film için isim seçmenin ne kadar önemli olduğunun en güzel örneği...
iki ana karakterin yaşadığı hayatı bir çok insanın imrenilecek kadar güzel bulmasına rağmen, onlar yaptıkları radyo programına ''kaybedenler kulübü'' diyor. programın dinleyicileri arasında belki bu tanıma uyanlar var ama sunucular için bu durum yaşadıkları hayattan daha iyisini hak ettiklerini düşünmelerinden ileri geliyor. isim olarak ''yalnızlar rıhtımı'' yada kulübü deseymiş en azından isimden yana sıkıntı çekmezmiş diyebilirim.
filmde en beğendiğim şey, söylediği her kelimenin altyazı ile tercüme edildiği karakter üzerinden yapılan eleştiri oldu. karakterin söylediği kelimeler içerisinde anlaşılamayanlar olduğu gibi izlediğimiz yabancı filmlerdeki karakterlerin küfürlü konuşmalarının sansürlenerek farklı anlama gelen kelimeler kullanılarak altyazı ile sunulmasına rastlıyoruz.
kaybedenler kulübü görüntüleri, müzikleri ve cesur sözleri ile laf ebeliği yaparak olabildiğine seyirciye oynayan ''standart'' bir film ... Devamı
film için isim seçmenin ne kadar önemli olduğunun en güzel örneği...
iki ana karakterin yaşadığı hayatı bir çok insanın imrenilecek kadar güzel bulmasına rağmen, onlar yaptıkları radyo programına ''kaybedenler kulübü'' diyor. programın dinleyicileri arasında belki bu tanıma uyanlar var ama sunucular için bu durum yaşadıkları hayattan daha iyisini hak ettiklerini düşünmelerinden ileri geliyor. isim olarak ''yalnızlar rıhtımı'' yada kulübü deseymiş en azından isimden yana sıkıntı çekmezmiş diyebilirim.
filmde en beğendiğim şey, söylediği her kelimenin altyazı ile tercüme edildiği karakter üzerinden yapılan eleştiri oldu. karakterin söylediği kelimeler içerisinde anlaşılamayanlar olduğu gibi izlediğimiz yabancı filmlerdeki karakterlerin küfürlü konuşmalarının sansürlenerek farklı anlama gelen kelimeler kullanılarak altyazı ile sunulmasına rastlıyoruz.
kaybedenler kulübü görüntüleri, müzikleri ve cesur sözleri ile laf ebeliği yaparak olabildiğine seyirciye oynayan ''standart'' bir film olmuş .
Film güya 90’larda geçiyor ancak filmde buna dair en ufak bi’ iz yok, Nejat İşler’in deri ceketi dışında tabi. Kadınların saçı başı, kıyafetleri tam da günümüz modası, bu ilk eksi nokta film için. Konusuna gelecek olursak, iki sözde "kendini bulmuş" karakterin yaptığı radyo programını merkez alarak hayata bakış açılarına şöyle bir göz atıyoruz. Radyo programının adı Kaybedenler Kulübü, bana göre iki ana karakter kaybeden değil. Ama illa kaybedenlerin bu ikisi olmasına gerek yok.Programın dinleyicileri esas kaybedenler. "Bu nasıl Kaybedenler Kulübü bu ikisi hiç kaybetmiyor" eleştirileri sıkça yapıldı. Ancak filmin adı "Kaybeden İki Adam" değil. Bu nedenle yapılan eleştirileri çok yavan buluyorum. İki ana karakter bazılarının özeneceği türden. Paraya önem vermiyorlar, canları ne isterse o an yapabiliyorlar ve istemedikleri kadar kadın var etraflarında. Ancak konuşmaları, tavırları çok Amerikanvari ve basit. Özellikle Kaan konuşmalarıyla, esprileriyle ve yağlı saçlarıyla çok irrite edici.... Devamı
Film güya 90’larda geçiyor ancak filmde buna dair en ufak bi’ iz yok, Nejat İşler’in deri ceketi dışında tabi. Kadınların saçı başı, kıyafetleri tam da günümüz modası, bu ilk eksi nokta film için. Konusuna gelecek olursak, iki sözde "kendini bulmuş" karakterin yaptığı radyo programını merkez alarak hayata bakış açılarına şöyle bir göz atıyoruz. Radyo programının adı Kaybedenler Kulübü, bana göre iki ana karakter kaybeden değil. Ama illa kaybedenlerin bu ikisi olmasına gerek yok.Programın dinleyicileri esas kaybedenler. "Bu nasıl Kaybedenler Kulübü bu ikisi hiç kaybetmiyor" eleştirileri sıkça yapıldı. Ancak filmin adı "Kaybeden İki Adam" değil. Bu nedenle yapılan eleştirileri çok yavan buluyorum. İki ana karakter bazılarının özeneceği türden. Paraya önem vermiyorlar, canları ne isterse o an yapabiliyorlar ve istemedikleri kadar kadın var etraflarında. Ancak konuşmaları, tavırları çok Amerikanvari ve basit. Özellikle Kaan konuşmalarıyla, esprileriyle ve yağlı saçlarıyla çok irrite edici.Filmde kadınlar erkekler için bir nesne adeta. Bütün kadınların zeka seviyesi erkeklerden düşük sanki. Radyo programında kadınlar için yaptıkları açılış mottosu ise bence mide bulandırıcı. Program 90’larda yapılmış bir program. Filmden anladığım kadarıyla oldukça tutmuş. Hatta bu film epey izleyici topladığından yeniden yayın yapıyorlar. Eğer program filmde ki gibiyse dinlenmeye değer olduğunu düşünmüyorum. İçi boş felsefeler, hayata karşı alaycı tavırlar ve had safha da bencillikten başka hiçbir şey yok çünkü. Nejat İşler günlük hayatında da Kaan’ı oynadığı için oyunculuk açısından çok zorlanmamış.Yiğit Özşener’i severim,özellikle yardımcı rollerde oldukça başarılı. Benim için filmde ki kayda değer tek nokta da Özşener oldu zaten. Hayatının merkezine insanlarla alay etmeyi, kadınları aşağılamayı ve bencilliği koymuş iki adam var karşınızda. Bunun dışında bir şey arayanlar filmi izlemesin,yok ben bunları arıyorum derseniz iyi seyirler.
aslında iyi bir film olmuş,kullanılan değişik teknikler,açılar ayrı bir izlence keyfi katmış.bir ara "allah ikinci bir ıssız adama gidiyor,bünyem kaldırmaz" diye düşünsem de iyi toparlamışlar. dialoglar güzeldi demeye gerek yok,zaten filmi izlenir yapan dialoglarıydı. sonunu biraz boş oldum ama olsun.. ama yine de filmden çıkınca ne düşündün derseniz; ahu türkpençe kendine sevişme yasağı getirsin bence,bir insan sevişirken bu kadar komik olur mu yaa:)
tahminimce bunu sadece film sananlar var. ben bunu tekrar tekrar izlediğimde keşke bu radyo programı gerçekte olsaydı demiştim ve birkaç araştırmadan sonra zaten varolduğunu anladım.
Aslında bu filmin senaryosu gerçek olmasada kişiler ve kurum isimleri tamamen gerçekmiş ve daha çok reklam amaçlı çekilen bir film gibi duruyor. (6:45,KentFm,Kaybedenler Kulübü"Kaan Çaydamlı,Mete Avunduk")
Eğer benim gibi düşünen varsa ve radyo programını tekrar dinlemek isterse.. "standart.fm" sitesinden dinleyebilirler..
gerçek hayatta yada filimde iddiallı sözleri sevmiyorum.iddialı bir laf duyacak olsam içimden lütfen devamını getirme diye yalvarırım.bu filimde beni iten tek öğe budur.genel olarak filmi beğendim.hayatta kendimin de düşündüğü öğeler( amaca giden yol mu insanı mutlu eder yoksa zirfeye ulaşmak mı..vb) üzerinde durduğu ve de bunları başarılı bir şekilde yansıttığı için beğendim.
mimar kızın kaandan istediği düzenli normal bir hayattı.aslında radyoyu da bırakmasını ima ediyordu.evt radyo işini bıraktı ama kız istediği için değil.zamanı geldi ve bıraktı.bedeli kız olsa da.bizi biz yapan öğeler,değerler vardır.bunlardan sırf başkaları istiyor diye vazgeçmek, bizi o yapar ki bu da tüm farklılıkları (güzellikleri) ortadan kaldırır
filim yalnızlık ve kaybetmek üzerine, ama ben filimde yalnızlık yaşayan ve kaybeden birisini göremedim.
Galiba yalnızlık o kadar sıkıcı ki yönetmen senarist (herneyse) gerçek yalnızlığı gerçek kaybetmeyi çekmeye cesaret edemedi.
Ayrıca başröl oyuncuları kaybeden değil kaybetme edebiyatı ile kendilerine fayda sağlayan, yani kaybedenleri bir nevi sömüren, sözde kaybeden kişilerdi.
@sesver
11 yıl önce
@enik_kral
12 yıl önce
iki ana karakterin yaşadığı hayatı bir çok insanın imrenilecek kadar güzel bulmasına rağmen, onlar yaptıkları radyo programına ''kaybedenler kulübü'' diyor. programın dinleyicileri arasında belki bu tanıma uyanlar var ama sunucular için bu durum yaşadıkları hayattan daha iyisini hak ettiklerini düşünmelerinden ileri geliyor. isim olarak ''yalnızlar rıhtımı'' yada kulübü deseymiş en azından isimden yana sıkıntı çekmezmiş diyebilirim.
filmde en beğendiğim şey, söylediği her kelimenin altyazı ile tercüme edildiği karakter üzerinden yapılan eleştiri oldu. karakterin söylediği kelimeler içerisinde anlaşılamayanlar olduğu gibi izlediğimiz yabancı filmlerdeki karakterlerin küfürlü konuşmalarının sansürlenerek farklı anlama gelen kelimeler kullanılarak altyazı ile sunulmasına rastlıyoruz.
kaybedenler kulübü görüntüleri, müzikleri ve cesur sözleri ile laf ebeliği yaparak olabildiğine seyirciye oynayan ''standart'' bir film ... Devamı
iki ana karakterin yaşadığı hayatı bir çok insanın imrenilecek kadar güzel bulmasına rağmen, onlar yaptıkları radyo programına ''kaybedenler kulübü'' diyor. programın dinleyicileri arasında belki bu tanıma uyanlar var ama sunucular için bu durum yaşadıkları hayattan daha iyisini hak ettiklerini düşünmelerinden ileri geliyor. isim olarak ''yalnızlar rıhtımı'' yada kulübü deseymiş en azından isimden yana sıkıntı çekmezmiş diyebilirim.
filmde en beğendiğim şey, söylediği her kelimenin altyazı ile tercüme edildiği karakter üzerinden yapılan eleştiri oldu. karakterin söylediği kelimeler içerisinde anlaşılamayanlar olduğu gibi izlediğimiz yabancı filmlerdeki karakterlerin küfürlü konuşmalarının sansürlenerek farklı anlama gelen kelimeler kullanılarak altyazı ile sunulmasına rastlıyoruz.
kaybedenler kulübü görüntüleri, müzikleri ve cesur sözleri ile laf ebeliği yaparak olabildiğine seyirciye oynayan ''standart'' bir film olmuş .
@vitall
12 yıl önce
@slavesusar
12 yıl önce
@koija
12 yıl önce
10 / 10
Aslında bu filmin senaryosu gerçek olmasada kişiler ve kurum isimleri tamamen gerçekmiş ve daha çok reklam amaçlı çekilen bir film gibi duruyor. (6:45,KentFm,Kaybedenler Kulübü"Kaan Çaydamlı,Mete Avunduk")
Eğer benim gibi düşünen varsa ve radyo programını tekrar dinlemek isterse.. "standart.fm" sitesinden dinleyebilirler..
@sevgikara
12 yıl önce
9 / 10
mimar kızın kaandan istediği düzenli normal bir hayattı.aslında radyoyu da bırakmasını ima ediyordu.evt radyo işini bıraktı ama kız istediği için değil.zamanı geldi ve bıraktı.bedeli kız olsa da.bizi biz yapan öğeler,değerler vardır.bunlardan sırf başkaları istiyor diye vazgeçmek, bizi o yapar ki bu da tüm farklılıkları (güzellikleri) ortadan kaldırır
@pogaca
12 yıl önce
bu filmin pozitif yönünden bahsedecek olursam
yani başarılı olan kısmı
sanırım:
bir kaç idare eder söz öbeği ile
sürükleyici olması
@pogaca
12 yıl önce
Galiba yalnızlık o kadar sıkıcı ki yönetmen senarist (herneyse) gerçek yalnızlığı gerçek kaybetmeyi çekmeye cesaret edemedi.
Ayrıca başröl oyuncuları kaybeden değil kaybetme edebiyatı ile kendilerine fayda sağlayan, yani kaybedenleri bir nevi sömüren, sözde kaybeden kişilerdi.
@havlayankuzu
12 yıl önce
8.5 / 10
Genelde kaybetmenin dozu üzerine bir hazımsızlık oluşuyor,izleyenlerde.
Evet,kaybetmek öyle olmaz.
Ama,kazanmak da böyle olmaz.
Bok çukuruna düşmemek,kazanmak mıdır ?
Yada ağzına soktuğu silahın tetiğini çekememek ?
Veya daha iğrenci, deli gibi gebermek isterken, gülüyorken bulmak kendini ?
Bunlara kazanmak denebilir mi ?
Kazanmak,kaybetmenin zıttı mıdır ?
Olmaz öyle.
Yaşam,acı bir devamlılık hali olduğunda anlarsın her şeyi.
Kazanmak bu olsa gerek.
Acıyı anlamak,kazanmak demektir.
Kaybetmekse bunun tam tersi.
@aydinefe
12 yıl önce