Ölümcül Oyunlar Yorumları

Filmi sadece rahatsız edici bulmak filme yapılan bir hakarettir.film çomak sokucudur iç kurcalayıcıdır algı yok edicisidir..öyle bir kurcalar ki içinizin bomboş olduğunu hissedersiniz.algılarınızın ayarı ile oynar.oynamak zorundadır çünkü bizim alıcılarımız bu frekans farklılığına rastlamamıştır hiç,algılamada yetersiz kalır.hem de öyle filmin bitmesine falan da müsade etmez.hayat boyu beden diliyle ya da mors alfabesi ile iletişim kuran bir adamla şakır şakır konuşmaya başlar film.

film konusu itibariyle iyi gibi gözükse de hiç geremiyor. ayrıca sonuna doğru iyice durağanlaşması da ayrı bir durum. film için tek güzel yan gerçek hayatta böyle birşey gelse insanın başına öyle kolay kolay kurtulamıyacağını göstermiş. son teknedeki bıçak sahnesinde bu durum iyi işlenmiş.

izlenir mi evet ama başka alternatif varsa hayır.

Kameraya bakıp '' sizcede öyle değil mi?'' diyerek izleyiciyi filmini içine çekmek? , saçma salak olay örgüsü ile sürekli kurbanlara aptal aptal hareketler yaptırmak?

Ben bu filmi zerre kadar sevmedim. Gerilim yaratma konusunda başarısız bir film diyemem. Ama yönetmenin tarzı, yaptığı şımarıklıklar filmin ciddiyetini gereğinden fazla etkiliyor. Ben bir yönetmenden benimle dalga geçmesini, hiçbir filmden bekleme gereği duymadım. Bununla mutlu olup, üstüne birde alkışlayanlar var. Bu şımarıklıkları tolere edebileceğimiz yönetmenler var elbet, ama bu yönetmenlerin hiçbirisi bu kadar pervasız yaramazlıklar yapmıyor, onların bir sınırı var ama Heneke sınır tanımıyor.

Şimdi ÖSYM ve Heneke arasındaki 7 benzerliği bulup buraya ilk yazan 5 kişi istediği kuruma direkt şef olarak atanacak.

Aslında film bitince abartıldığını düşündüm. Ana karakterin ara ara seyirciyle konuşup adeta dalga geçmesi dışında büyük bir farkını göremedim. Daha sonra filmde yaşanan o çok saçma diyalogların ve olayların sinirimi bozduğunu farkettim. Film seni öyle bir içine çekiyor. Bütün bunları yaşayan senmişsin gibi hissediyorsun.

Film süresince aynı soruyu ısrarla tekrar tekrar soran "Zayıf Beyazlı" seni eşek sudan gelinceye kadar dövmek istiyorum. Ne sinir bozucu bir adamsın sen arkadaş.

öyle fena halde geriliyorsunuz ki filmi durdurup soluk almak istiyor bedeniniz,ruhunuz.

kapı girişinde davetsiz misafir şeklinde durmaları ve "hadi çıkın gidin artık defolun gidin" diye filmi izlerken bağırmaya başlarsanız korkmayın kendinizden. onlar hep kapı girişinde,beyaz eldivenleriyle sizi öldürmeyi bekleyecek.

bu filmi lise1de sınıfça rehberlik hocamız sayesinde izlemiştim. filmi izlemeden önce neyle karşılaşacağımız hiç birimiz pek de tahmin edemiyorduk. hollywood filmlerine ve klişelerine alışmış bizler için içinde "celebrity" oyuncu olmayan biraz da "yabancı" bi filmdi. fakat film süresince daha önce izlediğim hiç bir filme benzemediğini her sahneyse daha da bozulan sinirlerim ve artan gerginliğimle anlamıştım. rahatsız eden, sinirleri bozan ama kafanızı çevirip içinden çıkabileceğiniz bir film değil. ne kadar rahatsız etse de filmi izlerken siz de adete o senaryonun içindeki kurbanlardan birine dönüşüp filmin şiddetine maruz kalmak zorunda kalıyorsunuz. kısacası bence çok etkileyici bir film.

Doğal olan bir şeyi doğal olmaktan çıkarıp doğal olmayan bir şeye çevirince, doğal olan tüm şeyler bana doğal olmayan şeyler gibi gözükmeye başladı..

**

..

-Ölümcül Oyunların son sahnesinde katiller kurgusal ve gerçek şiddet hakkında konuşuyorlar..Ana fikriniz, kurmaca-nın da gerçek olduğu yönünde mi?

+Kurgusal şiddetin kendi kurgusallığında, gerçek şiddet kadar önemli olduğunu görmek istedim..

Çünkü kurgusal şiddet de gerçek şiddet gibi kafada meydana geliyor..

Hoş olmayan bir şekilde ifade edersem:

ÖLÜMCÜL OYUNLAR İZLEYİCİYLE ALAYCI BİR ŞEKİLDE OYNUYOR, çünkü film ona, "İÇERDE KALDIĞIN İÇİN TOKADI PEK TABİİ Kİ YİYECEKSİN," diyor..

**

İzleyiciyi filme davet eden ve izleyiciyi hem suçlu hem de kurban ilan eden "ne yaparsan yap kaçış yok" diyen bir adamın sineması ...

İzlemekten bıkılmayacak bir film..

.....

michael haneke`nin bana göre en rahatsız edici filmi. şimdi bu filme sanat filmi diyemeyiz ama normal bir gerilim filmi de değil. haneke adeta hollywood sinemasına meydan okuyor bu filmiyle. salt şiddeti gösteriyor. bilirsiniz hollywood sineması şiddetin içine bir çok öğe karıştırır lakin haneke empati ve duygusallığı tamamile çıkartarak bize asıl şiddetin ne menem bir şey olduğunu anlatıyor. bu kadar rahatsız edici olması bu yüzden aslında. haneke muhtelif yöntemlerle izleyicinin sinirini alt üst ediyor, düşündürüyor. bana göre çok zekice bir film ortaya çıkartıyor kısacası bu filmi izlerken benim için filmde tek bir oyuncu vardı o da michael haneke.

Korku, gerilim filmi klişelerine ağır bir tokat vuran, yer yer izleyiciyle dalga geçen, ezber bozan ve rahatsız edici bir film. Haneke sinemasının en kaliteli örneklerinden bir tanesi.