Mor Yıllar Yorumları

Fena bir film değildi, kadın dayanışması, zencilerin kölelik sisteminin birbirleri arasında bile sürdüğünü, beyazların üstünlüğünü görüyorsunuz filmde. Biraz uzun bir film ancak, sıcak ve diyalogları ile kendini izlenir kılıyor. Kadının başına ne gelirse gelsin dimdik ayakta duruşunun, yıkılmayışının, yıkılsa bile düştüğü yerden kalkışının anlatıldığı bir film. Ancak yine de Celie’nin Albert’i traş ederken o usturayla boynunu kesip öldürmesini film boyunca istedim yalan yok, çünkü hak etti!

Yüzünüzde hem hüznü hem tebessümü bırakan, etkileyici kurgusu ve başarılı oyunculuklarıyla nasıl bittiğini anlayamayacağınız bir film.

kadın dayanışması yaşatır, diyen film. neredeyse bir yüzyıl sonrasına sesleniyor, hepimize. kadın cinayetlerinin, cezasızlığın hüküm sürdüğü bu barbarlığın ortasında, iyi ki kızkardeşlerimiz var!

ps: siz de izlerken filmi hollywood’un elinden kurtarmak istemediniz mi ya?

kadının ömrünü tüketen adama son anda iyilik yaptırıp, sempati besletme çabası filan. e ama o adam kağıdı götürmese nolurdu demeyin, bulurlardı bir yolunu. tüm hikaye adama rağmen işliyor ama sonunda spotlar adamın merhametine kalmış, hadi oradan!
elini değdiği her şeyi, bak kadın dayanışmasını bile nasıl irrite edici bir şey haline getirmeyi başarıyorsun spielberg! iki güçlü kadını, daha el çırpıp oynayan kız çocukları filan. ayy dur bi zekama hayran kalsınlar, aman da biraz daha ajitasyon diye diye, atmadığın takla kalmadı resmen, vallahi bunların egolarından içimiz kurudu kardeşim. sizin elinizde sinema yine iyi bugünlere gelmiş! Ben bir su içeyim, siz de bir düşünün. haksız mıyım ama!

dayak yemişsiniz gibi hissettiren filmlerden.

konunun işlenişi dramatikten ziyade trajikomik. herhalde bu sebepten, taraf tutsanız da kötü karakterlerin hiçbirinden tam olarak nefret edemiyorsunuz. whoopi goldberg gibi iyi bir oyuncu ve margaret avery gibi muhteşem bir sesi tanıdığım için ayrıca mutluyum.

şu ırkçılık ve cinsiyetçiliği kazıyabilsek toplumdan, daha da mutlu olurum.

Feminizm konulu film araştırırken bulmuş ve izlemiştim. Film gayet başarılı fakat yapılan yorumlardan biraz daha az etkiledi beni. Ben evet diyor ve evetle kendisini uğurluyorum.alkış alkış alkış.

Her zaman dimdik ayakta durmayı öğreten bir film.

Celie kesinlikle büyük bir azim örneği.Kendi kendine okumayı öğrenmesi,karşılaştığı bütün zorluklara rağmen yılmaması ve yoluna devam etmesi onun ne kadar güçlü olduğunun göstergesi.Mükemmel bir film.

whoopi goldberg, kendisine zaten hayran olduğum halde bu filmle 100 kat fazla hayranlığımın arttığı ve bu film sayesinde drama dalında en iyi kadın oyuncu altın küre ödülünü sonuna kadar hak etmiş bir oyuncudur. Konuşmadığı sahnelerde bile sadece mimiklerini, yüz ifadelerini izlemek kendine hayran bıraktı. Irkçılığı ve özellikle kadın olmanın zorluğunu ve de sabrı o yıllarda en iyi anlatan filmlerden biriydi bu film. Oprahın canlandırdığı SOPHIA karakteri her ne kadar boyun eğmez bir karakter gibi görünse de o da en az CELIE kadar hayatın sillesini yemiş bir karakterdi. Bütün oyunculuklar muhteşemdi, film muhteşemdi

Alice Walker’ın romanından Steven Spielberg tarafından yönetilen başyapıt. Whoopi Goldbergin belki en iyi oyunculuğu Gözyaşı, acı, şaşkınlık, gülümseme ve tekrar gözyaşı Başucu filmi