Sorulara cevap vermek gerekirse; ben anne oğul durumunu yeterince hissedemediğim ve inandırıcı bulmadığımdan o rahatlatma sahnesini acıma olarak değerlendiriyorum. Dugusal tatminden uzak bir kişilik sevgilisi de yok, kadın (sonuçta o bir anne) acıma duygusuyla fiziksel tatmine yardım ediyor.
tekerlekli sahne kısmını bir yere koyamadım anlayan anlatıversin.
Bu arada filmi öneren ve filmi seçen arkadaşlara teşekkürler.
FORUM
Belirsiz Gece Suare 33 - Pieta
ki-duk kim in izlediğim ikinci filmiydi. Neredeyse hiç diyaloğun olmadığı binjip i izlemiş ve çok beğenmiştim.
Efendim filmin ilk yarısında sıkıntıdan patladım. Anne olarak gelen kadının annesi olmayacağını düşündüm ama bakalım ne olcak diye izledim (Bu arada kadın ne kadar hoştu). Bana kalırsa o anne oğul duygusunu pek yansıtamamış yönetmen. O inandırıcılıktan yoksundu ne bileyim kültür farkı mı dicem bu duruma bilemedim. Ama amaç anne oğulmuş gibi göstermekse ben hissedemedim bu duyguyu yeterince. Anneye tecavüz durumu çok gereksiz olmuş. Yönetmenin çocuğun annesi olduğuna bizleri inandırdığı düşünülürse rahatsız eden durumdu. İşkence sahnelerinde (ben böyle sahneleri izleyemiyorum efendim) ekranı iki elimle kapayım bari replikleri kaçırmayayım diye bakındım. Filmin ilk yarısında o kadar sıkıldım ki kadının güzelliğini ve çocuğun sakal bıraksa yüzü nasıl olurdu diye düşünürken buldum kendimi
Filmin ikinci yarısı benim için daha izlenilebilirdi. Görsel olarak etkilendiğim sahne annenin ölümünden sonraki o mezar sahnesi, çocuğun kazağı üzerine giymesi...
Bir de natacha atlas mı duydum ne(: Sesini duymak güzeldi.
Filmden anladığım, kadın istese fiziksel acıyı tattırabilecekken duygusal acıyı yaşatmayı amaçlamış bunun için de çocuğu insan gibi olmaya yönlendirmiştir.
Efendim filmin ilk yarısında sıkıntıdan patladım. Anne olarak gelen kadının annesi olmayacağını düşündüm ama bakalım ne olcak diye izledim (Bu arada kadın ne kadar hoştu). Bana kalırsa o anne oğul duygusunu pek yansıtamamış yönetmen. O inandırıcılıktan yoksundu ne bileyim kültür farkı mı dicem bu duruma bilemedim. Ama amaç anne oğulmuş gibi göstermekse ben hissedemedim bu duyguyu yeterince. Anneye tecavüz durumu çok gereksiz olmuş. Yönetmenin çocuğun annesi olduğuna bizleri inandırdığı düşünülürse rahatsız eden durumdu. İşkence sahnelerinde (ben böyle sahneleri izleyemiyorum efendim) ekranı iki elimle kapayım bari replikleri kaçırmayayım diye bakındım. Filmin ilk yarısında o kadar sıkıldım ki kadının güzelliğini ve çocuğun sakal bıraksa yüzü nasıl olurdu diye düşünürken buldum kendimi
Filmin ikinci yarısı benim için daha izlenilebilirdi. Görsel olarak etkilendiğim sahne annenin ölümünden sonraki o mezar sahnesi, çocuğun kazağı üzerine giymesi...
Bir de natacha atlas mı duydum ne(: Sesini duymak güzeldi.
Filmden anladığım, kadın istese fiziksel acıyı tattırabilecekken duygusal acıyı yaşatmayı amaçlamış bunun için de çocuğu insan gibi olmaya yönlendirmiştir.
okg dostum film zevkimizin neden aynı olduğu,filmlere sorduğumuz soruların aynı olması ile açıklanabilir belki.Maalesef 2.nci sorunun cevabı bende de yok,belki farklı bir açıdan bakan bir arkadaşımız vardır.İlk sorunun cevabı ise,spoiler;kadının intihar sahnesinde gizli sanırım.Ölmeden önce,çocuğundan özür diliyor,aslında ona acıdığını falan söylüyor.Ana yüreği işte demek biraz absürd olacak sanırım:) Kadının o gece,çocuğa acıma duygusuyla o şekilde hareket ettiğini düşünüyorum.
Ahaha alemsin özgürce :) Boş Ev inanılmaz güzel bir filmdir, bu yanında halt etmiş diyeyim. En kısa zamanda izlersin umarım.
Kore sinemasından Kim Ki Duk ismini sürekli duymuş olmama rağmen,tek bir filmini dahi izlememiş birisi olarak vasat bir film olduğunu belirtmek isterim.Yönetmenin ilk filmini izleyince de biraz boş bulundum.Oldukça sarsıcı ve rahatsız edici bir film sizleri bekliyor.Kore sinemasının en çok sevdiğim yönü;kimsenin aklına gelmeyecek olayları,mantık sınırlarını zorlamayarak seyirciye sunmasıydı.Mantık sınırlarını zorladığınız zaman da oğuzhan'ın (nam-ı diğer okg) aklında soru işaretlerini bırakırsınız.Filmin detayını girerek izlememiş arkadaşlarımın heveslerini kırmak istemiyorum.Lakin zayıf bir film olmuş.Sıradaki filmimizBoş Ev :)
ben filmi çok beğenenlerdenim. çok ince örülmüş bir intikam hikayesinin yanı sıra sağlam eleştiride yapılmıştı bu filmde . ayrıca erkek oyuncunun filme yakışır performansı hala hafızamdadır. öneren dostumuza teşekküğrler:))
sorularına ne yanıt verdiğimi hatırlamıyorum okg dostum:) arkadaşlar fikir ürettikçe hatırlarım herhalde:)
sorularına ne yanıt verdiğimi hatırlamıyorum okg dostum:) arkadaşlar fikir ürettikçe hatırlarım herhalde:)
Nice filmlerine özgürce :) Bir de müdürüm artımı yazalım lütfen :P
Pieta; çok ilginç bir film olmasa da izleyiciyi ayakta tutan bir film. İntikam filmlerini güzel yaptıkları gerçek Güney Kore'lilerin. Açılışı ve gelişmesi gayet güzeldi fakat sonlarına doğru beni kaybetmişti. Annenin "acı"sı ve çocuğun yalnızlığı çokta yeterli aktarılamamıştı diye düşünüyorum. Yine de sonunda "anne"sini olduğu gibi -kan bağı olarak değil- görmesi hoştu. İnsan ne kadar soğuk olursa olsun daima sevgiye açtırlar. Görsel olarak en beğendiğim ve unutmadığım sahne ise mezar sahnesiydi.
Vakti zamanında filmle ilgili iki büyük sorum vardı burada bir daha dile getireyim. Tartışılmış olur hem. Metin, Zeynep ve Essam'a sormuştum sanırım. Özür dileyerek:
1) Annenin, çocuğu gece uykusunda rahatlatması, filmle ilgili en büyük ikilemdi benim için. Sadece intikam duygusu olan birisinin bunu yapması bana çok fantastik gelmişti. Psikolojik bir açıklamaya ihtiyacım var sanırım :) Ki annesinin bunu yaptığını fark eden çocuğun tekrardan yapmasını istemesi çocuğun bozulmuşluğunun ne kadar ileri seviyede olduğunun göstergesi. O konuda bir sıkıntım yok.
2) Çocuğun, annesinin kaçırıldığını sandığı zaman, annenin asıl oğlunu öldürdüğü yerde kendinden geçtiği sahne çok absürd gelmişti bir de. Yani orada annenin ne cesaretle oğlanın yanına gidip onları söyleyebildiği ya da bu olayın bir rüya-bir hayal mi olduğu canım arkadaşlarımın o kadar anlatmalarına rağmen hala içimde bir çıkmazdır :)
Pieta; çok ilginç bir film olmasa da izleyiciyi ayakta tutan bir film. İntikam filmlerini güzel yaptıkları gerçek Güney Kore'lilerin. Açılışı ve gelişmesi gayet güzeldi fakat sonlarına doğru beni kaybetmişti. Annenin "acı"sı ve çocuğun yalnızlığı çokta yeterli aktarılamamıştı diye düşünüyorum. Yine de sonunda "anne"sini olduğu gibi -kan bağı olarak değil- görmesi hoştu. İnsan ne kadar soğuk olursa olsun daima sevgiye açtırlar. Görsel olarak en beğendiğim ve unutmadığım sahne ise mezar sahnesiydi.
Vakti zamanında filmle ilgili iki büyük sorum vardı burada bir daha dile getireyim. Tartışılmış olur hem. Metin, Zeynep ve Essam'a sormuştum sanırım. Özür dileyerek:
1) Annenin, çocuğu gece uykusunda rahatlatması, filmle ilgili en büyük ikilemdi benim için. Sadece intikam duygusu olan birisinin bunu yapması bana çok fantastik gelmişti. Psikolojik bir açıklamaya ihtiyacım var sanırım :) Ki annesinin bunu yaptığını fark eden çocuğun tekrardan yapmasını istemesi çocuğun bozulmuşluğunun ne kadar ileri seviyede olduğunun göstergesi. O konuda bir sıkıntım yok.
2) Çocuğun, annesinin kaçırıldığını sandığı zaman, annenin asıl oğlunu öldürdüğü yerde kendinden geçtiği sahne çok absürd gelmişti bir de. Yani orada annenin ne cesaretle oğlanın yanına gidip onları söyleyebildiği ya da bu olayın bir rüya-bir hayal mi olduğu canım arkadaşlarımın o kadar anlatmalarına rağmen hala içimde bir çıkmazdır :)
ilk defa önerdiğim film seçildi.çok heyecanlıyım :)
ÜYE OL