiniz 2-3 kez gözlerim doldu bir yerde de bıraktım gitti yemin ediyorum. İzledikten sonra birkaç yorum okudukça farkettiğim çok şey de var. Yani bir kez daha ekran başına kurulup izlemek gerek diye düşünüyorum. Gupse Özay'ın seslendirdiğini ise sonradan öğrendim. Bir yerden tanıdık gelip duruyordu zaten ama iyiki o seslendirmiş üzüntüyü o içi geçmiş ve negatif ruh hali daha iyi yansıtılamazdı sanırım :D (Filmleri orjinalinden izlemeye büyük bir özen gösterirken animasyonları özellikle dublajdan seçiyorum. Daha bir etkiliyorlar nedense bu işte iyiler oldukça) ... Devamı
Herkesin üzerinde uzlaştığı gibi çocuklardan çok büyüklere ya da daha doğrusu büyümekle birlikte coçukluğunu kimi zamanlar büyük özlemle hatırlayan, hala bir tarafı çocuk kalmışlara hitap eden bir animasyon. İlk kez gördüğümde konu itibariyle ilgimi çekmiş ve oldukça eğleneceğimi düşünmüştüm. Dün de sıkıntılarda dolanırken aklıma gelince izlemeye koyuldum da ben nerden bilirdim o fragmandan böyle bir animasyon cıkabileceğini. Bildiğiniz 2-3 kez gözlerim doldu bir yerde de bıraktım gitti yemin ediyorum. İzledikten sonra birkaç yorum okudukça farkettiğim çok şey de var. Yani bir kez daha ekran başına kurulup izlemek gerek diye düşünüyorum. Gupse Özay'ın seslendirdiğini ise sonradan öğrendim. Bir yerden tanıdık gelip duruyordu zaten ama iyiki o seslendirmiş üzüntüyü o içi geçmiş ve negatif ruh hali daha iyi yansıtılamazdı sanırım :D (Filmleri orjinalinden izlemeye büyük bir özen gösterirken animasyonları özellikle dublajdan seçiyorum. Daha bir etkiliyorlar nedense bu işte iyiler oldukça)
...Spoiler...
Bing Bong'un kendini feda ettiği ve yavaşça yok olduğu sahne hüzünlendirdi bildiğin. Anne ve babanın kafasının içindekileri gösterdiği sahneler en çok güldüğüm sahnelerdendi. Özellikle babanın neyi yanlış yaptım bakışının ardından kafasının içindeki öfkenin klozet kapaklı yorumu bitirdi beni. Hele kızı odaya yolladıktan sonra bu işi de hallettik deyip koltuklara kurulmalarının ardından annenin kafasındaki duyguların eski helikopter pilotu anısını sardırmalarıyla da kopmuş bulundum :D Hafızaya bilinçaltına ve psikolojiye dair çok hoş bilgilendirmeler vardı. Ders niteliğinde izletilse yeridir sanırım. -Burası neresi ? -Bilinçaltı. Sorun çıkaran her şeyi buraya kapatırlar. Ve neşenin, üzüntünün başarabileceklerini anladığı ve tüm çekirdek anılari ona verip her birini mavileşip hüzünle dolmuş halini izlerken Riley'in ağlaması ve ailesine sarılmış haldeyken son neşe dokunuşuyla o mavi sarı çekirdek anının gelişi.. Bu sahne böğrüme böğrüme işledi deyip konuyu kapatıyorum.. Çocukken algımız neşe üzerine kuruluyken, üzüntü sadece bacağımızı acıttığımızda ortaya cıkabiliyorken, artık o büyüdüğümüz an geliyor ve eskiye dair tüm anılarımız artık özlemle anacağımız o hüzünlü hallerine bürünüyorlar. Ve bu çocukluk dönemimizden son o duygulardaki neşenin yönetici konumu sona eriyor işte öyle bir animasyon.. Ahh unutmadan o en son sahnedeki Rileyle çarpışan genç ergenin beynindeki kız alarmıyla birlikte duyguların hepsinin kontrolden çıkıp bağrışmasıyla o duygusal sahneden sonra iyi kahkaha attırdı yemin ediyorum :D:D
@seftali
8 yıl önce
8.8 / 10
özellikle filmin sonundaki ek sahneler de çok komikti..
@tambenlik
9 yıl önce
üzüntü'ye bayıldım. aile sofrada otururken anne'nin ani işaretinden bir şey anlamayan baba'nın şapşal ifadesi ise efsaneydi.
@paranoyakvisne
9 yıl önce
@miss_nobody
9 yıl önce
Korkunun panikleyince girdiği tripler, kese kağıdıyla nefes alıp verişleri gerçekten güldürdü.
@galadrim
9 yıl önce
@thematrixhasyou
9 yıl önce
@morwen
9 yıl önce
@gozdealla
9 yıl önce
10 / 10
@godot
9 yıl önce
8 / 10
@themis
9 yıl önce
... Devamı
...Spoiler...
Bing Bong'un kendini feda ettiği ve yavaşça yok olduğu sahne hüzünlendirdi bildiğin. Anne ve babanın kafasının içindekileri gösterdiği sahneler en çok güldüğüm sahnelerdendi. Özellikle babanın neyi yanlış yaptım bakışının ardından kafasının içindeki öfkenin klozet kapaklı yorumu bitirdi beni. Hele kızı odaya yolladıktan sonra bu işi de hallettik deyip koltuklara kurulmalarının ardından annenin kafasındaki duyguların eski helikopter pilotu anısını sardırmalarıyla da kopmuş bulundum :D Hafızaya bilinçaltına ve psikolojiye dair çok hoş bilgilendirmeler vardı. Ders niteliğinde izletilse yeridir sanırım. -Burası neresi ? -Bilinçaltı. Sorun çıkaran her şeyi buraya kapatırlar. Ve neşenin, üzüntünün başarabileceklerini anladığı ve tüm çekirdek anılari ona verip her birini mavileşip hüzünle dolmuş halini izlerken Riley'in ağlaması ve ailesine sarılmış haldeyken son neşe dokunuşuyla o mavi sarı çekirdek anının gelişi.. Bu sahne böğrüme böğrüme işledi deyip konuyu kapatıyorum.. Çocukken algımız neşe üzerine kuruluyken, üzüntü sadece bacağımızı acıttığımızda ortaya cıkabiliyorken, artık o büyüdüğümüz an geliyor ve eskiye dair tüm anılarımız artık özlemle anacağımız o hüzünlü hallerine bürünüyorlar. Ve bu çocukluk dönemimizden son o duygulardaki neşenin yönetici konumu sona eriyor işte öyle bir animasyon.. Ahh unutmadan o en son sahnedeki Rileyle çarpışan genç ergenin beynindeki kız alarmıyla birlikte duyguların hepsinin kontrolden çıkıp bağrışmasıyla o duygusal sahneden sonra iyi kahkaha attırdı yemin ediyorum :D:D
..Spoiler..