Yumurcak Yorumları

sinema tarihinin referans filmlerinden biri. süresi bir saati bile bulmamasına rağmen etkilediği filmlerin sayısı inanılmaz. pek çok yönüyle sinemasal bir kilometre taşı. mesela ilk kez sinemada anlatım bu kadar insana yaklaşmıştır diyebilirim -en azından benim sinema hafzalam dahilinde- sinemanın emekleme çağlarında insanların sinemaya gitmesinin yegane amacı stres atmaktı yani sinemanın eğlence tarafından gayrısı henüz keşfedilmemişti. fakat yumurcak bu farklı senteziyle hem insanları eğlendirdi hem hüzünlendirdi bir de bunların üstüne onlara gerçek hayatta bulamadıkları cinsten bir mutlu son verdi. bu chaplinin sinema anlatısının gücünü katmerlediğinin ispatı olsa gerek. yumurcakta slapstick -sakarlık- komedisi öğeleri elbette kullanıldı fakat bu durum asla seyircinin filmi hissetmesine mani olacak kadar abartılmadı. bu da emekleyen bir sinemanın hazır olduğu fakat beklemediği bir şeydi. sinema tarihinin sıkıcı filmler çekilmedende değiştirilebileceğinin en açık kanıtı chaplinin klasikleridir. nitelikli bir komedi çekmek sinema tarihinin her kilometresinde zordu fakat siz de hak verirsiniz ki chaplinin başardığı zordan fazlası. zaten rengine kavuşamamış bir sinema sizin idrak kanallarınızı açmayı başarabiliyorsa bu film en kötü ihtimalle bir klasiktir. sinema dünyadaki pek çok insanın en iyi arkadaşı mertebesindedir eğer onlardan biriyseniz bu arkadaşınızın çocukluk halini görmek sizi çok mutlu edecektir. öyleyse şimdi renkleri kapatmanın zamanı. iyi seyirler...