Mükemmel! Salieri'nin yaşlılık sahnelerinde sergilediği oyunculuğa hayran oldum. Dekorlar, kıyafetler, müzikler, opera ve her şeyiyle estetik açıdan kusursuz bir film. Sunduğu bu görsel ve işitsel estetik sayesinde üç saat olmasına rağmen bir an bile sıkmıyor. Senaryo ise son derece sürükleyici. Bu film 4.5 saat olsa yine seyredilirdi. Yaşlı adamın anlatımı şeklinde kapılıyoruz hikayeye ve film boyunca hiç dinmeyen bir merak oluşuyor.
Mozart'ın kimsesizler arasına öylesine bir mal parçasıymış gibi gömme zahmeti bile duyulmadan fırlatılışı çok koydu
Kızlı ortamlarda entel takılan filim adamı yorumum: Hayranlık ve kıskançlığın ortasına sıkışan bir müzisyenin gözünden şahit olunduğu üzere, müzik temalı gerçek yeteneği yücelten sinema tarihindeki muhtemelen en iyi film.
Hemen hemen herkesin bünyesinde ifşa etmeden yaşattığı, biraz daha içten düz adam yorumum: Whiplash'e on basar!
Ludwig Van'a bile hocalık yapmış, Amadeus'un kankası, koca çınar Salieri'ye, bu filmde yapılan muamelenin asıl sorumlusu Peter Shaffer değildir de, kendim yazdım diye iddia ettiği ve sonradan haberdar olduğunu söylediği oyunun gerçek ozanı olan Puşkin'dir. Hadi arakladı demeyelim de esinlendi diyelim öyle olsun. Oscar hikayesi de, Foucault'nun zihniyeti ile ifade edersek yaşayan beyaz adamların, ölü beyaz adamları ödüllendirmesinin öyküsüdür aslında. Amerikalılar, Mozart da olsan, Puşkin dahi olsan, sana ödül verebilecek kadar da kendilerini Dünyanın merkezinde konumlandırırlar. Güya yapımcı alır ödülü ama sorsan şimdi kimdi bu adam diye kimse tanımaz. Bu, bir nevi Nobel komitesinin Tolstoy'u ödüle layık görmesi kadar - ki görmemişlerdir - komik bir durum nitekim. Çok güzel yazmışsın Leo'cuğum, seni müstahak gördük bu ödüle denir mi, denmez. Gülerler adama. Puşkin ise tam olarak Beyaz adam sayılmazdı. Habeş kanı taşırdı, esmerdi ve kıvırcık saçları vardı yiğidin. Foucault'ya sorsan şim... Devamı
Ludwig Van'a bile hocalık yapmış, Amadeus'un kankası, koca çınar Salieri'ye, bu filmde yapılan muamelenin asıl sorumlusu Peter Shaffer değildir de, kendim yazdım diye iddia ettiği ve sonradan haberdar olduğunu söylediği oyunun gerçek ozanı olan Puşkin'dir. Hadi arakladı demeyelim de esinlendi diyelim öyle olsun. Oscar hikayesi de, Foucault'nun zihniyeti ile ifade edersek yaşayan beyaz adamların, ölü beyaz adamları ödüllendirmesinin öyküsüdür aslında. Amerikalılar, Mozart da olsan, Puşkin dahi olsan, sana ödül verebilecek kadar da kendilerini Dünyanın merkezinde konumlandırırlar. Güya yapımcı alır ödülü ama sorsan şimdi kimdi bu adam diye kimse tanımaz. Bu, bir nevi Nobel komitesinin Tolstoy'u ödüle layık görmesi kadar - ki görmemişlerdir - komik bir durum nitekim. Çok güzel yazmışsın Leo'cuğum, seni müstahak gördük bu ödüle denir mi, denmez. Gülerler adama. Puşkin ise tam olarak Beyaz adam sayılmazdı. Habeş kanı taşırdı, esmerdi ve kıvırcık saçları vardı yiğidin. Foucault'ya sorsan şimdi bu ne iş o zaman diye, ironi der sıyrılır işin içinden. Salieri'ye kıymayın. Haa, Shaffer de çıksa, sen de Habili, Kabili Eski Ahit'ten arakladın sayın Puşkin dese bişey diyemezsin. Edebiyat böyle birşeydir. Gelen çalar, giden çırpar. Hırsızlık hukuki bir kavramdır aslında, edebi eserler ile asla bağdaşmaz. Peki o zaman Antonio niye gitmemiş adamcağızın cenazesine dersen, o zamanlar Aristokrasi'nin hükmü geçerdi. Fransız Devrimi yok daha. Sanatçılar uşak muamelesi görürdü. İnsan hakları, Burjuva Hakları bilem duyulmamış zamanlar. Belki adam Marki'nin torununa ders verecekdi gidemedi. Uzattık belki ama maksat muhabbet olsun, devran dönsün. Güzel film, iyidir iyi. Rock me Amadeus!
Kişiler üzerinden karikatürize bir anlatıma sahip olan filmde, Mozart ile ağırlıklı olarak onun en büyük hayranı ve düşmanı olan Salieri'nin anlatılan hikayelerinde belki tek gerçek figür Mozart'ın babası.
O dönemin gerçekleri tam olarak bilinmediği için senaristin bu şekilde kurguladığı müzik, kostüm, dekor ve yönetim harikası bu film için yine de acaba komedi unsuru baskın olmasaydı daha mı iyi olurdu diye bir soru akla gelmiyor değil...
Bir yönüyle tanırı ile hesaplaşmanın filmi denilebilecek bu yapım için herkesin seksenin üzerinde puan verdiği yerde seksenden düşük not vermek ayıp olur. :)
Salieri karakteriyle Ertem Eğilmez'in 1989 yapımı Arabesk filmindeki kötü adam Kaya'ya selam çakılması ilginç olmuş. Üstelik o film bu filmden sonra yapılmışken :)
film genel itibariyle güzel zira öyle olmasının sebebi mozart efsane bir hayatı oldugudan filmde tek sevmedigim beni sinir eden şey kapı sesleriydi birisi kapıyı çalarken sinirlerim bozuluyodu :)
15 yaşındayken klasik müziği anlamayıp ööghk kaka dediğimiz zamanlarda bana klasik müziği delicesine sevdiren, üstüne keman çalmaya başlamama vesile olan filmdir. baştacıdır.
Mozart'ın sadece birkaç eserini bilip Mozart'ı tanıdığınızı düşünerek ya da Mozart'ın hayatını bu film ile öğrenmeyi amaçlayarak hemen filmi izlememenizi öneririm zira filmdeki Salieri Mozart ilişkisinin anlatımında Habil ve Kabil hikayesinden esinlenilmiştir ki gerçekte o dönemde en iyi kabul edilen Salieri'dir.Mozart hakkında biraz okuduktan sonra izlenildiğinde, film tadına doyulmaz, harika bir film.Hem gözünüz hem kulağınız dolayısıyla ruhunuz bayram ediyor izlerken.İzlemek için geç kalmışım, ilk izlememdi ve son olmayacağından eminim.
Film birçok şeyden bahseder Salieri'nin kıskançlığı Mozart'ın şımarıklığı falan fakat bir şeyden bahsetmez ve değerini bana göre düşürür. O da Mozart'ın mason locasına iştikal ettikten sonra eserlerinde mason gamını içrek olarak kullanması hermetik ve gnostik felsefini müziği ile yaşama getirme çabasıdır. Filmin yönetmeni Milos Forman Holywood'daki ilk mağlubiyetini bunlardan bilerek ve isteyerek bahsetmemesini sağlayan Warner Bros karşısında almıştır. Film bu sayede yüzeysel bir seviyeye iner bizde izleyen olarak Avusturya Kralı esnedi mi esnemedi mi onunla ilgileniriz filmin retoriği nedeniyle.
@sedatgrlic
6 yıl önce
10 / 10
Mozart'ın kimsesizler arasına öylesine bir mal parçasıymış gibi gömme zahmeti bile duyulmadan fırlatılışı çok koydu
@venezue
9 yıl önce
8.1 / 10
Hemen hemen herkesin bünyesinde ifşa etmeden yaşattığı, biraz daha içten düz adam yorumum: Whiplash'e on basar!
@princhard
9 yıl önce
@megafan
10 yıl önce
Bütün sıradan insanların günahını bagışlıyorum.
@poormf
10 yıl önce
8.5 / 10
O dönemin gerçekleri tam olarak bilinmediği için senaristin bu şekilde kurguladığı müzik, kostüm, dekor ve yönetim harikası bu film için yine de acaba komedi unsuru baskın olmasaydı daha mı iyi olurdu diye bir soru akla gelmiyor değil...
Bir yönüyle tanırı ile hesaplaşmanın filmi denilebilecek bu yapım için herkesin seksenin üzerinde puan verdiği yerde seksenden düşük not vermek ayıp olur. :)
Salieri karakteriyle Ertem Eğilmez'in 1989 yapımı Arabesk filmindeki kötü adam Kaya'ya selam çakılması ilginç olmuş. Üstelik o film bu filmden sonra yapılmışken :)
85/100
@yasar
10 yıl önce
7 / 10
@ninadelaluna
11 yıl önce
10 / 10
@marduk
11 yıl önce
@geppetto
11 yıl önce
8.7 / 10
@nerepla
11 yıl önce
8.7 / 10
müzikler fevkalade