Filmi direkt alın Anadolu'ya uyarlayın. Alt sınıf yaşantısı, hayata bakışları, kendi yaşadıkları yer dışında bir yer gormeyişleri, merak etmeyişleri vb. Dümdüz Anadolu insanı gibiler özellikle Billy'nin babası. İşçi sınıfının vatanı yoktur cümlesine cuk oturuyor.
Bazı yetenekler doğru yerde doğru insanlarla karşılaştıklarında açığa çıkar dedirten bir film oldu benim için . Yeterli sürede sıkmadan keyifle izlettirdi.
Billy Elliot hep aklımın bir köşesinde duran, sonra izlerim sonra izlerim dediğim bir filmdi. Her filmi hemen sırayla izleyemiyorsunuz çünkü, o havaya uygun olmuyorsunuz, film o anki havanıza uygun olmayabiliyor..vb Billy Elliot’u yağmurlu bir havada izlemek belki de daha iyi oldu. Sessiz, dingin bir öğleden sonrada. Billy, ailesi, aile kavramı, küçük yaştayken kaybedilen genç bir anneye özlem, baba ve ağabeyin kömür madeninde işçi oluşları ve filmin arka planında yer alan grev mücadelesi, grevden görüntüler de arada sahneye giriyor, büyükanneyle diyalog ve filmin ilk yarısının manidar arka fonu; polisler... :) Özellikle birkaç sahne var ki, dikkatli izleyici, izlerken sinsi sinsi gülümsüyor... Örneğin Debbie ile Billy’nin ilk kez birlikte yürüyüş sahnelerinde Debbie’nin elindeki tahta sopayı duvarlara sürterken artık o yöre halkının günlük hayatına karışmış olan polisler ve plastik koruma kalkanlarının önünden geçerken aynı bir duvarmışçasına, elindeki tahtayı kesintisiz olarak plasti... Devamı
Billy Elliot hep aklımın bir köşesinde duran, sonra izlerim sonra izlerim dediğim bir filmdi. Her filmi hemen sırayla izleyemiyorsunuz çünkü, o havaya uygun olmuyorsunuz, film o anki havanıza uygun olmayabiliyor..vb Billy Elliot’u yağmurlu bir havada izlemek belki de daha iyi oldu. Sessiz, dingin bir öğleden sonrada. Billy, ailesi, aile kavramı, küçük yaştayken kaybedilen genç bir anneye özlem, baba ve ağabeyin kömür madeninde işçi oluşları ve filmin arka planında yer alan grev mücadelesi, grevden görüntüler de arada sahneye giriyor, büyükanneyle diyalog ve filmin ilk yarısının manidar arka fonu; polisler... :) Özellikle birkaç sahne var ki, dikkatli izleyici, izlerken sinsi sinsi gülümsüyor... Örneğin Debbie ile Billy’nin ilk kez birlikte yürüyüş sahnelerinde Debbie’nin elindeki tahta sopayı duvarlara sürterken artık o yöre halkının günlük hayatına karışmış olan polisler ve plastik koruma kalkanlarının önünden geçerken aynı bir duvarmışçasına, elindeki tahtayı kesintisiz olarak plastik kalkanlara sürterek yürümeye devam etmesi ve iki çocuğun da bunu farketmeyişi. Polislere çok ince taşlamalar vardı ve bu harika bir zekanın eseriydi diye düşünüyorum. Senarist ve yönetmen her detayı düşünmüş.
Filmin türü komedi görünüyor; fakat dram daha ağırlıklı bence. Sahneler, renkler ve duygular iç içe geçirilmiş; özetle, çok başarılı bir film.
@monco
3 ay önce
@happyfeet
3 yıl önce
8 / 10
@gargamell
4 yıl önce
8.1 / 10
@sinemaseyircisi
6 yıl önce
10 / 10
@deniztayfun
10 yıl önce
@no_education
11 yıl önce
@eski_takvim
11 yıl önce
8.6 / 10
yine babasının karşısında dans edişi diğer güzel sahnelerden biri.
filmi seyrederken kendi kendime "şu çocuk kadar istikrarlı olamadım:)" diye hayıflandım.
@sagaris
12 yıl önce
8.7 / 10
@desosa
12 yıl önce
7.9 / 10
Filmin türü komedi görünüyor; fakat dram daha ağırlıklı bence. Sahneler, renkler ve duygular iç içe geçirilmiş; özetle, çok başarılı bir film.
@asyagurgun
14 yıl önce