İzlemeyi en çok ertelediğim filmlerden biriydi ve izlerken sinematografisine hayran kalıp çoğu sahneyi tekrar tekrar başa sardım . Ana karakterlerin gerçek adlarını kullanması , yönetmenin 28 yaşında böyle bir eser ortaya koyması ve can alıcı sahnelerdeki mükemmel kamera kullanımı filmi estetik yönden daha güçlü hale getirmiş.
Bir siyahi ,bir yahudi ve bir Arap’tan oluşan karakterler için azınlık olmaktan daha kötüsü bir de banliyöde yaşamak durumunda kalmak olsa gerek .Hubert’i süperego ,Said’i ego ve Vinz’i ide benzettim izlerken ve bazen de oluşturdukları o kelimeyi düşündüm ; " Cul-de-sac."... Filmle ilgili zaten birçok eleştiri ve yorum yapıldı bugüne kadar ,can alıcı sahneler ve replikler paylaşıldı ;tek söyleyeceğim filmin aslında açık uçlu da olsa cevabı olan bir soru sormadığı veya bizi bir şey hakkında düşündürmek istemediği , amacının bir gerçeği tokat gibi çarpmak olduğu ; sistemin sadece hatalı ürünü ,sonucu değil hepimizin bu sistemin sebebi ve sonucu ,katili ve maktülü ... Devamı
İzlemeyi en çok ertelediğim filmlerden biriydi ve izlerken sinematografisine hayran kalıp çoğu sahneyi tekrar tekrar başa sardım . Ana karakterlerin gerçek adlarını kullanması , yönetmenin 28 yaşında böyle bir eser ortaya koyması ve can alıcı sahnelerdeki mükemmel kamera kullanımı filmi estetik yönden daha güçlü hale getirmiş.
Bir siyahi ,bir yahudi ve bir Arap’tan oluşan karakterler için azınlık olmaktan daha kötüsü bir de banliyöde yaşamak durumunda kalmak olsa gerek .Hubert’i süperego ,Said’i ego ve Vinz’i ide benzettim izlerken ve bazen de oluşturdukları o kelimeyi düşündüm ; " Cul-de-sac."... Filmle ilgili zaten birçok eleştiri ve yorum yapıldı bugüne kadar ,can alıcı sahneler ve replikler paylaşıldı ;tek söyleyeceğim filmin aslında açık uçlu da olsa cevabı olan bir soru sormadığı veya bizi bir şey hakkında düşündürmek istemediği , amacının bir gerçeği tokat gibi çarpmak olduğu ; sistemin sadece hatalı ürünü ,sonucu değil hepimizin bu sistemin sebebi ve sonucu ,katili ve maktülü olduğumuz o gerçeği , o çıkmazı ,o döngüyü...
Mathieu Kassovitz’e 1995 Cannes Film Festivali’nde Altın Palmiye Ödülü’nü getiremese de En İyi Yönetmen Ödülü’nü getiren filmi. Yönetmen Mathieu Kassovitz, arkadaşlarından biri polis tarafından gözaltındayken öldüğü zaman filmin senaryosunu yazmaya karar vermiştir.
Film, Fransa’da Paris’in yakınlarındaki bir banliyöde yaşayan biri Arap, biri Yahudi ve diğeri de siyahi olan üç arkadaşın şiddetli bir isyanın ardından hayatlarının 24 saatlik zaman dilimini anlatıyor. Filmin söylemek istediği esas şey; aslında hepimiz şiddetin, ırkçılık ve diğer sosyal baskıların hem kurbanları hem de failleriyiz. Hiç kimse şiddet ve şiddetin tüm biçimlerinden yara almadan, zarar görmeden kaçamaz.
Film kahramanlarını mükemmelleştirmekten ziyade onların zayıf ve eksik yönlerini açığa çıkarmakla ilgileniyor. Olay örgüsü ve oyunculuklar gerçekçi ve ikna edici. Film aslında renkli çekilmiş ancak sonra bizzat yönetmen Kassovitz tarafından siyah beyaza dönüştürülmüş. Açıkçası çokta iyi olmuş.
Filmin sonunda n... Devamı
Mathieu Kassovitz’e 1995 Cannes Film Festivali’nde Altın Palmiye Ödülü’nü getiremese de En İyi Yönetmen Ödülü’nü getiren filmi. Yönetmen Mathieu Kassovitz, arkadaşlarından biri polis tarafından gözaltındayken öldüğü zaman filmin senaryosunu yazmaya karar vermiştir.
Film, Fransa’da Paris’in yakınlarındaki bir banliyöde yaşayan biri Arap, biri Yahudi ve diğeri de siyahi olan üç arkadaşın şiddetli bir isyanın ardından hayatlarının 24 saatlik zaman dilimini anlatıyor. Filmin söylemek istediği esas şey; aslında hepimiz şiddetin, ırkçılık ve diğer sosyal baskıların hem kurbanları hem de failleriyiz. Hiç kimse şiddet ve şiddetin tüm biçimlerinden yara almadan, zarar görmeden kaçamaz.
Film kahramanlarını mükemmelleştirmekten ziyade onların zayıf ve eksik yönlerini açığa çıkarmakla ilgileniyor. Olay örgüsü ve oyunculuklar gerçekçi ve ikna edici. Film aslında renkli çekilmiş ancak sonra bizzat yönetmen Kassovitz tarafından siyah beyaza dönüştürülmüş. Açıkçası çokta iyi olmuş.
Filmin sonunda ne olacağına dair hiçbir uyarı yok ve her şey biranda gelişiyor. Kesinlikle filmin son sahnesi unutulmazlar arasında. Filmle ilgili ufak bir detay, filmin bir sahnesinde üç arkadaş kapı zili üzerinde arkadaşları Asterix’in adını ararken zilin üstündeki isimlerden birinin filmde ana karakter Vinz’i canlandıran Cassel’in, bir diğer isim ise yardımcı yönetmenin isminin olmasıdır.
It’s about a society on its way down. And as it falls,it keeps telling itself: "So far so good... So far so good... So far so good." It’s not how you fall that matters. It’s how you land.
50 katlık bir binadan düşen adamın hikayesidir. Her katta kendini rahatlatmak için şunu demiş içinden: "Şimdiye kadar herşey yolunda." "Şimdiye kadar herşey yolunda." "Şimdiye kadar herşey yolunda." Önemli olan düşüş değil. Yere iniştir.
öncelikle filmin başrol oyuncuları kendi orijinal isimlerini kullanmış ve de ait oldukları milletleri temsil etmişlerdir. said, vinz ve hulbert / arap, yahudi ve siyahi. bu bence filmdeki en güzel ayrıntılardan biri. film fransız banliyölerinde, bu üçlünün arkadaşlığı çerçevesinde gelişir. fransanın hep o gösterilen (olumlu) yüzüne karşın yönetmen sokaklara inmiş, halkı ve öfkesinin perde arkasını yakından incelemiştir. aslında protestodan ziyada nefret ve öfke olgusu üzerinde durulmuştur..
filmdeki (ki aslında bence özetliyor filmin ana konusunu) bir ayrıntı da vinz ve hulbert arasındaki tartışmaya dahil olan yaşlı adamın tuvalette anlattığı sibiryaya mahkum hikayesidir. ’mahkum arkadaşının (masum utangaçlığından ötürü dahi olsa) sürüden ayrılıp tek başına hareket etmesi durumunda trenin kaçması ve buna tekabül yalnız kalıp ölmesi demek; kendinizi toplumdan hangi sebeple olursa olsun uzaklaştırırsanız uzaklaştırın, toplum sizin için efor sarf ... Devamı
öncelikle filmin başrol oyuncuları kendi orijinal isimlerini kullanmış ve de ait oldukları milletleri temsil etmişlerdir. said, vinz ve hulbert / arap, yahudi ve siyahi. bu bence filmdeki en güzel ayrıntılardan biri. film fransız banliyölerinde, bu üçlünün arkadaşlığı çerçevesinde gelişir. fransanın hep o gösterilen (olumlu) yüzüne karşın yönetmen sokaklara inmiş, halkı ve öfkesinin perde arkasını yakından incelemiştir. aslında protestodan ziyada nefret ve öfke olgusu üzerinde durulmuştur..
filmdeki (ki aslında bence özetliyor filmin ana konusunu) bir ayrıntı da vinz ve hulbert arasındaki tartışmaya dahil olan yaşlı adamın tuvalette anlattığı sibiryaya mahkum hikayesidir. ’mahkum arkadaşının (masum utangaçlığından ötürü dahi olsa) sürüden ayrılıp tek başına hareket etmesi durumunda trenin kaçması ve buna tekabül yalnız kalıp ölmesi demek; kendinizi toplumdan hangi sebeple olursa olsun uzaklaştırırsanız uzaklaştırın, toplum sizin için efor sarf etmeyecektir ve de bunun sonucu olarak hem dışlanıp yalnız kalacak hem de ölmeye mahkum olacaksınız. eğer o treni kaçırmak istemiyorsanız bulunduğunuz sürüde kalmak zorundasınız aksi takdirde dışlanmış olacaksınız ve bu da sizin elinizdedir. ’diye mesaj vermiştir o öfkeli gençlere.. said ’in 2-3 kez ne anlatmak istedi ki? demesi de orayı dikkatlice dinleyiniz demektir kanımca:)
ayrıca said’in ’’ le monde est a vous ’’ yazısını ’’ le monde est a nous ’’ çevirmesi çok hoştu..
son olarak filmin mükemmel olan son sahnelerinde vinz’in ’’ kendimi galaksiler arasında kaybolmuş gibi hissediyorum..’’ söylemi hepimizin bir nevi dünyadaki halini temsil ediyor gibi..
uzun lafın kısası, mükemmel çekim tekniklerine ve mesajlara sahip olan bu fransız filmini izleyiniz..fransız kalmayınız :)
Vincent Cassel e ve kamera yönetmenine hayran kaldığım , diyaloglarıyla seyirciyi kendine bağlayan senaryo ve olay örgüsü açısından bir o kadarda zayıf , sanatsal ve sosyokültürel açıdan zengin bir filmdir...
Toplumsal olguları iyi analiz ederek bizi bağlayan bir çok şeyin nefret duygusu olduğunu vurgulayan , fransız sineması olmasına rağmen fransayı topa tutan simsiyah bir film...Günümüz siyasetçilerine ve siyasetçi adaylarına ders olarak izletmeli demeden edemiyorum..
nefret edilirken, nefret ederken, nefretle çevriliyken "dünya bizimdir" diyebilen, her ülkede ve muhtemelen her şehirde var olan insanları anlatan mükemmel kara film.
Dönemimizin de anlam ve önemini ifade eden enfes bir film ! Grunwalski’nin ve 50. kattan düşen adamın hikayesi ile akılda kalıcı olacağı belli. Bob Merley’nin Burnin’ and Lootin’ i ise filme daha da anlam katmıştır.
film buram buram isyan kokuyor. son 20 yılın en iyi kara film örneklerinden. flying camera ile fransız sokaklarının gezilmesi ve alttan gelen edith piaf’ın o naif sesi. başka söze gerek yok bu sahne için. Mükemmel.
Tüm ötekilerin, ötekileştirilmişlerin, kendilerini belleyen dünyayı kendilerinin belleyen, bellettirilenlerin, kendilerinden olmayan insanlarla neden sıradan bir sohbeti dahi kıvıramadıklarının, istememelerine rağmen neden bu kadar şiddet dolu ve bir o kadar da korkak olduklarının, neden durduk yere böyle milliyetçi kesildiklerinin ve hala Fransız ulusal marşını söylemediklerinin ironi dolu bir dipnotudur bu kara film.
@no_one
7 yıl önce
8.5 / 10
Bir siyahi ,bir yahudi ve bir Arap’tan oluşan karakterler için azınlık olmaktan daha kötüsü bir de banliyöde yaşamak durumunda kalmak olsa gerek .Hubert’i süperego ,Said’i ego ve Vinz’i ide benzettim izlerken ve bazen de oluşturdukları o kelimeyi düşündüm ; " Cul-de-sac."... Filmle ilgili zaten birçok eleştiri ve yorum yapıldı bugüne kadar ,can alıcı sahneler ve replikler paylaşıldı ;tek söyleyeceğim filmin aslında açık uçlu da olsa cevabı olan bir soru sormadığı veya bizi bir şey hakkında düşündürmek istemediği , amacının bir gerçeği tokat gibi çarpmak olduğu ; sistemin sadece hatalı ürünü ,sonucu değil hepimizin bu sistemin sebebi ve sonucu ,katili ve maktülü ... Devamı
Bir siyahi ,bir yahudi ve bir Arap’tan oluşan karakterler için azınlık olmaktan daha kötüsü bir de banliyöde yaşamak durumunda kalmak olsa gerek .Hubert’i süperego ,Said’i ego ve Vinz’i ide benzettim izlerken ve bazen de oluşturdukları o kelimeyi düşündüm ; " Cul-de-sac."... Filmle ilgili zaten birçok eleştiri ve yorum yapıldı bugüne kadar ,can alıcı sahneler ve replikler paylaşıldı ;tek söyleyeceğim filmin aslında açık uçlu da olsa cevabı olan bir soru sormadığı veya bizi bir şey hakkında düşündürmek istemediği , amacının bir gerçeği tokat gibi çarpmak olduğu ; sistemin sadece hatalı ürünü ,sonucu değil hepimizin bu sistemin sebebi ve sonucu ,katili ve maktülü olduğumuz o gerçeği , o çıkmazı ,o döngüyü...
İyi seyirler dilerim .. 8/5/10
@poormf
9 yıl önce
7.5 / 10
@cagdasbdy
9 yıl önce
8.4 / 10
Film, Fransa’da Paris’in yakınlarındaki bir banliyöde yaşayan biri Arap, biri Yahudi ve diğeri de siyahi olan üç arkadaşın şiddetli bir isyanın ardından hayatlarının 24 saatlik zaman dilimini anlatıyor. Filmin söylemek istediği esas şey; aslında hepimiz şiddetin, ırkçılık ve diğer sosyal baskıların hem kurbanları hem de failleriyiz. Hiç kimse şiddet ve şiddetin tüm biçimlerinden yara almadan, zarar görmeden kaçamaz.
Film kahramanlarını mükemmelleştirmekten ziyade onların zayıf ve eksik yönlerini açığa çıkarmakla ilgileniyor. Olay örgüsü ve oyunculuklar gerçekçi ve ikna edici. Film aslında renkli çekilmiş ancak sonra bizzat yönetmen Kassovitz tarafından siyah beyaza dönüştürülmüş. Açıkçası çokta iyi olmuş.
Filmin sonunda n ... Devamı
Film, Fransa’da Paris’in yakınlarındaki bir banliyöde yaşayan biri Arap, biri Yahudi ve diğeri de siyahi olan üç arkadaşın şiddetli bir isyanın ardından hayatlarının 24 saatlik zaman dilimini anlatıyor. Filmin söylemek istediği esas şey; aslında hepimiz şiddetin, ırkçılık ve diğer sosyal baskıların hem kurbanları hem de failleriyiz. Hiç kimse şiddet ve şiddetin tüm biçimlerinden yara almadan, zarar görmeden kaçamaz.
Film kahramanlarını mükemmelleştirmekten ziyade onların zayıf ve eksik yönlerini açığa çıkarmakla ilgileniyor. Olay örgüsü ve oyunculuklar gerçekçi ve ikna edici. Film aslında renkli çekilmiş ancak sonra bizzat yönetmen Kassovitz tarafından siyah beyaza dönüştürülmüş. Açıkçası çokta iyi olmuş.
Filmin sonunda ne olacağına dair hiçbir uyarı yok ve her şey biranda gelişiyor. Kesinlikle filmin son sahnesi unutulmazlar arasında. Filmle ilgili ufak bir detay, filmin bir sahnesinde üç arkadaş kapı zili üzerinde arkadaşları Asterix’in adını ararken zilin üstündeki isimlerden birinin filmde ana karakter Vinz’i canlandıran Cassel’in, bir diğer isim ise yardımcı yönetmenin isminin olmasıdır.
It’s about a society on its way down. And as it falls,it keeps telling itself: "So far so good... So far so good... So far so good." It’s not how you fall that matters. It’s how you land.
@idokabul
9 yıl önce
@daydinak
9 yıl önce
filmdeki (ki aslında bence özetliyor filmin ana konusunu) bir ayrıntı da vinz ve hulbert arasındaki tartışmaya dahil olan yaşlı adamın tuvalette anlattığı sibiryaya mahkum hikayesidir. ’mahkum arkadaşının (masum utangaçlığından ötürü dahi olsa) sürüden ayrılıp tek başına hareket etmesi durumunda trenin kaçması ve buna tekabül yalnız kalıp ölmesi demek; kendinizi toplumdan hangi sebeple olursa olsun uzaklaştırırsanız uzaklaştırın, toplum sizin için efor sarf ... Devamı
filmdeki (ki aslında bence özetliyor filmin ana konusunu) bir ayrıntı da vinz ve hulbert arasındaki tartışmaya dahil olan yaşlı adamın tuvalette anlattığı sibiryaya mahkum hikayesidir. ’mahkum arkadaşının (masum utangaçlığından ötürü dahi olsa) sürüden ayrılıp tek başına hareket etmesi durumunda trenin kaçması ve buna tekabül yalnız kalıp ölmesi demek; kendinizi toplumdan hangi sebeple olursa olsun uzaklaştırırsanız uzaklaştırın, toplum sizin için efor sarf etmeyecektir ve de bunun sonucu olarak hem dışlanıp yalnız kalacak hem de ölmeye mahkum olacaksınız. eğer o treni kaçırmak istemiyorsanız bulunduğunuz sürüde kalmak zorundasınız aksi takdirde dışlanmış olacaksınız ve bu da sizin elinizdedir. ’diye mesaj vermiştir o öfkeli gençlere.. said ’in 2-3 kez ne anlatmak istedi ki? demesi de orayı dikkatlice dinleyiniz demektir kanımca:)
ayrıca said’in ’’ le monde est a vous ’’ yazısını ’’ le monde est a nous ’’ çevirmesi çok hoştu..
son olarak filmin mükemmel olan son sahnelerinde vinz’in ’’ kendimi galaksiler arasında kaybolmuş gibi hissediyorum..’’ söylemi hepimizin bir nevi dünyadaki halini temsil ediyor gibi..
uzun lafın kısası, mükemmel çekim tekniklerine ve mesajlara sahip olan bu fransız filmini izleyiniz..fransız kalmayınız :)
@delahoya
10 yıl önce
7.7 / 10
Toplumsal olguları iyi analiz ederek bizi bağlayan bir çok şeyin nefret duygusu olduğunu vurgulayan , fransız sineması olmasına rağmen fransayı topa tutan simsiyah bir film...Günümüz siyasetçilerine ve siyasetçi adaylarına ders olarak izletmeli demeden edemiyorum..
@cozyapiciel
11 yıl önce
8.5 / 10
@snbysl
11 yıl önce
8.5 / 10
@erdi23
11 yıl önce
@sarhosatlarzama
11 yıl önce