harika bir kitabın harika uyarlaması her sinefil izlemeli
kitabın tanıtım yazısı;
bu göğüs göğüse savaşta tek şeyi biliyordu başçavuş: gerilemek olmazdı. bu kıyıda, almanlara bir karış toprağı kaptırmamak gerekiyordu. ama zor, ama umutsuz, olsun tutunmak vardı, tutunmak. bu konumda tutunmak, yoksa çiğnerlerdi adamı ve o zaman herşey mahvolurdu. öyle bir duyguya kapılmıştı ki, vaskov o an, sanki sırtıyla koca rusya'yı örtmüş, kanadını ona germişti. sanki o, fedot yevgrafiç, yurdunun en son oğlu, savunucusuydu... ve o anda dünyada başka kimseler yoktu. yalnız o, düşman ve rusya vardı... yalnız kimbilir nasıl üçüncü bir kulağıyla da kızları dinliyordu: ateşleniyor muydu silahları, yoksa susmuş muydu?
Her savaşın kendi kahramanlarını yaratan çizginin ötesinde, savaşanların insanlığın tüm halleriyle görülebildiği değerli bir yapım. Onların da korkuları, umutları, aşkları ve vatan sevgileri vardı. Savaşın her daim büyük cephelerde görülen kaba halinin aksine yerelde geçiyor olması filmde işlenen duyguların naifliğini ve gerçekliğini daha çok hissettiriyor. Sanırım Zhenya da kalbimde bir yerlerde hislerim körelmediği sürece benimle birlikte yaşamaya devam edecek.
gerçeklerin siyah beyaz, umutların renkli olduğu bir filmdir. bu kitabıda vardır birbirinden güzel rus kızları öldürülürken kendimi bi garip hissettim savaşın acımasızlıgı işte bu olsa gerek
Çok etkileyici bir anlatımı vardı. Gerçekler siyah-beyaz hayaller renkli... İşte gerçek hayatta böyle. Vatanını düşmandan korumaya çalışan bir avuç askerin önce hayalleri sonra savaşın gerçekleri... Nasıl anlatsam nerden başlasam bilemedim...
@blackbrust
1 yıl önce
kitabın tanıtım yazısı;
bu göğüs göğüse savaşta tek şeyi biliyordu başçavuş: gerilemek olmazdı. bu kıyıda, almanlara bir karış toprağı kaptırmamak gerekiyordu. ama zor, ama umutsuz, olsun tutunmak vardı, tutunmak. bu konumda tutunmak, yoksa çiğnerlerdi adamı ve o zaman herşey mahvolurdu. öyle bir duyguya kapılmıştı ki, vaskov o an, sanki sırtıyla koca rusya'yı örtmüş, kanadını ona germişti. sanki o, fedot yevgrafiç, yurdunun en son oğlu, savunucusuydu... ve o anda dünyada başka kimseler yoktu. yalnız o, düşman ve rusya vardı... yalnız kimbilir nasıl üçüncü bir kulağıyla da kızları dinliyordu: ateşleniyor muydu silahları, yoksa susmuş muydu?
@kropotkin
3 yıl önce
8.5 / 10
@arsizutopya
4 yıl önce
10 / 10
@ustilago
11 yıl önce
@free_style
12 yıl önce
8.9 / 10