Gerçekten çok hoş ve başarılı bir film. Açılış sahnesinin muhteşemliği filmin başlangıcından izleyiciyi meraklandırıyor. Görsel, anlatı ve müzik seçimleri olarak çok iyi çalışılmış. Spoiler yemeden izleyin hemen.
İzleyeli günler geçti, film hala aklımda ya. Öncelikle Arrival’dan tanıştığım Amy Adams’a karşı, oyunculuğuna ve özellikle mimiksiz bile bana çok anlamlı gelen yüzüne karşı bir hayranlığım var. Bu hayranlığı da özellikle oynadığı filmlerdeki yönetmenlerin daha fazla ortaya çıkarma isteğinin olduğunu görüyorum. Film gerçekten beni çok etkiledi. Bulmaca çözer gibi izledim. Özellikle hikayenin başlamasıyla tüylerim diken diken oldu. Sanırım bu film için en güzel son bu olabilirdi. Zaten hikayesi filmin son sahnesinden önce çoktan bitmişti. İzlerken özellikle bir rüyanın içindeymişim gibi hissettim. hikayenin kendisiyle gerçeklik arasındaki bağlantının psikolojik olarak iyi yansıtıldığını düşünüyorum.
Sanırım aklımda en çok Susan’ın Edward’ı terk ederken aralarındaki diyalog kaldı ; İlişkimizin yürümediğini anlamalısın. + Susan Beraber olmuyor işte. Birbirimiz için doğru kişiler değiliz. + Susan lütfen. Değil miyiz? Hayır değiliz. + Ne... Devamı
İzleyeli günler geçti, film hala aklımda ya. Öncelikle Arrival’dan tanıştığım Amy Adams’a karşı, oyunculuğuna ve özellikle mimiksiz bile bana çok anlamlı gelen yüzüne karşı bir hayranlığım var. Bu hayranlığı da özellikle oynadığı filmlerdeki yönetmenlerin daha fazla ortaya çıkarma isteğinin olduğunu görüyorum. Film gerçekten beni çok etkiledi. Bulmaca çözer gibi izledim. Özellikle hikayenin başlamasıyla tüylerim diken diken oldu. Sanırım bu film için en güzel son bu olabilirdi. Zaten hikayesi filmin son sahnesinden önce çoktan bitmişti. İzlerken özellikle bir rüyanın içindeymişim gibi hissettim. hikayenin kendisiyle gerçeklik arasındaki bağlantının psikolojik olarak iyi yansıtıldığını düşünüyorum.
Sanırım aklımda en çok Susan’ın Edward’ı terk ederken aralarındaki diyalog kaldı ; İlişkimizin yürümediğini anlamalısın. + Susan Beraber olmuyor işte. Birbirimiz için doğru kişiler değiliz. + Susan lütfen. Değil miyiz? Hayır değiliz. + Ne diyorsun sen? Çok uyumluyuz biz. Değiliz Edward. Gerçek dünyada yaşamasaydık çok uyumlu olabilirdik. Ben gerçek dünyada yaşıyorum ve daha sağlam bir geleceğe ihtiyacım var. İstediğimden daha sağlam bir geleceğe. İstediğin kişi olamam ben. + Öylesin zaten, öylesin. Olamam işte. Sandığın kişi olmayı çok istedim. Gerçekten istedim ama değilim. Alaycıyım, gerçekçiyim. + Hayır. Cidden öyleyim. + Korkuyorsun. Korktuğum yok. + Bunu pek çok kez yaşadık ettik. Korkmuyorum Edward. + Pekala tamam. Mutsuzum sadece. Çok ama çok mutsuzum. Sen çok Mükemmel birisin romantik ve duyarlısın.. + Zayıfım. Ne? Öyle demedim ki. + Pek çok kez söyledin. Öyle bir şey demedim. + Daha önce de söylemiştin. Neden bir daha söylemeyesin? Zayıfım. Zayıf olduğunu söylemedim. Zayıf olduğunu söylemedim. + Beni seviyor musun? Konu bu değil? + Bal gibi de bu. Konu bu! Hayır değil! + Cevap vermedin! Evet, seni seviyorum. + Birini sevdiğinde problemleri çözmeye çalışırsın. Öylece bir kenara atmazsın. Dikkatli olman gerekir. Bir daha asla eline geçmeyebilir çünkü. Artık seninle yapamıyorum Edward. Yürütemiyorum işte. + Susan. Sorunlardan hep böyle kaçamazsın.’’
Filmin başıyla olanlar sizi çok fazla etkiliyor. Hatta sinir krizine bile girebilirsiniz ve ne yazık ki hemcinslerimden çoğu kez nefret ederim. Bu yönden film güzel bir girişe sahip. Tabi Jake Gyllenhaal’ın gerilim oyunculuğu Amy Adams’ın harika asaleti filmi izletiyor. Tüm bunlara rağmen filmi çok yükseklere almayı da pek mantıklı bulamadım. Ha yani yazıktır 1-2-3 puan da haksızlık olur. Film içinde var olan gerçeği senaryoya dökememiş. Zaten senaryosu kötü filmde kurgu sadece havada kalıyor. Bu yönüyle film iyiden anlamsız kötüye gidiyor. Beğenmeyenlerin mantıklı sebepleri var bunu bilin. İlk giriş sahneleri dikkat çekici bak o konu da önemli. Sanatsal yaklaşım her ne kadar filmin mantığıyla alakalı olmasa da tuhaf bir bakış açısına şahit oluyoruz.
Yönetmen deneyimini çoğu kez yansıtır filme. Tom Ford bu açıdan kendi eksikliğini hissettiriyor. Geçişler olsun aradaki bağlantı falan bir yerden sonra kalitesini düşürüyor. İyi film izleyen bir TA kullanıcıları old... Devamı
Etkileyici bir giriş.
Filmin başıyla olanlar sizi çok fazla etkiliyor. Hatta sinir krizine bile girebilirsiniz ve ne yazık ki hemcinslerimden çoğu kez nefret ederim. Bu yönden film güzel bir girişe sahip. Tabi Jake Gyllenhaal’ın gerilim oyunculuğu Amy Adams’ın harika asaleti filmi izletiyor. Tüm bunlara rağmen filmi çok yükseklere almayı da pek mantıklı bulamadım. Ha yani yazıktır 1-2-3 puan da haksızlık olur. Film içinde var olan gerçeği senaryoya dökememiş. Zaten senaryosu kötü filmde kurgu sadece havada kalıyor. Bu yönüyle film iyiden anlamsız kötüye gidiyor. Beğenmeyenlerin mantıklı sebepleri var bunu bilin. İlk giriş sahneleri dikkat çekici bak o konu da önemli. Sanatsal yaklaşım her ne kadar filmin mantığıyla alakalı olmasa da tuhaf bir bakış açısına şahit oluyoruz.
Yönetmen deneyimini çoğu kez yansıtır filme. Tom Ford bu açıdan kendi eksikliğini hissettiriyor. Geçişler olsun aradaki bağlantı falan bir yerden sonra kalitesini düşürüyor. İyi film izleyen bir TA kullanıcıları olduğumuz için bu yapımda pek de akıllarda duracak bir şey bulamayacaksınız, sadece ilk olaylar hariç - o da empati mantığıyla yaklaşınca korkunç bir şey olma durumundan- diğer kısım bana basit geldi. İzle, sil ya da izle, sakla durumları arasında bir yapım.
Kusursuz bir anlatı ve senaryo, mükemmel oyunculuk! Kim der bu yönetmenin ilk filmi diye. Başka oyuncularla asla böyle bir hikaye aktarılmazdı düye düşündürten deyim yerindeyse eşsiz bir senaryo.
Tam filmin içeriğine benzer bir şarkı dinlerken yazıyorum. Pek çok yorum okudum. Karışık olduğuna dair yorumlar da gördüm. Oysa çok net, çok temiz bir anlatım var. Geceye ait sahnelerdeki gerilim çok başarılıydı, gerçek anlamda bir gerilim filmi tadı bıraktı. Polisiye kısmı biraz basitti, bazı parçalar eksik bırakılmış bana göre. Çünkü hikaye çok daha iyisini hak ediyordu. Son güzel ama daha vurucu bir son olsaydı hafızada çok daha fazlasıyla kalacak bir yapım olabilirdi. Susan karakteri her an her yerde karşılaşabileceğimiz bir karakter olduğundan yaşadıkları ve hissettikleri beni tatmin etti.
Sevgili Jake Gyllenhaal'ın Nocturnal Animals'ta dile getirdiği gibi : "Birini seviyorsan sorunları çözmeye çalışırsın. Bir kenara atıp gitmezsin. Çok dikkatli olmalısın. Bir daha aynısını bulamayabilirsin." Eyvallah kral.
Gece Hayvanları, ikinci filmini çeken bu yönetmenin takip etmeye değeceğini düşündürüyor. İlk filmini izlemedim, ama Gece Hayvanları yönetmenin bir üslp sahibi olduğunun ve bu üslbu ilerleteceğinin ipuçlarını veriyor.
Filmin ilk yirmi-yirmi beş dakikasında yönetmenin parmak ısırtacak bir tarzda kurduğu fazlasıyla gerçek hissi veren, gerginlik dolu anlatımı ve öykü akışı, filmin geri kalanının tamamından rol çalıyor ve bir dengesizlik de yaratıyor, çünkü Tom Ford filmin bu şaşırtıcı derecede etkileyici ilk kısmında bir daha kendini aşamayan bir kıvam tutturuyor, ve bu anlamda filmin geri kalanında, öykünün bütün kısımları açığa çıkarken hiç bir şekilde bir daha aynı tadı veremiyor film. İlk kısım, Haneke'nin Funny Games filminin 15 dakikaya sığdırılmış hli gibi; izleyip de sakin kalabilen oldu mu, bilmiyorum. Tek başına kısa bir film olarak bile düşünülse çok iyi etki yaratabilen, gerilimin azar azar yükseldiği çok başarılı bir sekans bu. Buna rağmen filmin ikinci kısmı, yani "olay"ın... Devamı
Gece Hayvanları, ikinci filmini çeken bu yönetmenin takip etmeye değeceğini düşündürüyor. İlk filmini izlemedim, ama Gece Hayvanları yönetmenin bir üslp sahibi olduğunun ve bu üslbu ilerleteceğinin ipuçlarını veriyor.
Filmin ilk yirmi-yirmi beş dakikasında yönetmenin parmak ısırtacak bir tarzda kurduğu fazlasıyla gerçek hissi veren, gerginlik dolu anlatımı ve öykü akışı, filmin geri kalanının tamamından rol çalıyor ve bir dengesizlik de yaratıyor, çünkü Tom Ford filmin bu şaşırtıcı derecede etkileyici ilk kısmında bir daha kendini aşamayan bir kıvam tutturuyor, ve bu anlamda filmin geri kalanında, öykünün bütün kısımları açığa çıkarken hiç bir şekilde bir daha aynı tadı veremiyor film. İlk kısım, Haneke'nin Funny Games filminin 15 dakikaya sığdırılmış hli gibi; izleyip de sakin kalabilen oldu mu, bilmiyorum. Tek başına kısa bir film olarak bile düşünülse çok iyi etki yaratabilen, gerilimin azar azar yükseldiği çok başarılı bir sekans bu. Buna rağmen filmin ikinci kısmı, yani "olay"ın gerisinde yaşanan her şey ve filmdeki öyküyle baş karakterin okuduğu öykünün kesişmeleri asla çıtayı düşürmüyor da. Yine de birbirine tam olarak oturmayan bu iki parçanın birbirinden farklı ama yan yana çok da gitmeyen iki yemek tadı verdiğini söylemek gerek. Bu durum filmin enerjisini düşürüyor ama tadını bozmuyor.
@gunerakdemir
4 yıl önce
9 / 10
@ezgi124
4 yıl önce
Sanırım bu film için en güzel son bu olabilirdi. Zaten hikayesi filmin son sahnesinden önce çoktan bitmişti. İzlerken özellikle bir rüyanın içindeymişim gibi hissettim. hikayenin kendisiyle gerçeklik arasındaki bağlantının psikolojik olarak iyi yansıtıldığını düşünüyorum.
Sanırım aklımda en çok Susan’ın Edward’ı terk ederken aralarındaki diyalog kaldı ;
+ Susan
Beraber olmuyor işte. Birbirimiz için doğru kişiler değiliz.
+ Susan lütfen. Değil miyiz?
Hayır değiliz.
+ Ne
Sanırım bu film için en güzel son bu olabilirdi. Zaten hikayesi filmin son sahnesinden önce çoktan bitmişti. İzlerken özellikle bir rüyanın içindeymişim gibi hissettim. hikayenin kendisiyle gerçeklik arasındaki bağlantının psikolojik olarak iyi yansıtıldığını düşünüyorum.
Sanırım aklımda en çok Susan’ın Edward’ı terk ederken aralarındaki diyalog kaldı ;
+ Susan
Beraber olmuyor işte. Birbirimiz için doğru kişiler değiliz.
+ Susan lütfen. Değil miyiz?
Hayır değiliz.
+ Ne diyorsun sen? Çok uyumluyuz biz.
Değiliz Edward. Gerçek dünyada yaşamasaydık çok uyumlu olabilirdik. Ben gerçek dünyada yaşıyorum ve daha sağlam bir geleceğe ihtiyacım var. İstediğimden daha sağlam bir geleceğe. İstediğin kişi olamam ben.
+ Öylesin zaten, öylesin.
Olamam işte. Sandığın kişi olmayı çok istedim. Gerçekten istedim ama değilim. Alaycıyım, gerçekçiyim.
+ Hayır.
Cidden öyleyim.
+ Korkuyorsun.
Korktuğum yok.
+ Bunu pek çok kez yaşadık ettik.
Korkmuyorum Edward.
+ Pekala tamam.
Mutsuzum sadece. Çok ama çok mutsuzum. Sen çok Mükemmel birisin romantik ve duyarlısın..
+ Zayıfım.
Ne? Öyle demedim ki.
+ Pek çok kez söyledin.
Öyle bir şey demedim.
+ Daha önce de söylemiştin. Neden bir daha söylemeyesin? Zayıfım.
Zayıf olduğunu söylemedim. Zayıf olduğunu söylemedim.
+ Beni seviyor musun?
Konu bu değil?
+ Bal gibi de bu. Konu bu!
Hayır değil!
+ Cevap vermedin!
Evet, seni seviyorum.
+ Birini sevdiğinde problemleri çözmeye çalışırsın. Öylece bir kenara atmazsın. Dikkatli olman gerekir. Bir daha asla eline geçmeyebilir çünkü.
Artık seninle yapamıyorum Edward. Yürütemiyorum işte.
+ Susan. Sorunlardan hep böyle kaçamazsın.’’
@yurdagulbogar
4 yıl önce
@serkanaydemir
4 yıl önce
6.1 / 10
Filmin başıyla olanlar sizi çok fazla etkiliyor. Hatta sinir krizine bile girebilirsiniz ve ne yazık ki hemcinslerimden çoğu kez nefret ederim. Bu yönden film güzel bir girişe sahip. Tabi Jake Gyllenhaal’ın gerilim oyunculuğu Amy Adams’ın harika asaleti filmi izletiyor. Tüm bunlara rağmen filmi çok yükseklere almayı da pek mantıklı bulamadım. Ha yani yazıktır 1-2-3 puan da haksızlık olur. Film içinde var olan gerçeği senaryoya dökememiş. Zaten senaryosu kötü filmde kurgu sadece havada kalıyor. Bu yönüyle film iyiden anlamsız kötüye gidiyor. Beğenmeyenlerin mantıklı sebepleri var bunu bilin. İlk giriş sahneleri dikkat çekici bak o konu da önemli. Sanatsal yaklaşım her ne kadar filmin mantığıyla alakalı olmasa da tuhaf bir bakış açısına şahit oluyoruz.
Yönetmen deneyimini çoğu kez yansıtır filme. Tom Ford bu açıdan kendi eksikliğini hissettiriyor. Geçişler olsun aradaki bağlantı falan bir yerden sonra kalitesini düşürüyor. İyi film izleyen bir TA kullanıcıları old ... Devamı
Filmin başıyla olanlar sizi çok fazla etkiliyor. Hatta sinir krizine bile girebilirsiniz ve ne yazık ki hemcinslerimden çoğu kez nefret ederim. Bu yönden film güzel bir girişe sahip. Tabi Jake Gyllenhaal’ın gerilim oyunculuğu Amy Adams’ın harika asaleti filmi izletiyor. Tüm bunlara rağmen filmi çok yükseklere almayı da pek mantıklı bulamadım. Ha yani yazıktır 1-2-3 puan da haksızlık olur. Film içinde var olan gerçeği senaryoya dökememiş. Zaten senaryosu kötü filmde kurgu sadece havada kalıyor. Bu yönüyle film iyiden anlamsız kötüye gidiyor. Beğenmeyenlerin mantıklı sebepleri var bunu bilin. İlk giriş sahneleri dikkat çekici bak o konu da önemli. Sanatsal yaklaşım her ne kadar filmin mantığıyla alakalı olmasa da tuhaf bir bakış açısına şahit oluyoruz.
Yönetmen deneyimini çoğu kez yansıtır filme. Tom Ford bu açıdan kendi eksikliğini hissettiriyor. Geçişler olsun aradaki bağlantı falan bir yerden sonra kalitesini düşürüyor. İyi film izleyen bir TA kullanıcıları olduğumuz için bu yapımda pek de akıllarda duracak bir şey bulamayacaksınız, sadece ilk olaylar hariç - o da empati mantığıyla yaklaşınca korkunç bir şey olma durumundan- diğer kısım bana basit geldi. İzle, sil ya da izle, sakla durumları arasında bir yapım.
İyi seyirler.
@hrarchon
5 yıl önce
@consumeobey
5 yıl önce
@iamgzde
5 yıl önce
@stiff
5 yıl önce
7.2 / 10
Sevgili Jake Gyllenhaal'ın Nocturnal Animals'ta dile getirdiği gibi : "Birini seviyorsan sorunları çözmeye çalışırsın. Bir kenara atıp gitmezsin. Çok dikkatli olmalısın. Bir daha aynısını bulamayabilirsin." Eyvallah kral.
@parfenrogojin
6 yıl önce
Filmin ilk yirmi-yirmi beş dakikasında yönetmenin parmak ısırtacak bir tarzda kurduğu fazlasıyla gerçek hissi veren, gerginlik dolu anlatımı ve öykü akışı, filmin geri kalanının tamamından rol çalıyor ve bir dengesizlik de yaratıyor, çünkü Tom Ford filmin bu şaşırtıcı derecede etkileyici ilk kısmında bir daha kendini aşamayan bir kıvam tutturuyor, ve bu anlamda filmin geri kalanında, öykünün bütün kısımları açığa çıkarken hiç bir şekilde bir daha aynı tadı veremiyor film. İlk kısım, Haneke'nin Funny Games filminin 15 dakikaya sığdırılmış hli gibi; izleyip de sakin kalabilen oldu mu, bilmiyorum. Tek başına kısa bir film olarak bile düşünülse çok iyi etki yaratabilen, gerilimin azar azar yükseldiği çok başarılı bir sekans bu. Buna rağmen filmin ikinci kısmı, yani "olay"ın ... Devamı
Filmin ilk yirmi-yirmi beş dakikasında yönetmenin parmak ısırtacak bir tarzda kurduğu fazlasıyla gerçek hissi veren, gerginlik dolu anlatımı ve öykü akışı, filmin geri kalanının tamamından rol çalıyor ve bir dengesizlik de yaratıyor, çünkü Tom Ford filmin bu şaşırtıcı derecede etkileyici ilk kısmında bir daha kendini aşamayan bir kıvam tutturuyor, ve bu anlamda filmin geri kalanında, öykünün bütün kısımları açığa çıkarken hiç bir şekilde bir daha aynı tadı veremiyor film. İlk kısım, Haneke'nin Funny Games filminin 15 dakikaya sığdırılmış hli gibi; izleyip de sakin kalabilen oldu mu, bilmiyorum. Tek başına kısa bir film olarak bile düşünülse çok iyi etki yaratabilen, gerilimin azar azar yükseldiği çok başarılı bir sekans bu. Buna rağmen filmin ikinci kısmı, yani "olay"ın gerisinde yaşanan her şey ve filmdeki öyküyle baş karakterin okuduğu öykünün kesişmeleri asla çıtayı düşürmüyor da. Yine de birbirine tam olarak oturmayan bu iki parçanın birbirinden farklı ama yan yana çok da gitmeyen iki yemek tadı verdiğini söylemek gerek. Bu durum filmin enerjisini düşürüyor ama tadını bozmuyor.
İzlemeye düşünenlere önerim: Mutlaka izleyin.
@mnsr
6 yıl önce