''Anlamak gerçekten çok zor. İnsanlar ne kadar moralsizler. Kaç tane insan cesaretlendirici tek bir sözcüğün yokluğu yüzünden ölüyor... Ve eğer dikkatli davranırsanız bunu sağlamanın ne kadar kolay olduğunu bilirsiniz.
Övgü hak edildiğinde o övgüyü vermek, ve şunu söylemek ; sen iyilik için nihai güçsün. ''
Filmin anlam ve önemi adına bu dizeleri paylaşmak bir nebze ana fikirdi.
Son derece güzel ve sıcak bir animasyon olmuş. İlk defa stop motion tekniğiyle yapılmış bir animasyon izledim.Senaryosuyla kurgusuyla çok beğendiğimi söylemeliyim.Küçük bir kız çocuğu ve büyük bir adamın masum bir mektup arkadaşlığını özellikle duygularını çok iyi aktararak anlatılmış. Animasyonla ilgili olumsuz olarak söyleyebileceğim tek nokta dini vurguları gereksiz yere yapması ve bunu belirli bir süre tekrarlaması.Aslında böyle bir repliğe gerek bile yok.Çok aşırı itici buldum.Belki de benim görüşüme uygun olmadığı için bana öyle geldi. Uzun lafın kısası sıkılmadan izleyebileceğiniz mükemmel bir animasyon.
Uzun zamandır bu kadar sıcak bir hikaye, film izlememiştim. Sonunda kendimi ağlarken buldum. Hayatın içinden bir çok konuya ait bakış açısı görebileceğimiz ve bunu hissedebileceğimiz bir filmdi. Mary ve Max’in farklı yerlerde olsalarda yalnızlığı, hayatın karmaşıklığını paylaşabilmeleri çok içtendi. Çok üzüldüm Mary’e. Ailesi ile olan ilişkisi,okulda yaşadıkları, yalnızlığı ve asla kendini sevememesi... Bunlarla baş etmeye çalışması. Kaderin cilvesi işte yolu Max ile kesişiyor. Sanırım Mary’nin annesinin ilk defa Mary’e yardımı dokunmuş oldu. Posthanede olmasalardı belki hiç mektup arkadaşlıkları başlamayacaktı. Max’in hikayesi de çok iç burkutucuydu. Asperger sendromundan müzdarip olması ve hayatı boyunca insanları anlayamadığı gibi kendininde anlaşılmaması omzuna nasıl yük olmuştur. Psikoloğu aspergerden hastalık tedavi edilmeli diye bahsedince ben bunu hastalık olarak görmüyorum ki menvalinde bir şey diyordu o sahne aaaaaaaaaa. Alkolizm, yalnızlık, depresyon, intihar, asperger sendr... Devamı
Uzun zamandır bu kadar sıcak bir hikaye, film izlememiştim. Sonunda kendimi ağlarken buldum. Hayatın içinden bir çok konuya ait bakış açısı görebileceğimiz ve bunu hissedebileceğimiz bir filmdi. Mary ve Max’in farklı yerlerde olsalarda yalnızlığı, hayatın karmaşıklığını paylaşabilmeleri çok içtendi. Çok üzüldüm Mary’e. Ailesi ile olan ilişkisi,okulda yaşadıkları, yalnızlığı ve asla kendini sevememesi... Bunlarla baş etmeye çalışması. Kaderin cilvesi işte yolu Max ile kesişiyor. Sanırım Mary’nin annesinin ilk defa Mary’e yardımı dokunmuş oldu. Posthanede olmasalardı belki hiç mektup arkadaşlıkları başlamayacaktı. Max’in hikayesi de çok iç burkutucuydu. Asperger sendromundan müzdarip olması ve hayatı boyunca insanları anlayamadığı gibi kendininde anlaşılmaması omzuna nasıl yük olmuştur. Psikoloğu aspergerden hastalık tedavi edilmeli diye bahsedince ben bunu hastalık olarak görmüyorum ki menvalinde bir şey diyordu o sahne aaaaaaaaaa. Alkolizm, yalnızlık, depresyon, intihar, asperger sendromu gibi hayatın içinden olan konuları bu ikilinin mektup arkadaşlığı ile çok iyi anlatmışlardı. Kalbime dokundu. Sonunda özellikle benden bağımsız gözyaşlarım dökülüyordu. İzleyin!
Yetiskinler icin olan animasyon cizimine bile bayıldığım film. Kendinizden farkli olan insanlari anlamaya yönelik ve ozellikle otizm kadar yaygin bilinmeyen ancak bi yaygin gelisimsel bozukluk olan asperger sendromu hakkinda bilgi edinebilirsiniz. Kişisel kişisel not: kimse benim icin gozyaslarini biriktirecek kadar romantik olmadi
İzledikten sonra neden daha önce izlemedim diye yakınacağınız,sımsıcacık,samimi ve çok güzel mesajlar veren harikulade bir animasyon filmi.Gerçekten her yönüyle izlenmeyi sonuna kadar hak ediyor.Mutlaka izlemenizi tavsiye ederim.
Son zamanlarda izlediğim en iyi filmlerden birisi oldu. Bu film daha girişiyle ana karakterlerine karşı inanılmaz bir merak duymanızı sağlayacak bir film. Az diyalog, çok mektup barındırıyor, fakat bu karakter tanıtımının daha derinlemesine yapılabilmesini sağlamış; dakikalar ilerledikçe karakterler kompleks, fakat takip edilmesi de kolay bir yapıya bürünüyor. Finale gelmeden bir de bakmışsınız ki filmi "Acaba ne olacak?" diye değil, "Acaba bu adam/kadın kim, nasıl birisi?" sorularını sorarak izliyorsunuz.
@memudula
1 yıl önce
Övgü hak edildiğinde o övgüyü vermek, ve şunu söylemek ; sen iyilik için nihai güçsün. ''
Filmin anlam ve önemi adına bu dizeleri paylaşmak bir nebze ana fikirdi.
@filmist
3 yıl önce
7.5 / 10
İlk defa stop motion tekniğiyle yapılmış bir animasyon izledim.Senaryosuyla kurgusuyla çok beğendiğimi söylemeliyim.Küçük bir kız çocuğu ve büyük bir adamın masum bir mektup arkadaşlığını özellikle duygularını çok iyi aktararak anlatılmış.
Animasyonla ilgili olumsuz olarak söyleyebileceğim tek nokta dini vurguları gereksiz yere yapması ve bunu belirli bir süre tekrarlaması.Aslında böyle bir repliğe gerek bile yok.Çok aşırı itici buldum.Belki de benim görüşüme uygun olmadığı için bana öyle geldi.
Uzun lafın kısası sıkılmadan izleyebileceğiniz mükemmel bir animasyon.
@sadecevrim
4 yıl önce
9.6 / 10
@merve_kcr
4 yıl önce
Kişisel kişisel not: kimse benim icin gozyaslarini biriktirecek kadar romantik olmadi
@kerimapaydin
4 yıl önce
@ravenna
4 yıl önce
8.8 / 10
@216
5 yıl önce
10 / 10
Bu film daha girişiyle ana karakterlerine karşı inanılmaz bir merak duymanızı sağlayacak bir film. Az diyalog, çok mektup barındırıyor, fakat bu karakter tanıtımının daha derinlemesine yapılabilmesini sağlamış; dakikalar ilerledikçe karakterler kompleks, fakat takip edilmesi de kolay bir yapıya bürünüyor. Finale gelmeden bir de bakmışsınız ki filmi "Acaba ne olacak?" diye değil, "Acaba bu adam/kadın kim, nasıl birisi?" sorularını sorarak izliyorsunuz.
@didemkalayci
5 yıl önce
@su
5 yıl önce
@iamgzde
5 yıl önce