O kadar samimi ve mümkün bir film ki. En sevdiğim şarkılardan biri olan Space Oddity'nin coverı ile yükselen sahnede gözlerim doldu. Milyon kere izlerim.
müzikler çok iyi, film tamamen izleyiciyi sorguluyor; ayrı anneler aynı babadan doğan bir kız ve erkek; o kadar utandım ki film sonunda, o birbirlerine bakışlar, kızın rahatlığı ve ... ben ensest bir ilişki ya da yakınlaşma beklerken ! ... bu bile utanmama yetiyor artıyor, bir çok insan böyle düşünmemiştir bile belki ve sizi bilmem ama kirli bir zihne sahibim ben sanırım, ama yönetmen o kadar burnunuza sokuyor ki bunu, artık buraya gitmesini bekliyorsunuz ve bir gram bile gitmiyor.
Bertolucci'nin "Me and You"su klasik bir "ergenlik/büyüme" hikayesi. Fakat Bertolucci soslusu. Başrollerde gayet sivilceli sıradan tipleri oynatan Bertolucci, ergenliğe dair gerçekçi analizler yapıyor. Tek mekanda da işi bitiriyor. Fakat film çoğu kişi tarafından sevilmedi gibi hissettim. 9 sene sonra Bertolucci'den yeni bir "The Dreamers" bekliyorlardı belki de... The Dreamers'ı her ne kadar "yarım bir başarı" olarak görsem de, onun çeyreği kadar bile cesur bir film olamıyor Me and You. Gerçi olmasına da gerek yok. Çünkü karşımızda "Yaşadık, gördük, ergenken büyüdük temalı hafif bir film var.
@cessiebalik
5 yıl önce
@josephwhite
10 yıl önce
6.7 / 10
@clarknova
11 yıl önce
10 / 10
@gundula
11 yıl önce
@eliferen
12 yıl önce
10 / 10
@ibodirector
12 yıl önce
6.9 / 10