srpski film

• "çok komik film lan kesin izle!" gibi cümlelerle arkadaş şakasına maruz kalıp yanlışlıkla izlemeyenler dışında, filmden beklentisi iğrençlik olduğu halde "sakın izlemeyin, çok iğrenç, pişman oldum, nasıl bir kafa bu!?" diyenleri anlamıyorum. lan zaten iğrenç şeyler görmek, mide kalkması yaşamak için izlemiyo musun?
  
  bu midenin ağza gelmesi durumundan zevk alan tek kişi ben miyim?(zevk dediğim "oh ne güzel biçti lan karıyı helal tosunuma!" manasında değil tabi ki, bu iğrençlikten olumsuz yönde etkilenmekten, iğrenmekten hoşlanmaktan bahsediyorum. bi nevi mazoşizm) -parantez içindeki açıklama da pek mantıklı ve normal insanlara göre bir açıklama olmadı, kabul ediyorum.-
  
  kaldı ki, iğrençlik açısından tatmin edici de değildi bana göre.^{* *} cannibal holocaust bundan daha çok etkilemiştir beni, sonuçta filmdekilerin gerçekten yapılmadığını biliyorsunuz bu filmde ve daha kötülerinin de bu dünyada olabileceğini biliyorsunuz. "bunun düşüncesi bile kötü!" kafasındaysanız, wonderland'e alalım sizi. psikolojik, duygusal konuları işleyen filmler daha ağır darbe vurur bana, böyle fiziksel bir aşınmayı gösteren filmleriyse en fazla bir hafta sonra unutursunuz. ki eminim, bu film hakkında "çok iğrenç, ay çok kötü, pişmanım!" yorumları yapanlar da, bi hafta sonra ya filmi unutmuşlardır, ya da artık o kadar da iğrenç gelmemektedir.
  
  ha bi de, onu becerdi bunu kesti, onu kesti bunu becerdi, bu iş böyle yürümez, böyle olunca amaçlanan şey de yapmacık gelir. filmi izlerken bi yerden sonra "hee tamam, iyi bunu da kesti, hımm iyiymiş, eee?" moduna bile girebiliyosunuz. (bende öyle oldu)
  
  ayrıca cannibal holocaust'a göre daha az etkilemiş olabilir; fakat kurgusal olarak ondan daha başarılı diyebilirim. "film sırf iğrençlik!" diyenler neresiyle izliyor anlamıyorum. olay sıralaması, işlenişi, ana karakterin tanıtımı bana göre gayet iyiydi. biraz ana karakterin abisine ve vukmir vukmir'in geçmiş yaşantısına değinilse daha iyi olurdu gibi geliyor.
  
  son olarak şunu söyleyebilirim ki; sadece iğrençlikten oluşan bir film asla değildir. basit de olsa bir altyapısı vardır. yer yer güldüren konuşmaları bile vardır. ne çok basite indirgenebilecek, ne iğrenç ötesi denebilecek, ne de güzel bir filmdi denebilecek bir film. sadece normal bir film. bence "çooook iğrenç" denmesi ne kadar absürdse, "hehehe neyini iğrenç buluyonuz olm, güldüm la ben izlerken" demek de o kadar absürd.
  (bkz: kendiyle çelişmek)
  
  --- spoiler ---
  
  klişe olmayan, ilginç bir sonla bitmiş olması da filmin nadir artılarından biriydi, gayet sıradışı bir sondu.
  --- spoiler ---