Abbas,sinemanın yönetmenin sanati olduğunu kanıtlıyor. Bu kadar basit bir konudan böylesine derin sosyolojik çıkarım yapmak kendisine has bir durum. Çocuk ve otorite üzerine bu anlatım mutlaka izlenmeli.
Fedakarlık nedir ? kimin için yapılır ? Abbas Kiarostami bizi sekiz yaşındaki bir köy çocuğunu yerine koyuyor ve sınıftaki arkadaşının defterini yanlışlıkla alan ve o defteri çocuğa götürmesini izliyoruz aslında filmin olayı tamamen bu ama Abbas Kiarostami sinemasının bence temel olayı duygulardı filmi izlerken arkadaşlık duygusu kaybolmak yalnız kalmak ve yaş itibari ile fikirlerini saygı duyulmaması gibi duygu ve eylemleri çok güzel şekilde filme aktarmış filmde gerici bir olay yok ama öğretmenin ödev bakma sahnesinde çocukların duygularını ve itibarlarını azarlarken görmek hem sinir bozucu hem de duygu yüklü bir sahneydi. Abbas Kiarostami her zaman duygu yüklü filmler yapmıştır temel derdi sevgi bu filmde de arkadaş sevgisini çok güzel bir şekilde gösteriyor.
Filmin temasi disiplin fetisi idi benim icin. Filmin basindan sonuna ucu bucagi olmayan bir disiplin fantezisi izliyoruz: yetiskinler dünyasindan firlayan, kaosun icinde var olmaya calistikca daha da kaos yaratan bir disiplin fantezisi. Adeta bir sapkinlik. Ve tüm bu carpik düsüncelere carpa carpa yolunu bulmaya calisan, duygusal ve kafasi karismis bir cocuk. Acilar ve isik yine harika kullanilmis. Oyunculuk mükemmel!
Çocuğun birey olmaktan öte görülüp her şeye itaat edecek bir mini-insan olarak yer aldığını serzenişle izlesem de kendi çocukluğumdan anıları gün yüzüne çıkarması ve defterin içindeki papatyayla birlikte yüzümü gülümseten, içimi yumuşatan nefis bir seyir idi.
Çocuksun. Ödevini yapmamışsın ve ödev kontrolünde sıra sana geliyor. Veya çocuksun. İzinsiz evden çıkıp gitmişsin, hava kararmış, endişen artıyor. Veya yine çocuksun; çocuk olduğun için kimse seni görmüyor, dinlemiyor ve sana inanmıyor hepsini tedirginlik içinde takip edebilirsiniz
Filmin başına baktığımızda bile çocuklara ne kadar yüklendiğimizi anlıyoruz. Köydeki hayat yetmiyor şehre gidince hayatlar düzelecek sanıyoruz. Oysa, arkadaşına yardım etmek ve onu zor durumda bırakmamak, olumsuz vaziyet varsa oradan kurtarmaya çalışmak yeterlidir bir hayat için. Bunu bir çocuk net olarak bilirken biz bilemiyoruz. Hayatın bizim bildiğimiz gerçeklerini de o çocuklar bilmiyor. Bilmelerine de gerek yok. Biz onlardan öğrenebilsek keşke. Ama bizler onlara şiddet uygulayarak hayatın berbat bir yer olduğuna inandırıyoruz onları!
" Allah’ın hakkı üçtür " öyle mi diyeceğiz Ahmed ? Yoksa direnecek miyiz bu disipline, bu ahlaka bu köteğe ? Canım Ahmed’im.. Sonunda mutluluktan hayran olup tebessüm ederken yanacak hep bir yanımız.
Hani rüyalarda genelde işlerin hiç yolunda gitmez koşarsın ama gidemezsin bir yere yetişmen gerekir başına bir sürü şey gelir çaresizlik içinde kıvranırsın işte film boyunca kendimi öyle hissettim.
Özellikle yeni anne-baba olmuş/olacak ailelere tavsiye edilecek türden bir filmdi ancak kent ve kırsaldaki yaşama oranları 80'e 20 şeklinde tam tersine döndüğü günümüzde pek karşılık bulmayacaktır bu tavsiye.
Yollar dolambaçlı olmasına karşın basit bir konu etrafında dönüyoruz gibi gözüken filmde, yönetmenin ustalığı; çocuğun mekik dokuması gibi temelden alınan konuyu başarılı bir şekilde işlemesinde kendini belli ediyor, seyirciye de bu temelin üzerine kendi kültürlerinden farklı farklı yüklemeler seçeneğini sunuyor. İran sinemasından bu tür örnekler izlerken hep bir yakınlık hissetmişimdir ancak dönüp bizim sinemamıza baktığımızda bunun herhangi bir karşılığını göremiyoruz ne yazık ki...
Toplumsallaşma sürecinin belki de en önemli bu iki (aile,okul) aşamasında taşıdığı cevheri konuşlandırmak için süregelen alan arayışının, geçmişten bugüne üst üste koyarak gelen birikinti yapılar arasında başarıya ulaşması çok zor gerçekleşebilecek bir durum. Bir nevi onca kaçak kat çıkılmış bozuk ... Devamı
Özellikle yeni anne-baba olmuş/olacak ailelere tavsiye edilecek türden bir filmdi ancak kent ve kırsaldaki yaşama oranları 80'e 20 şeklinde tam tersine döndüğü günümüzde pek karşılık bulmayacaktır bu tavsiye.
Yollar dolambaçlı olmasına karşın basit bir konu etrafında dönüyoruz gibi gözüken filmde, yönetmenin ustalığı; çocuğun mekik dokuması gibi temelden alınan konuyu başarılı bir şekilde işlemesinde kendini belli ediyor, seyirciye de bu temelin üzerine kendi kültürlerinden farklı farklı yüklemeler seçeneğini sunuyor. İran sinemasından bu tür örnekler izlerken hep bir yakınlık hissetmişimdir ancak dönüp bizim sinemamıza baktığımızda bunun herhangi bir karşılığını göremiyoruz ne yazık ki...
Toplumsallaşma sürecinin belki de en önemli bu iki (aile,okul) aşamasında taşıdığı cevheri konuşlandırmak için süregelen alan arayışının, geçmişten bugüne üst üste koyarak gelen birikinti yapılar arasında başarıya ulaşması çok zor gerçekleşebilecek bir durum. Bir nevi onca kaçak kat çıkılmış bozuk görüntü içerisinde, tepeden bakılan bir ortamda ayakları yere sağlam basan bir inşa çıkma ihtimaline karşın çevrenin öyle ya da böyle(kendine benzeterek-katarak veya üstüne çökerek) yıkıcı etkisini göstermesi an meselesidir. Buradaki büyüklük matematiksel ve birçok açıdan kalabalık dursa da yenilemez değil.
Çocuk oyuncumuzun aslında sorunu çözülemeyecek gibi değildir, fakat aile içindeki ve etraftaki büyüklere ses çıkaramaması, kendisini ifade etmekten yoksun bırakan toplum(aile-okul-mahalle) anlayışı karşısında boyun eğmek durumunda kalışı çatışmayı besler. İnsanların okul döneminde yaşadığı travmalar çok kalıcıdır,dejavu oldum, izlerken boğazım düğümlendi.
@blackbrust
1 yıl önce
@yigithan300
1 yıl önce
8.3 / 10
@zes
2 yıl önce
8.6 / 10
Acilar ve isik yine harika kullanilmis. Oyunculuk mükemmel!
@esra2103
2 yıl önce
@fruit_fly
2 yıl önce
8.1 / 10
@rectangularr
3 yıl önce
8 / 10
@naksidil
3 yıl önce
9.5 / 10
@kuzgunadam
4 yıl önce
8.2 / 10
@ecosphere
9 yıl önce
8.7 / 10
Yollar dolambaçlı olmasına karşın basit bir konu etrafında dönüyoruz gibi gözüken filmde, yönetmenin ustalığı; çocuğun mekik dokuması gibi temelden alınan konuyu başarılı bir şekilde işlemesinde kendini belli ediyor, seyirciye de bu temelin üzerine kendi kültürlerinden farklı farklı yüklemeler seçeneğini sunuyor. İran sinemasından bu tür örnekler izlerken hep bir yakınlık hissetmişimdir ancak dönüp bizim sinemamıza baktığımızda bunun herhangi bir karşılığını göremiyoruz ne yazık ki...
Toplumsallaşma sürecinin belki de en önemli bu iki (aile,okul) aşamasında taşıdığı cevheri konuşlandırmak için süregelen alan arayışının, geçmişten bugüne üst üste koyarak gelen birikinti yapılar arasında başarıya ulaşması çok zor gerçekleşebilecek bir durum. Bir nevi onca kaçak kat çıkılmış bozuk ... Devamı
Yollar dolambaçlı olmasına karşın basit bir konu etrafında dönüyoruz gibi gözüken filmde, yönetmenin ustalığı; çocuğun mekik dokuması gibi temelden alınan konuyu başarılı bir şekilde işlemesinde kendini belli ediyor, seyirciye de bu temelin üzerine kendi kültürlerinden farklı farklı yüklemeler seçeneğini sunuyor. İran sinemasından bu tür örnekler izlerken hep bir yakınlık hissetmişimdir ancak dönüp bizim sinemamıza baktığımızda bunun herhangi bir karşılığını göremiyoruz ne yazık ki...
Toplumsallaşma sürecinin belki de en önemli bu iki (aile,okul) aşamasında taşıdığı cevheri konuşlandırmak için süregelen alan arayışının, geçmişten bugüne üst üste koyarak gelen birikinti yapılar arasında başarıya ulaşması çok zor gerçekleşebilecek bir durum. Bir nevi onca kaçak kat çıkılmış bozuk görüntü içerisinde, tepeden bakılan bir ortamda ayakları yere sağlam basan bir inşa çıkma ihtimaline karşın çevrenin öyle ya da böyle(kendine benzeterek-katarak veya üstüne çökerek) yıkıcı etkisini göstermesi an meselesidir. Buradaki büyüklük matematiksel ve birçok açıdan kalabalık dursa da yenilemez değil.
@gozdealla
9 yıl önce
9.9 / 10