Kağıttan Hayatlar Yorumları

Uzun süredir çıktı çıkacak vizyona düşecek diye beklettikleri, konuştukları için mi bilemedim yüksek beklentiyle izlemiş olduk. Senaryo güzel olmasına rağmen hep bir yerde eksiklik var diye o duyguyu alamadım. Kaybettiğim zamanıma üzüldüm açıkçası. Şu film için bu kadar uğraşın olması ayrıyeten para harcanmış olması üzdü beni, değmez. Özellikle Çağatay Ulusoy’un her bulduğu boşlukta hönkürerek ağlaması, bağırması o acı hissini vermiyor. Aksine kimsesizlerin, yokluğu görmüş çocukların duruşu farklıdır.
Film yalnızca sonlara doğru açılıyor ve bitiş müziği derinden etkiliyor diyebilirim.

Sonunda Selda Bağcan ile beni dağıtmış film

filmin başarılı olduğu tek bölüm sanat yönetimi ve mizansenin teknikle birleşip güzel bir atmosfer oluşturması. onun dışında abi nelere para harcanıyor diye üzüldüğüm boş bir yapım. böyle mi işlenir bu konu?

Tema güzel olmasina ragmen kurgu, cutlar, diyaloglar ve oyunculuklar ne yazik ki iyi degil -hatta kötü. Güzelim konuya yazik etmisler.

her düzgün ve akici plot yazamadiklari konuyu da akil hastaliklari, asiri bir romantik bakis acisi ve agir dramla baglamaya calismalari da yetmedi mi artik. hikaye anlaticiliginin kangren oldugu orneklerden biridir

1,5 hızda izledim yine de içim şişti Çağatay fanları mı abartmış yoksa güzelim Galata-Haliç manzarasını hiç bilmeyenler mi? Beşiktaşta oturuyorum kağıt toplayan gençlerin sohbetine kulak kabartsanız daha içlenirsiniz ya da kimsesiz çocukları ziyarete kuruma gitseniz ya da bali çekseniz (muhtemelen)... Gerçeği daha hareketli daha dokunaklı konuda sinema yapıp bu kadar anlamlı konuyu bu imkanlarla çekip yüreğe dokunamamayı başarmaları ilginç kurgudan, senaryodan kaynaklı yoksa jargonda castta sıkıntı yok beklenen twist şaşırtmadığı gibi yetmiyor da sonundaki sahnelere bir güçlü girizgah yapıp kısa film yapsalarmış da onların emeğine bizim zamanımıza yazık olmasaydı içim şişti içim!

"Mücadele Çıkmazı"nda süren hayatta kalma çabası.
Kıssadan hisse "sokakta kimsesiz büyüyen çocuklara ithafen" yapılan bu filmi
"sokakta kimsesiz büyüyen çocukların" izleyememesi gerçeği bir yerlerde bir yanlışlığın olduğunu bizlere gösteriyor.
Çok büyük beklenti içinde olmadan ve detaylara takılmadan dram film izlemek isteyenlerin değerlendirebileceği bir orta karar bir yapım olmuş.Senaryo birebir olmasada tanıdık geldi.Özellikle Mehmet’in gerçek durumunu gördüğünüz zaman eminim o film direkt aklınıza gelecektir.Şahsen benim öyle oldu.Filmde olumsuz olarak gözüme çarpan tek olay Çağatay Ulusoy’un bu karakter için fazla "temiz" kalmış olması.Yani yaşadığı hayatı, kişiliği ve o hayatın vermiş olduğu olgunluğu tam olarak yansıtamadığı kanısındayım.Çok fazla üzerinde durulmadan izle geç tarzında bir film.

Duyguyu hiç alamadım maalesef ,

küçük emrah filmlerini sevenler bunu beğendi.

Vakit geçirilir, eh iştelik olmuş. Başlarda çok sarmıyor, sonlara doğru toparlıyor birazcık.