Ağustos'ta Rapsodi

Nadir rastlayabileceğiniz filmlerden biridir diyebilirim (ki zaten romandan uyarlama). Çünkü Amerika'nın yapmış olduğu katliamı böylesi bir eleştiri ile anlatabilecek kişi sayısı oldukça azdır. Sachiko, kendisine yazı geçirmesi için bırakılmış olan torunlarına daha önce yaşamış olduğu nagasaki olayını anlatırken, eşinin ölümü ve o anda yaşanan bir çok trajediyi anlatmaktadır. Gençler ise içten içe besledikleri amerika hayranlığı ile yaptıkları hatayı anlamaya ve geçmişte olanları akıllarından silmemeye karar vermeye başlarlar. İkinci dünya savaşında Sachiko'nun bir kardeşi hawaii'ye yerleşmiştir. Oğlu da oradaki kuzenleriyle bağlantı kurmuş ve Sachiko ile mektup üzerinde haberleşmeye başlamışlardır. İşte filmin asıl noktası burası. Amerikalı japonlar kendilerine ikinci dünya savaşının hatırlatılmasından hoşlanmıyorlar diye sanki suçlu taraf Japonlarmış gibi bir davranış oluşmuşken Sachiko buna direk karşı çıkar ve görüşmek için anma gününden sonra uygun olacağını söyler.

Bunun üzerine Clark Japonya'ya gelir ve Sachiko Halasına içten ve samimi dileklerini iletir. Bu noktada iki farklı düşünce oluştu bende. Yani Amerika gelip ayağımıza özür diledi havasımı oluşturulmak istendi? Ama filmin yapımı doğrudan Japonya'ya ait olması göz önüne alınınca da sanki yapmaları gereken bu demek istiyor gibi görünüyor.

alıntıdır....

Amerika'nın, savaşa son vermek bahanesiyle Japonya'ya atom bombaları atmasının üzerinden 44 yıl geçmiştir. Küçük çocuklar, bu felaketin boyutlarından habersiz gizli gizli Amerikan hayranlığı beslerken, dehşeti yaşamış olanlar bile olanları unutmaya ve affetmeye kararlıdır. Çocukları ve torunları tarafından ziyaret edilen yaşlı bir kadının hikayesidir anlatılan. Kocasını Nagazaki'ye atılan bombaya kurban vermiştir. Torunlarına zaman zaman o günlerden bahseder. Sanki hem unutmak hem de anıları yaşatmak ister gibidir.

Derken, yıllar önce Hawaii'ye yerleşmiş ve Amerikalı bir kadınla evlenmiş kardeşinin oğlu (Richard Gere) çıkagelir. Gerçi Japonca konuşmakta ve çok kibar davranmaktadır ama ne de olsa Amerikalı görünmektedir. Hiçbiri onun yanında, büyükanne Kane'nin kocasını öldüren bombadan bahsetmez ve Amerikalı akrabayı rencide edecek anılar fazla kurcalanmaz. Fakat genç adam tahmin edilenden fazla hassastır. Yaşlı kadının ve bir arkadaşının kocalarını anmak için yaptıkları sessiz ayine şahit olur. Ona anlatılmayanlar artık açıklık kazanmaktadır. Yaşlı kadından halkı adına özür diler.