o zaman yuppiii gelsin yeni suareler :)
yeni suare onerim hem şarkıcı hem oyuncu olan kişilerin filmleri..
nasıl ?
not : hala iyi bir interneti yok :(
FORUM
Belirsiz Gece Suare 32 - Gael García Bernal: No & Diarios de motocicleta
evet uzun ve güzel bir suare oldu:) bunun altından kalktıysan diğerlerinde çok zorlanacağını düşünmüyorum:)
bu benim ilksuarem ve şansa epey yoğun bir suare oldu.
o bakımdan onemlıydı benım için :)
o bakımdan onemlıydı benım için :)
NO, NO, NO...
Filmin aylardır film dolabımda olup ta izleyemediğime mi yanayım, yoksa filmi Cumartesi izleyip te bilgisayarım olmadığından yazabilmek için iş gününü yani bu sabahı beklediğime mi yanayım:( bu durumun muhasebesini sana bırakıyorum saygıdeğer Emre :(
No, kulak aşinalığı olduğum fakat filmi izledikten sonra çok yönlü araştırmama sebep olan Şili rejimini anlatıyor. General Pinochet 1973 yılında Allende hükümetini askeri darbe ile devirerek ülke yönetimini devralmıştır. 1981 yılına kadar ülkeyi dikta rejimi ile yöneten Pinochetin bir 8 yıl daha ülkeyi yönetebilmesi için bir referandum yapılacaktır. Evet yönetsin diyenler Si, hayır diyenler ise No oyu verecektir. Referanduma 27 gün kalmış ve tv de bu iki taraf için 15er dk reklam yapmalarına izin verilmiştir. Referandum, kapitalist sistemin en büyük aracı olan reklamcıların gözüyle anlatılacaktı ve asıl acıklı olan da buydu.. Yandaş bir kurumda reklamcı olarak çalışan Gael Garcia Bernal, No tarafının reklam kampanyasına verdiği ilhamla, sosyalistler ve aydınların da desteğiyle zor şartlar altında baskıcı bir ortamda hazırladıkları reklam kampanyası için çalışmaktadır. Fakat her kapitalist düzende olduğu gibi susturulmuş medya, yandaş kesimler ve kişisel hayata baskılar onun işini zorlaştıracaktır.
Si tarafı baskı ve korkuyla anlatmaya çalıştığı kampanyasını, No tarafı insanların huzurlu ve mutlu olduğu bir toplumu yansıtmaya çalışıyor.
Film, tarihte de olduğu gibi No tarafının %56 oy alarak zor da olsa başarmalarıyla sonlanır.
Reklam çekimindeki bir ayrıntı dikkatimi çekti. Piknik yapan mutlu aileleri çekerlerken piknik sepetinde Fransanın meşhur baget ekmeğini çıkarıp, yerine koy ekmeği koymaları gerektiği vurgusu işlenmiş. Güzel bir ayrıntıydı.
Dikta rejimi ile yöneten kapitalist düzen ve ona hizmet eden kişi ve kurumlar, ezilen zulum gören tek istediği özgürce yaşamak olan halk.
Yıllar geçmiş olsa da hala hiçbirşeyin değişmemiş olduğunu görmek çok üzücü. Sanki yakın zamandaki tarihe ayna tutulmuş gibiydi.
No, Şili tarihini çok ajite etmeden butun çıplaklığıyla Gael Garcia Bernal'in oyunculuğunun da çok sivrilmediği ama filmin seyrinde önemli bir yeri olduğu bir film olmuş.
Filmin aylardır film dolabımda olup ta izleyemediğime mi yanayım, yoksa filmi Cumartesi izleyip te bilgisayarım olmadığından yazabilmek için iş gününü yani bu sabahı beklediğime mi yanayım:( bu durumun muhasebesini sana bırakıyorum saygıdeğer Emre :(
No, kulak aşinalığı olduğum fakat filmi izledikten sonra çok yönlü araştırmama sebep olan Şili rejimini anlatıyor. General Pinochet 1973 yılında Allende hükümetini askeri darbe ile devirerek ülke yönetimini devralmıştır. 1981 yılına kadar ülkeyi dikta rejimi ile yöneten Pinochetin bir 8 yıl daha ülkeyi yönetebilmesi için bir referandum yapılacaktır. Evet yönetsin diyenler Si, hayır diyenler ise No oyu verecektir. Referanduma 27 gün kalmış ve tv de bu iki taraf için 15er dk reklam yapmalarına izin verilmiştir. Referandum, kapitalist sistemin en büyük aracı olan reklamcıların gözüyle anlatılacaktı ve asıl acıklı olan da buydu.. Yandaş bir kurumda reklamcı olarak çalışan Gael Garcia Bernal, No tarafının reklam kampanyasına verdiği ilhamla, sosyalistler ve aydınların da desteğiyle zor şartlar altında baskıcı bir ortamda hazırladıkları reklam kampanyası için çalışmaktadır. Fakat her kapitalist düzende olduğu gibi susturulmuş medya, yandaş kesimler ve kişisel hayata baskılar onun işini zorlaştıracaktır.
Si tarafı baskı ve korkuyla anlatmaya çalıştığı kampanyasını, No tarafı insanların huzurlu ve mutlu olduğu bir toplumu yansıtmaya çalışıyor.
Film, tarihte de olduğu gibi No tarafının %56 oy alarak zor da olsa başarmalarıyla sonlanır.
Reklam çekimindeki bir ayrıntı dikkatimi çekti. Piknik yapan mutlu aileleri çekerlerken piknik sepetinde Fransanın meşhur baget ekmeğini çıkarıp, yerine koy ekmeği koymaları gerektiği vurgusu işlenmiş. Güzel bir ayrıntıydı.
Dikta rejimi ile yöneten kapitalist düzen ve ona hizmet eden kişi ve kurumlar, ezilen zulum gören tek istediği özgürce yaşamak olan halk.
Yıllar geçmiş olsa da hala hiçbirşeyin değişmemiş olduğunu görmek çok üzücü. Sanki yakın zamandaki tarihe ayna tutulmuş gibiydi.
No, Şili tarihini çok ajite etmeden butun çıplaklığıyla Gael Garcia Bernal'in oyunculuğunun da çok sivrilmediği ama filmin seyrinde önemli bir yeri olduğu bir film olmuş.
motosiklet günlükleri
açıkçası filmi beğendiğim söylenemez, çok sıkıldığım sahneler vardı. sonlara doğru ciddileşti de biraz olsun rahatladım.
gezi sırasında halkların bölünmüşlüğüne şahit olup bir tepkinin şart olması herkesin ortak kararıdır sanırım. işte bu tarz duyguları hissetmek için izlenebilir. bir de garcia için :]
açıkçası filmi beğendiğim söylenemez, çok sıkıldığım sahneler vardı. sonlara doğru ciddileşti de biraz olsun rahatladım.
gezi sırasında halkların bölünmüşlüğüne şahit olup bir tepkinin şart olması herkesin ortak kararıdır sanırım. işte bu tarz duyguları hissetmek için izlenebilir. bir de garcia için :]
Motosiklet Günlükleri:Yol filmlerini oldum olası hayranlıkla izlemişimdir.Film bittiğinde çok uzun sürmüyor olsa da,alıp başımı gitsem buralardan minvalinden takılmak bile huzur ve mutluluk veriyor.Che'nin doğuşu olarak bakamadım bu filme.Bana göre bi insanlık filmi.Yüreği zaman geçtikçe daha da sızlatan,zaman zaman mutluluk veren bir film.İki iyi dostun,hayata karşı samimi hikayesi.Filmin finalinde gördüğümüz resimler çok hoşuma gitti.Sene 1952'den sene 2012'ye çok da fazla değişen bir şey olmadığını görmek de bir o kadar üzücü.Hikayeler şekil değiştiriyor fakat dünya aynı düzeninde dönmeye devam ediyor maalesef.
Diarios de motocicleta
Ernesto'nun Che oluşunun ve kendini keşfetmesinin hikayesi diyebiliriz bu filme.tamamiyle Che'nin insani yönüne odaklanılmış hiçbir politik güç güdülmeden çekilmiş filmin kaynağı Che gibi sıcacık bir yol filmi olmuş.Haksızlığa ve zulme karşı durmayı kendine görev bilmiş bir liderin kimliğini şekillendirdiği bir güney Amerika seyahati
Öneren ve beni Geal Garcia Bernal ile tanıştıran arkadaşıma cok teşekkür ederim...
Ernesto'nun Che oluşunun ve kendini keşfetmesinin hikayesi diyebiliriz bu filme.tamamiyle Che'nin insani yönüne odaklanılmış hiçbir politik güç güdülmeden çekilmiş filmin kaynağı Che gibi sıcacık bir yol filmi olmuş.Haksızlığa ve zulme karşı durmayı kendine görev bilmiş bir liderin kimliğini şekillendirdiği bir güney Amerika seyahati
Öneren ve beni Geal Garcia Bernal ile tanıştıran arkadaşıma cok teşekkür ederim...
ÜYE OL