9 ay önce
Rauf filmine yorum yazdı:
Fleabag dizisine yorum yazdı:
Gariptir ki bu dizi beni çok iyi hissettirdi. Fleabag yılmaz bir kadın, kendisi gibi olan bu yüzden de hep yadırganan bir kadın :)
"Bence sevmesini hepimizden daha iyi biliyorsun. O yüzden her şey bu kadar acı geliyor."
Güneş Sonrası filmine yorum yazdı:
Bu film beni derinden etkiledi. Baba-kız ilişkisine tek kelime söyleyebilirim, imrendim.
Undine filmine yorum yazdı:
köprüde yürüme ve bakışma sahnesiyle kült olacağını düşündüğüm film. mitolojik unsurlarıyla, içimi ısıtan piyanosuyla beni çok etkiledi
Microhabitat filmine yorum yazdı:
az insan böyle bir hayat mücadelesini vazgeçmeden, muhtaç olmadan verebilir.
bize pek de uzak olmayan enflasyon denen gerçeğin, zincirlerini kırmış bir kadının üzerindeki yansımalarını izledim, çok güzeldi.
Köpekler Pantolon Giymez filmine yorum yazdı:
Diş çekme sahnesini gözlerini kırpmadan izleyebilen cindir
A Month of Single Frames filmine yorum yazdı:
kan ve kovalamaca. tam ve mutlak bir boşluk. bu yüzden mi kendimizi meşgul ediyoruz, diye düşündü, hayat denen bu enginliğin yürek burkan sonunu düşünmeyelim diye mi?
The Dig filmine yorum yazdı:
Filmin sonunda, Theo’ya Mektuplar kitabının şu kısmı aklıma geldi:
Tarascon ya da Rouen’a gitmek için trene bindiğimiz gibi, ölüme binip bir yıldıza mı gideriz?
Bu düşünce sürecinde gerçek olan bir şey varsa, yaşadığım sürece bir yıldıza gidemediğimiz ve öldükten sonra da trene binemediğimizdir.
Yani demek istediğim şu ki vapurlar, otobüsler, trenler nasıl yeryüzünün taşıtlarıysa, koleranın, kum hastalığının, veremin, kanserin gök taşıtları olması pekâlâ mümkündür.
Rahat rahat ihtiyarlıktan ölmekse oraya yürüyerek gitmek olur.
Malcolm ve Marie filmine yorum yazdı:
Hiç birbirlerinin sözünü kesmeden uzun uzun düşünüp de tartışmalarını gerçek hayata uyarlamakta güçlük çektim. Diyalogları sevdim; nitekim marie konuşurken ona, malcolm konuşurken de malcolm’a hak vermemek elde değil. ama sonlarına doğru marie’ye hak vermemek işten değil. Marriage story’e çok benzettim ve onun kadar olmasa da bunu da epey beğendim.
Ustası, "burada çocukluk yapmak yok" dediği için sanki çocukluk bırakılabilir bir şeymiş gibi bir tür yetişkin kimliğine bürünmesi etkileyiciydi.