Psikolojik etkiyi başarılı bir şekilde gerilimle birlikte yansıtmış ve bunu yaparken de sahneleri gereksiz sündürmemiş :) gayet temiz net bir film hoşumaa gitti
Kötü yorumlara aldırış edemediğim korku-gerilim-psikoloji filmi. Korku unsurlarını bu şekilde kullanarak travmalar ve psikoloji sanırım daha güzel anlatılamazdı. Anne ve çocuğun oyunculuğu çok iyiydi. Bazı sahnelerde gerçekten gözümü kapattığımı hatırlıyorum. Babadook ile kafasında sembolize ettiği nefreti ve öfkeyi dışa vuran çaresiz bir anne ve sevilmeyi bekleyen travmalarla bezenmiş küçük bir çocuk seyrediyoruz aslında. "Öfkeni kitleyebilirsin ama asla yok edemezsin"
Yönetmene gerçekten şapka çıkarmak isterim, böyle ustaca bir kurguyu bizlere sunduğu için.
Babadook, bir annenin yaşadığı travmaları bir korku hikayesi üzerinden çözüşünü yada bu travmalarla başa çıkmasını ya da en doğru deyişle bu travmalarla uzlaşmasını anlatıyor.
Filmin en ilgi çekici yanlarından biri çok başarılı iki oyuncusu. Ayrıca olayların yaşandığı mekanın yani evin kullanımı sıradışı olmasa bile ağırlıklı renk kullanımı dikkat çekiyor. Amelia’nın sakin görünüşüne uyan ama bir yandan da bir ağırlık hissi veren çok koyu bir renk söz konusu burada. Senaryonun çok iyi olduğunu söyleyebilir miyiz, bilmiyorum; çünkü filmin ilk çeyreğindeki müthiş etkileyici görüntüler, atmosfer, gerilim hissi ve bu gerilimin doğa üstü bir olaydan değil de son derece doğal ve/ama etkisi geçmemiş bir takım korkunçlukların sonucu olduğunu öğrendiğimiz bir bölüm burası. Amelia’nın, oğlu Sam’le ve etrafındaki insanlarla olan ilişkisinden bastırılmış bir şekilde yaşayan öfkesinin dışarı çıktığı son çeyreğe kadar da bence bu atmosfer ve gerilim iyi bir şekilde sürdürülüyor. Sonrasında, yani a... Devamı
Babadook, bir annenin yaşadığı travmaları bir korku hikayesi üzerinden çözüşünü yada bu travmalarla başa çıkmasını ya da en doğru deyişle bu travmalarla uzlaşmasını anlatıyor.
Filmin en ilgi çekici yanlarından biri çok başarılı iki oyuncusu. Ayrıca olayların yaşandığı mekanın yani evin kullanımı sıradışı olmasa bile ağırlıklı renk kullanımı dikkat çekiyor. Amelia’nın sakin görünüşüne uyan ama bir yandan da bir ağırlık hissi veren çok koyu bir renk söz konusu burada. Senaryonun çok iyi olduğunu söyleyebilir miyiz, bilmiyorum; çünkü filmin ilk çeyreğindeki müthiş etkileyici görüntüler, atmosfer, gerilim hissi ve bu gerilimin doğa üstü bir olaydan değil de son derece doğal ve/ama etkisi geçmemiş bir takım korkunçlukların sonucu olduğunu öğrendiğimiz bir bölüm burası. Amelia’nın, oğlu Sam’le ve etrafındaki insanlarla olan ilişkisinden bastırılmış bir şekilde yaşayan öfkesinin dışarı çıktığı son çeyreğe kadar da bence bu atmosfer ve gerilim iyi bir şekilde sürdürülüyor. Sonrasında, yani artık çizginin öte yanına geçildiğinde filmin ilk kısımlarında kurulmuş bu dengeli ve etkileyici gerilim bir şekilde tam anlamıyla aynı çıtayı yakalayamıyor. Bunun sebeplerinden birisi yönetmenin kasıtlı olarak korku filmi atmosferi yaratma hissini geriye çekerek amelia’nın iyice bozulmuş psikolojisine odaklanmamızı istiyor olması da olabilir; ama bir şekilde buralarda aksayan şeyler var.
Sonuç olarak; filmin ikinci yarısının ilk yarısına kıyasla bir ya da bir kaç adım geride geldiğini söyleyebiliriz. Bir annenin anne olmak, eş olmak, kayıp ve yas hissinin ağırlığı sebebiyle hayata adapte olamamak ve kendi gerçekliğiyle yüzleşememesi meselelerini doğa üstü bir hikaye üzerinden anlatırken film ilk yarıda dikkat çekici, merak uyandırıcı bir ritm yakalıyor, ve sonra bu ritmi biraz bozuyor ve hikayesini bu şekilde tamamlıyor.
OLUM ÇOK GÜZEL FİLM LAN. ŞU AN ELEŞTİRİSİNİ YAZMAYA AŞIRI ÜŞENDİM AMA ÇOK GÜZEL FİLM. BENCE BU BİR KORKU FİLMİ DEĞİL BU BİR DRAM FİLMİ. BEN BUNU ÇEKEN ABLANIN CANINI YİYİM YA NE GÜZEL FİLM AMK ANLAMAYAN İZLEMESİN HERKES SİNEMA ANLICAK DİYE BİŞİ YOK. ZOR BİR FİLM. ETKİSİNDEN GÜNLERCE ÇIKAMADIM. MÜTHİŞ BİŞİ MÜTHİŞ. SENARİSTLER VE AUTEUR YÖNETMEN ADAYLARI İÇİN BAKIŞ AÇISI NEDİR BAŞKA FİLM DAHA İYİ ANLATAMAZDI BENCE. OF ÇOK BEĞENDİM.
Babadook enteresan bir film. Jennifer Kent imgelerle, sembolizmin diliyle psikolojik bir travmanın etkisini ve sonuçlarını anlatıyor, ki filmin üzerinde biraz düşününce hikayenin derinliğini gördüm. O açıdan film psikolojik bir yapboz gibi. Düşük bütçeli bir yapım olduğu halde yaratıcı görsellik ve imgesel oyunculuk filmi bir üst seviyeye taşıyor. Jennifer Kent’in Shining gibi filmlerden etkilendiğini düşünüyorum. Filmdeki kasvet 10 numaraydı.
Uzun süredir bir korku filminden hakkını vererek korkmayı bekliyordum. Film bunu müthiş bir dram ve oldukça inandırıcı oyunculuk ile başardı. Ancak herhangi bir filmi film yapan diğer öğeleri değerlendirdiğimizde, filmin "epic fail"ları bolca bulunuyor. En son noktası da, kati suretle kabul edilemez finali.
The Descent'de de benzer bir durum olmuştu. Oldukça özgün ve korkutan bir senaryo, bağlanamayan final. Bu konuda bir ingiliz klasiği diyebiliriz..
Ben bunu korkmak için izledim ve korktum da, ancak filmden sonra etkisi devam edemiyor. Muhtemelen bu durum final ile ilgili. Bu yüzden;
çok çok çok kötü bitirdiler gerilim dozu iyiydi yükseliyordu tam ısınmışken şakkkk o nasıl bir sondu ya allah aşkına evcil hayvan mı bu babadook lan bu öyle bodrumda beslemeler falan millet sıyırmış iyice oyunculuklar iyiydi hakkını vermek lazım çocuk otistikti de birden nasıl düzeldi o da şaibeli
Babadook gerçek değil; annenin kocasının ölümüne şahit olmasının bastırılmış travmasını ve bunun yarattığı psikolojik bozukluğu simgeliyor...Sonunda onu beslemesi yaşadığımız travmalardan gerçekte hiç kurtulamadığımız ve onları aşmış olsakda o travmaların içimizde hala yaşadığı anlamına geliyor...
@orenishii
6 ay önce
8 / 10
@zeytutu
2 yıl önce
Yönetmene gerçekten şapka çıkarmak isterim, böyle ustaca bir kurguyu bizlere sunduğu için.
@parfenrogojin
3 yıl önce
Filmin en ilgi çekici yanlarından biri çok başarılı iki oyuncusu. Ayrıca olayların yaşandığı mekanın yani evin kullanımı sıradışı olmasa bile ağırlıklı renk kullanımı dikkat çekiyor. Amelia’nın sakin görünüşüne uyan ama bir yandan da bir ağırlık hissi veren çok koyu bir renk söz konusu burada. Senaryonun çok iyi olduğunu söyleyebilir miyiz, bilmiyorum; çünkü filmin ilk çeyreğindeki müthiş etkileyici görüntüler, atmosfer, gerilim hissi ve bu gerilimin doğa üstü bir olaydan değil de son derece doğal ve/ama etkisi geçmemiş bir takım korkunçlukların sonucu olduğunu öğrendiğimiz bir bölüm burası. Amelia’nın, oğlu Sam’le ve etrafındaki insanlarla olan ilişkisinden bastırılmış bir şekilde yaşayan öfkesinin dışarı çıktığı son çeyreğe kadar da bence bu atmosfer ve gerilim iyi bir şekilde sürdürülüyor. Sonrasında, yani a ... Devamı
Filmin en ilgi çekici yanlarından biri çok başarılı iki oyuncusu. Ayrıca olayların yaşandığı mekanın yani evin kullanımı sıradışı olmasa bile ağırlıklı renk kullanımı dikkat çekiyor. Amelia’nın sakin görünüşüne uyan ama bir yandan da bir ağırlık hissi veren çok koyu bir renk söz konusu burada. Senaryonun çok iyi olduğunu söyleyebilir miyiz, bilmiyorum; çünkü filmin ilk çeyreğindeki müthiş etkileyici görüntüler, atmosfer, gerilim hissi ve bu gerilimin doğa üstü bir olaydan değil de son derece doğal ve/ama etkisi geçmemiş bir takım korkunçlukların sonucu olduğunu öğrendiğimiz bir bölüm burası. Amelia’nın, oğlu Sam’le ve etrafındaki insanlarla olan ilişkisinden bastırılmış bir şekilde yaşayan öfkesinin dışarı çıktığı son çeyreğe kadar da bence bu atmosfer ve gerilim iyi bir şekilde sürdürülüyor. Sonrasında, yani artık çizginin öte yanına geçildiğinde filmin ilk kısımlarında kurulmuş bu dengeli ve etkileyici gerilim bir şekilde tam anlamıyla aynı çıtayı yakalayamıyor. Bunun sebeplerinden birisi yönetmenin kasıtlı olarak korku filmi atmosferi yaratma hissini geriye çekerek amelia’nın iyice bozulmuş psikolojisine odaklanmamızı istiyor olması da olabilir; ama bir şekilde buralarda aksayan şeyler var.
Sonuç olarak; filmin ikinci yarısının ilk yarısına kıyasla bir ya da bir kaç adım geride geldiğini söyleyebiliriz. Bir annenin anne olmak, eş olmak, kayıp ve yas hissinin ağırlığı sebebiyle hayata adapte olamamak ve kendi gerçekliğiyle yüzleşememesi meselelerini doğa üstü bir hikaye üzerinden anlatırken film ilk yarıda dikkat çekici, merak uyandırıcı bir ritm yakalıyor, ve sonra bu ritmi biraz bozuyor ve hikayesini bu şekilde tamamlıyor.
@ustilago
4 yıl önce
@vegidemiyorum
6 yıl önce
10 / 10
daha fazlası için lütfen buraya uğrayın;
https://www.youtube.com/watch?v=E9lwgoSUpBI
@free_style
7 yıl önce
@crowfuu
9 yıl önce
7 / 10
@rinustalarin
9 yıl önce
6.2 / 10
The Descent'de de benzer bir durum olmuştu. Oldukça özgün ve korkutan bir senaryo, bağlanamayan final. Bu konuda bir ingiliz klasiği diyebiliriz..
Ben bunu korkmak için izledim ve korktum da, ancak filmden sonra etkisi devam edemiyor. Muhtemelen bu durum final ile ilgili. Bu yüzden;
62/100
Saygılar.
@cruachan
9 yıl önce
2.7 / 10
@iliiif
9 yıl önce
1 / 10
@maul
2 yıl önce