Cinayet vakasını araştıran polis/ekibi/cinayet ve olay yeri masaları gibi ciddi öğelerin kullanıldığı bir absürt komedi. Aziz Kedi'nin kalemi ve Feyyaz'ın komedyenliği, türkiye'de kalıplaşmış olan komedi anlayışına farklı bir bakış açısı getirmeye çalışıyor. Bu ölümlü dünya filminde başarılıydı ama bu filmde pek tutmamış. Daha çok gibi dizisinin bir bölümü kadar kısımda işlenebilecek bir hikaye gibiydi. Komik sayabileceğimiz kısımların diyalogları fazlasıyla uzatılmış. Gülmeyi bırakıyorsunuz ama konu hala devam ediyor. Kayda değer bir hikaye yok, amaç tamamen başta belirtiğim olgulardan bir absürt komedi çıkarmak. Sadece son 2-3 dakikaya sıkıştırılmış bir sosyal mesaj ile filmin tamamı kotarılmaya çalışılmış. Üzerinde daha fazla çalışılması gereken bir filmdi diyebilirim.
Başından sonuna gülmekten öldüğüm tek film diyebilirim. Diyaloglar mükemmeldi başka bir şeye de gerek yoktu. Diğer Komedi filmlerindeki rengarenk giyinip saçma sapan sakarlıklara tesadüflere falan gülemem abi. Havuza düşüp gülmemizi bekliyorlar
farklı bir şeyler denenmiiiş, hoş. feyyaz yiğit'in karakteri saçmaydı, bu saçmalığı da güldürdü beni. sadece sakız gibi uzatılmış da olayın akışı hızlı bir şekilde ilerlemiyormuş gibi geldi. otopark sahnesine güldüm.
polisleri oyalama taktiğini sevdim. aranan kişinin katil olmaması olayını sevdim. farklı bir şeylerden kastım bu. yapıyoruz ya bu sinema olayını sanki yavaş yavaş
Filmin vardığı politik sonuç gerçekten dikkat çekilmesi gerekilen bir şeydi. Şimdiye kadar kimsenin yapmamış olması ise başarısını ortaya koyan ana etken.
Kesinlikle overrated bir film. 10/7 puanı hak etmiyor. Hatta puan hak ettiğine inanmıyorum. Görüntü ışık oyuncular kadro vb çok güzel böyle bi gaza gelip filme başlıyorsun ama film aşırı boş çerezlik olarak izleyeyim dedim gram tat vermedi.. Yani filmin dark bir görüntüsü varken böyle ciddiyetsiz oluşu baştan uymamış bikere. Bide film boyunca o kadar laubali, saçma, gereksiz ve klişe laflar var ki nezaman bitecek diye bekledim bildiğin boş yapmışlar. Sinefilde x85 kişi "gülmekten öldüm" demiş ama buna gülende ne bileyim... "Bu da komedi mi"der götümle gülerim anca.
’Cinayet Süsü’ ismiyle müsemma bir polisiye komedi filmi. Bir seri katilin peşine düşen cinayet büro ekibinin düştüğü komik durumları konu ediniyor. Ali Atay, önceki filmi ’Ölümlü Dünya’ daki çizgisini bu filme de taşıyabilmek için oyuncuları ve müzikleri yine özenle seçmiş ve son dönem yapılan bir çok vasat komedi filmine göre yine belli bir kaliteyi yakalamış. Filmin en zayıf yanı, oldu bittiye gelen finali yüzünden senaryosu diyebilirim. Polisiye türünün klasik yapısını kendine malzeme eden, özellikle ekibin ipuçlarını değerlendirme biçimleri oldukça eğlenceli olan film finali aynı şekilde bağlamakta zorlanmış. Diğer bir eksi ise ekibe sonradan dahil edilen Feyyaz Yiğit’in canlandırdığı ’Dizdar’ karakterinin yer aldığı sahnelerde; anlaşılır ve komik olmaktan uzak espirilerinin uzaması seyredeni filmden düşürüyor. Buna rağmen benzer bir şekilde; şahidin verdiği ifadenin, kullandığı kendine has dil yüzünden anlaşılmakta zorlanılması ve yine ay... Devamı
’Cinayet Süsü’ ismiyle müsemma bir polisiye komedi filmi. Bir seri katilin peşine düşen cinayet büro ekibinin düştüğü komik durumları konu ediniyor. Ali Atay, önceki filmi ’Ölümlü Dünya’ daki çizgisini bu filme de taşıyabilmek için oyuncuları ve müzikleri yine özenle seçmiş ve son dönem yapılan bir çok vasat komedi filmine göre yine belli bir kaliteyi yakalamış. Filmin en zayıf yanı, oldu bittiye gelen finali yüzünden senaryosu diyebilirim. Polisiye türünün klasik yapısını kendine malzeme eden, özellikle ekibin ipuçlarını değerlendirme biçimleri oldukça eğlenceli olan film finali aynı şekilde bağlamakta zorlanmış. Diğer bir eksi ise ekibe sonradan dahil edilen Feyyaz Yiğit’in canlandırdığı ’Dizdar’ karakterinin yer aldığı sahnelerde; anlaşılır ve komik olmaktan uzak espirilerinin uzaması seyredeni filmden düşürüyor. Buna rağmen benzer bir şekilde; şahidin verdiği ifadenin, kullandığı kendine has dil yüzünden anlaşılmakta zorlanılması ve yine aynı şekilde finalde suçludan da tarzını ifade etmek için kullandığı dilin anlaşılır bir şekilde düzeltmesi isteniyor. Sonuç olarak filmin, anlaşılır olmayanı yadırgaması ve ötekileştirmesi ile tutarlı bir mizahi üslup oluşturduğunu söyleyebilirim.
@mutterkubra
9 ay önce
5.5 / 10
@tiamath
1 yıl önce
5.5 / 10
@larevedere
1 yıl önce
10 / 10
@henriette
2 yıl önce
polisleri oyalama taktiğini sevdim. aranan kişinin katil olmaması olayını sevdim. farklı bir şeylerden kastım bu.
yapıyoruz ya bu sinema olayını sanki yavaş yavaş
@konjufcet
2 yıl önce
10 / 10
@okumusoglu
3 yıl önce
@aleynaa
3 yıl önce
8.6 / 10
@patrickjane
4 yıl önce
1 / 10
@paez
4 yıl önce
5 / 10
@enik_kral
4 yıl önce
7 / 10
Bir seri katilin peşine düşen cinayet büro ekibinin düştüğü komik durumları konu ediniyor.
Ali Atay, önceki filmi ’Ölümlü Dünya’ daki çizgisini bu filme de taşıyabilmek için oyuncuları ve müzikleri yine özenle seçmiş ve son dönem yapılan bir çok vasat komedi filmine göre yine belli bir kaliteyi yakalamış.
Filmin en zayıf yanı, oldu bittiye gelen finali yüzünden senaryosu diyebilirim. Polisiye türünün klasik yapısını kendine malzeme eden, özellikle ekibin ipuçlarını değerlendirme biçimleri oldukça eğlenceli olan film finali aynı şekilde bağlamakta zorlanmış. Diğer bir eksi ise ekibe sonradan dahil edilen Feyyaz Yiğit’in canlandırdığı ’Dizdar’ karakterinin yer aldığı sahnelerde; anlaşılır ve komik olmaktan uzak espirilerinin uzaması seyredeni filmden düşürüyor. Buna rağmen benzer bir şekilde; şahidin verdiği ifadenin, kullandığı kendine has dil yüzünden anlaşılmakta zorlanılması ve yine ay ... Devamı
Bir seri katilin peşine düşen cinayet büro ekibinin düştüğü komik durumları konu ediniyor.
Ali Atay, önceki filmi ’Ölümlü Dünya’ daki çizgisini bu filme de taşıyabilmek için oyuncuları ve müzikleri yine özenle seçmiş ve son dönem yapılan bir çok vasat komedi filmine göre yine belli bir kaliteyi yakalamış.
Filmin en zayıf yanı, oldu bittiye gelen finali yüzünden senaryosu diyebilirim. Polisiye türünün klasik yapısını kendine malzeme eden, özellikle ekibin ipuçlarını değerlendirme biçimleri oldukça eğlenceli olan film finali aynı şekilde bağlamakta zorlanmış. Diğer bir eksi ise ekibe sonradan dahil edilen Feyyaz Yiğit’in canlandırdığı ’Dizdar’ karakterinin yer aldığı sahnelerde; anlaşılır ve komik olmaktan uzak espirilerinin uzaması seyredeni filmden düşürüyor. Buna rağmen benzer bir şekilde; şahidin verdiği ifadenin, kullandığı kendine has dil yüzünden anlaşılmakta zorlanılması ve yine aynı şekilde finalde suçludan da tarzını ifade etmek için kullandığı dilin anlaşılır bir şekilde düzeltmesi isteniyor. Sonuç olarak filmin, anlaşılır olmayanı yadırgaması ve ötekileştirmesi ile tutarlı bir mizahi üslup oluşturduğunu söyleyebilirim.