"Düş içinde dolanıyorum. Düş içinde. Bir türlü benim, ben olduğuma inanamıyorum."
Yaşar Kemal
Tayfun Pirselimoğlu'nun ''Saç'' filminden sonra izlediğim ikinci filmi ''Kerr'' oldu. Saç filmi tuhaf fakat eksik bir filmdi bana göre. Kerr filmi ise teknik açıdan çok daha iyi duruyordu. Görüntüler oldukça estetikti. Film hakkında alt metin aramak gerekiyor ancak hepsinin zorlama olacağı görüşündeyim. Çünkü filmin amacı zaten net bir şeyi anlatmak değil. Kim ne anlarsa.
Film oldukça metafor dolu ve yoruma açık bir film. Bana kalırsa ana karakterin bilinçaltı yolculuğunu izledik. Babasının yanında olmayışının bir tür vicdan azabı. Sürekli bu rüyadan yani ''şehirden'' kaçmak ister fakat kaçamaz. ''Karantina'' vardır çünkü şehirde. Sokağa çıkma yasağı. En sonunda azrail ile yani katil ile son yolculuğa çıkar. Azrail onu bilinçaltının en derin çukuruna öldürüp atar. Can bilinçaltında ölmüştür. Ve son sahne ile ilk sahne aynıdır. Bu da hayatın bir d... Devamı
"Düş içinde dolanıyorum. Düş içinde. Bir türlü benim, ben olduğuma inanamıyorum."
Yaşar Kemal
Tayfun Pirselimoğlu'nun ''Saç'' filminden sonra izlediğim ikinci filmi ''Kerr'' oldu. Saç filmi tuhaf fakat eksik bir filmdi bana göre. Kerr filmi ise teknik açıdan çok daha iyi duruyordu. Görüntüler oldukça estetikti. Film hakkında alt metin aramak gerekiyor ancak hepsinin zorlama olacağı görüşündeyim. Çünkü filmin amacı zaten net bir şeyi anlatmak değil. Kim ne anlarsa.
Film oldukça metafor dolu ve yoruma açık bir film. Bana kalırsa ana karakterin bilinçaltı yolculuğunu izledik. Babasının yanında olmayışının bir tür vicdan azabı. Sürekli bu rüyadan yani ''şehirden'' kaçmak ister fakat kaçamaz. ''Karantina'' vardır çünkü şehirde. Sokağa çıkma yasağı. En sonunda azrail ile yani katil ile son yolculuğa çıkar. Azrail onu bilinçaltının en derin çukuruna öldürüp atar. Can bilinçaltında ölmüştür. Ve son sahne ile ilk sahne aynıdır. Bu da hayatın bir döngü olduğu anlamına gelir. Hep aynı şeyleri yaşar fakat farklıymış gibi hissederiz. Yani mü''Kerr''er. Tekrar etmek.
Klasikleşmiş 3 parçalı film senaryolarından çok farklı bir senaryo. Bunu iyi veya kötü anlamda söylemiyorum sadece böyle olduğu için söylüyorum. Bir ritim ve muğlaklıkla başladı ve aynı ritim ve muğlaklıkla son buldu film. Bu film üzerine yapılacak tüm alt metin okumalarının zorlama olacağını düşünüyorum çünkü bana o alt metin okuması yapacak bir şeyler sunmadı film ve tamamıyla alt metin okuma odağı üzerine kurulmuş bir film izledik bu yönüyle oldukça eksikti. Mekan seçimleri ve ruh halini havanın durumuyla aktırma yönünden oldukça başarılıydı. Pastel renk kullanımı ve karakter psikolojisi ile o renklerin uyumu başarılıydı. Sahnelerdeki ıslaklığı hissettik. Çekim açıları ve sinematografik görüntü anlamında parça parça ele alırsak başarılı bir işti. Genel anlamda ise çok konuşmayan izleyici izlemeye devam ettirme açısından oldukça zayıf bir iş olarak yorumladım.
@spinsteinhawton
1 yıl önce
6 / 10
Yaşar Kemal
Tayfun Pirselimoğlu'nun ''Saç'' filminden sonra izlediğim ikinci filmi ''Kerr'' oldu. Saç filmi tuhaf fakat eksik bir filmdi bana göre. Kerr filmi ise teknik açıdan çok daha iyi duruyordu. Görüntüler oldukça estetikti. Film hakkında alt metin aramak gerekiyor ancak hepsinin zorlama olacağı görüşündeyim. Çünkü filmin amacı zaten net bir şeyi anlatmak değil. Kim ne anlarsa.
Film oldukça metafor dolu ve yoruma açık bir film. Bana kalırsa ana karakterin bilinçaltı yolculuğunu izledik. Babasının yanında olmayışının bir tür vicdan azabı. Sürekli bu rüyadan yani ''şehirden'' kaçmak ister fakat kaçamaz. ''Karantina'' vardır çünkü şehirde. Sokağa çıkma yasağı. En sonunda azrail ile yani katil ile son yolculuğa çıkar. Azrail onu bilinçaltının en derin çukuruna öldürüp atar. Can bilinçaltında ölmüştür. Ve son sahne ile ilk sahne aynıdır. Bu da hayatın bir d ... Devamı
Yaşar Kemal
Tayfun Pirselimoğlu'nun ''Saç'' filminden sonra izlediğim ikinci filmi ''Kerr'' oldu. Saç filmi tuhaf fakat eksik bir filmdi bana göre. Kerr filmi ise teknik açıdan çok daha iyi duruyordu. Görüntüler oldukça estetikti. Film hakkında alt metin aramak gerekiyor ancak hepsinin zorlama olacağı görüşündeyim. Çünkü filmin amacı zaten net bir şeyi anlatmak değil. Kim ne anlarsa.
Film oldukça metafor dolu ve yoruma açık bir film. Bana kalırsa ana karakterin bilinçaltı yolculuğunu izledik. Babasının yanında olmayışının bir tür vicdan azabı. Sürekli bu rüyadan yani ''şehirden'' kaçmak ister fakat kaçamaz. ''Karantina'' vardır çünkü şehirde. Sokağa çıkma yasağı. En sonunda azrail ile yani katil ile son yolculuğa çıkar. Azrail onu bilinçaltının en derin çukuruna öldürüp atar. Can bilinçaltında ölmüştür. Ve son sahne ile ilk sahne aynıdır. Bu da hayatın bir döngü olduğu anlamına gelir. Hep aynı şeyleri yaşar fakat farklıymış gibi hissederiz. Yani mü''Kerr''er. Tekrar etmek.
@mahmut_can
1 yıl önce
6.8 / 10
@spinsteinhawton
1 yıl önce