6 yıl önce
7.7
119 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.6 (35.526 OY)
KONUSU
Moskova yaşayan Zhenya ve Borisin evliliklerinde artık sona gelinmiştir. Nefret ve suçlamalarla tükettikleri evliliklerini sonlandırmak üzere olan çift hayatlarında yeni bir başlangıç yapmanın heyecanı içerisindedirler. Oysa 12 yaşındaki oğulları Alyosha için durum çok farklıdır. Ailesi tarafından s
... Devamı
Moskova yaşayan Zhenya ve Borisin evliliklerinde artık sona gelinmiştir. Nefret ve suçlamalarla tükettikleri evliliklerini sonlandırmak üzere olan çift hayatlarında yeni bir başlangıç yapmanın heyecanı içerisindedirler. Oysa 12 yaşındaki oğulları Alyosha için durum çok farklıdır. Ailesi tarafından sevilmeyen, içe dönük ve mutsuz bir çocuk olan Alyosha, kendisini dayanılmaz bir yük olarak görmektedir. Anne ve babası bilmese de Alyosha onların tüm kavgalarını duymuştur ve ansızın ortadan kaybolur. Zhenya ve Boris çocuklarının kaybolduğunu ancak 2 gün sonra fark edecektir.
-
Andrey Zvyagintsev
Yönetmen
-
Oleg Negin
Senarist
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Zhenya
Boris
Alyosha
Coordinator
Masha
Anton
Zhenya's M...
Polis
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Hani kapı arkasında bir sahne vardı ya hiç unutamayacağım :(( Sevgisizlik ve duyarsızlık genetik mi diye düşünüyorum bazen .. Doğurganlık keşke doğal yollarla meydana gelememiş olsaydı ! İki bacak arası katliam gibi aldatmaca sevişler ... Bu zamanın yansıması tamamiyle gerçek bir film :( Ve neyazık ki çok başarılı .
bu film evliliği oyuncak zannedenlere ithaf edilmeli bence . aile, çocuk ve mutluluk üzerine uzunca bir tartışmaya yol açar bu film.
İnsan bir şeye sahip olduğu vakit onun için aslında ne hissettiğini tam olarak kavrayamaz. Fakat o ’’şeyi’’ hayatından çıkartıp yerine bir boşluk koyduğunuzda bütün hisler yalansız, berrak bir şekilde gözyaşı ve haykırış olarak somutlaşır. Andrey bir bakıma buna değinmiş. Yan unsurların refakatinde merkeze oturttuğu ’’insanın gizlerini’’ her zamanki gibi enfes bir şekilde aktarmayı başarmış. Harikulade.
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Çocuğu sadece aparat olarak kullanmış çoğu insan da bunu anlamamış. Çocuğun travmasına odaklanmak yerine çocuk üzerinden aile ve toplumsal travma üzerine bakış atmış. Cidden bu kadar basit göndermeleri bile anlamıyorsanız, filmi sadece yetişkin sorunlarına indirgiyorsanız bu tip filmleri yarıda bırakın daha iyi. Zaten karışık kafanız karışık iyice karışmasın. Çocuk o kadar yok ki filmde, yok sayılmak daha iyi anlatılamazdı.
Rus sinemasının günümüzdeki en önemli temsilcilerinden Andrey Zvyagintsev toplumla tokat atışı. Filme teknik olarak bakarsak cidden olan üstü bir renk seçimi hikaye ye hizmet eden bir soluklukta görsel anlatımı hikayeye içi içe yapan filmler çok hoşuma gidiyor. Çok kişisel bir hikaye gibi başlayıp toplumsal bir hikayeye dönen hayattaki en önemli ihtiyaçlarımızdan biri olan sevgi duygusunu hiç göstermeyen ve bunu ilk yarıda çocuk üzerinden ikinci yarıda bütün toplumun sevgisiz olduğunu göstermesi ve bunu yaparken aldığı çoğu karar hikayeye hizmet edecek kararlar. Filmde Rusların o soğukluğunu hem insan açısından hem iklim açısından çok iyi görüyorsunuz Andrey Zvyagintsev görsel anlamda kusursuz bir işe imza atmış ustası andrey tarkovski izinden giden bir yönetmen.
Filmde Alyosha zaman zaman geri planda kalıyordu. Konunun onunla bir ilgisi yokmuş gibi geliyordu. Çünkü filmdeki aile de aynı şeyi düşünüyor. Konunun Alyosha’yla bir ilgisi yok. Aileyi morg sahnesi dışında hiçbir yerde yeterince üzgün ve pişman göremiyoruz. Kendilerini hiçbir zaman suçlamadılar. Annenin morgda "Onu bırakmam" cümlesi bile o kadar yapmacık geldi ki.
Alyosha minik kelebeğim, sarıp sarmalayabilsek keşke seni.
Film bir sonuca ulaşmadı. Çünkü ulaşsa da bir şey fark etmeyecekti. Anne yeni eşinin yanında da aynı davranıyor. Baba yeni eşinin ve çocuğunun yanında da aynı davranıyor. Alyosha bulunsaydı da sonuç bundan farklı ilerlemeyecekti. Ya son sahnedeki gösterilen yerde boğuldu, ya otobüs durağındaki afişi dikkatlice seyreden kişi tarafından kaçırıldı, ya morgdaki kişi oydu ya da bambaşka bir şey geldi başına. Bilmiyoruz. Alyosha’nın kapı arkasında sessizce ağlamasına sebep olanın ki ... Devamı
Alyosha minik kelebeğim, sarıp sarmalayabilsek keşke seni.
Film bir sonuca ulaşmadı. Çünkü ulaşsa da bir şey fark etmeyecekti. Anne yeni eşinin yanında da aynı davranıyor. Baba yeni eşinin ve çocuğunun yanında da aynı davranıyor. Alyosha bulunsaydı da sonuç bundan farklı ilerlemeyecekti. Ya son sahnedeki gösterilen yerde boğuldu, ya otobüs durağındaki afişi dikkatlice seyreden kişi tarafından kaçırıldı, ya morgdaki kişi oydu ya da bambaşka bir şey geldi başına. Bilmiyoruz. Alyosha’nın kapı arkasında sessizce ağlamasına sebep olanın ki ... Devamı
Filmde Alyosha zaman zaman geri planda kalıyordu. Konunun onunla bir ilgisi yokmuş gibi geliyordu. Çünkü filmdeki aile de aynı şeyi düşünüyor. Konunun Alyosha’yla bir ilgisi yok. Aileyi morg sahnesi dışında hiçbir yerde yeterince üzgün ve pişman göremiyoruz. Kendilerini hiçbir zaman suçlamadılar. Annenin morgda "Onu bırakmam" cümlesi bile o kadar yapmacık geldi ki.
Alyosha minik kelebeğim, sarıp sarmalayabilsek keşke seni.
Film bir sonuca ulaşmadı. Çünkü ulaşsa da bir şey fark etmeyecekti. Anne yeni eşinin yanında da aynı davranıyor. Baba yeni eşinin ve çocuğunun yanında da aynı davranıyor. Alyosha bulunsaydı da sonuç bundan farklı ilerlemeyecekti. Ya son sahnedeki gösterilen yerde boğuldu, ya otobüs durağındaki afişi dikkatlice seyreden kişi tarafından kaçırıldı, ya morgdaki kişi oydu ya da bambaşka bir şey geldi başına. Bilmiyoruz. Alyosha’nın kapı arkasında sessizce ağlamasına sebep olanın kimler olduğunu biliyoruz. Kahvaltı masasındayken bile dünyanın en mutsuz çocuğu gibi durmasına sebep olanların kim olduğunu biliyoruz. Ona böyle hissettirenin ne olduğunu biliyoruz.
Keşke hep arkadaşıyla bisikletine atlayıp gizli yerlerinde eğlenen bir Alyosha olabilseydin.
Alyosha minik kelebeğim, sarıp sarmalayabilsek keşke seni.
Film bir sonuca ulaşmadı. Çünkü ulaşsa da bir şey fark etmeyecekti. Anne yeni eşinin yanında da aynı davranıyor. Baba yeni eşinin ve çocuğunun yanında da aynı davranıyor. Alyosha bulunsaydı da sonuç bundan farklı ilerlemeyecekti. Ya son sahnedeki gösterilen yerde boğuldu, ya otobüs durağındaki afişi dikkatlice seyreden kişi tarafından kaçırıldı, ya morgdaki kişi oydu ya da bambaşka bir şey geldi başına. Bilmiyoruz. Alyosha’nın kapı arkasında sessizce ağlamasına sebep olanın kimler olduğunu biliyoruz. Kahvaltı masasındayken bile dünyanın en mutsuz çocuğu gibi durmasına sebep olanların kim olduğunu biliyoruz. Ona böyle hissettirenin ne olduğunu biliyoruz.
Keşke hep arkadaşıyla bisikletine atlayıp gizli yerlerinde eğlenen bir Alyosha olabilseydin.
birbirinden nefret eden bir çiftin çocuklarının kaybolması & çiftin buna verdiği tepkileri anlatan bir film. daha fazlası değil. sinematografi idare eder, konu ise son derece yavan bir şekilde işlenmiş. bu kadar övülmeye değer bir film olduğunu düşünmüyorum.
asıl eleştireceğim nokta çocuğun bu denli arka planda kalması. ekranda yalnızca bir kadın, bir erkek, ikisinin de yeni sevgilileri ve onların hikayeleri vardı. yer yer başrolde olması gereken alyosha’yı unuttum da denebilir. zira filmin odak noktası kesinlikle o değildi. bu da beni çok sinirlendirdi. overrated’in dibi benim için bu filmdir. saygılar.
asıl eleştireceğim nokta çocuğun bu denli arka planda kalması. ekranda yalnızca bir kadın, bir erkek, ikisinin de yeni sevgilileri ve onların hikayeleri vardı. yer yer başrolde olması gereken alyosha’yı unuttum da denebilir. zira filmin odak noktası kesinlikle o değildi. bu da beni çok sinirlendirdi. overrated’in dibi benim için bu filmdir. saygılar.
Yönetmenin izlediğim ilk filmiydi; bazen sığ bazen derin bir anlatımı olan film liberalizmi anlatıyo gibi geldi, tabi kapital iktisadı değil o ekonomiyi meşrulaştırabilmek adına enformasyon bombardımanına tutularak liberal kişiliklere büründürülmüş, yozlaşmış toplumu anlatmakta. Evlilik liberal bir kurum; ortaya çıkan ürünü( çocuğu) ister kabul edin, ister reddedin, ister bakın, ister çocuk esirgeme kurumlarına yollayın; çünkü iki tarafın da mesul olduğu bir sorumluluk yok ortada, erkek kadar kadın da bakmamak, terk etmek konularında özgürdür, yani liberal, yani serbest, aşırı serbest. Rekabetçi bir piyasada kadın-erkeğin de özgürlük limitlerini sidik yarıştırır gibi yarıştırması da aslında olağan bir sonuç. Zaten insanlara bir kavram verin( özgürlük gibi ) ve günün şartlarına, kendi şartlanmalarına göre nasıl kavramı olgu haline getirip hakikatin üstünü örttüklerine şahit olun. Sevgisiz değil de sexisiz kalmış insanların bozuk bir plak
... Devamı
Yönetmenin izlediğim ilk filmiydi; bazen sığ bazen derin bir anlatımı olan film liberalizmi anlatıyo gibi geldi, tabi kapital iktisadı değil o ekonomiyi meşrulaştırabilmek adına enformasyon bombardımanına tutularak liberal kişiliklere büründürülmüş, yozlaşmış toplumu anlatmakta. Evlilik liberal bir kurum; ortaya çıkan ürünü( çocuğu) ister kabul edin, ister reddedin, ister bakın, ister çocuk esirgeme kurumlarına yollayın; çünkü iki tarafın da mesul olduğu bir sorumluluk yok ortada, erkek kadar kadın da bakmamak, terk etmek konularında özgürdür, yani liberal, yani serbest, aşırı serbest. Rekabetçi bir piyasada kadın-erkeğin de özgürlük limitlerini sidik yarıştırır gibi yarıştırması da aslında olağan bir sonuç. Zaten insanlara bir kavram verin( özgürlük gibi ) ve günün şartlarına, kendi şartlanmalarına göre nasıl kavramı olgu haline getirip hakikatin üstünü örttüklerine şahit olun. Sevgisiz değil de sexisiz kalmış insanların bozuk bir plak gibi tekerrür eden sorunları, tatminsizlikleri, anlam arayışlarının aynı döngüye tıkılıp kalmaktan öteye gidemeyeceğinin resmini çizmek istemiş aslında yönetmen. Liberal ekonomi-liberal sevgi-liberal sex... Tıpkı imparatorluklar zamanı gibi; güç tek kişideyken harem, cariye kavramlarının, liberal piyasada, herkesin eşsiz, biriccik, özgür, tanrısal pıtırcık, hümanist virüs olduğu zamanlarda serbest cinsellik, serbest yaşam gibi kavramlara evrilmesi gibi.. Mutluluğu, sevgiyi başkasında aramak da zaten yeni ticaret yolları bulmaya çalışmak gibi... Velhasıl kelam; kayıp bir çocuğun posterine bakma zahmeti göstermeyen yozlaşmış bir toplumun bu davranışının altında yatan sebebi görmek zor değil, çünkü bakmamakta özgürsünüz, size bir getirisi olmayacak serbest piyasada.. Çünkü sanat ve vicdan bile liberal artık... Herkesin zevkine, kararına, vicdanına, kiminle sex yapıp mutluluğubulacağına kimse karışamaz demiş zaten ünlü bi serbest düşünür ;)
2017 yılının en muhteşem filmlerindendi ’Loveless’ fakat siyonist travesti akademi tabi ki kendinden bekleneni yaparak güzelim filmi hiç etti.
Filmin başrolünde olması gereken kişiyi çok az görüyoruz..Film,sevgisiz Dünya’ya gelen ve büyüyen bir çocuğu ana karakter yapması gerekirken;bu çocuğun anne ve babasını ön plana alıyor..2 saat boyunca acayip iki yetişkinin seks hayatını,bir yerlere tutunma çabalarını filan izliyoruz..Sonuçta bir yere bağlanır mı dedim ama hepsi buymuş..Çocuğa ne olduğu meçhul..Film genel anlamda vasat ama finali berbat..10/4
Aile kurumu üzerinden yabancılaşmayı bizlere göstermiş usta yönetmen fakat diğer filmleri yanında gerçektende sönük kalmış diyebileceğim bir filmdi Sevgisiz. Metaforlara boğulmayan yapısı ve sadeliğiyle başarılı buldum. Ayrıca Zeki Demirkubuz filmlerini andıran bir hava mevcuttu.
son zamanlarda ’overrated’ film örnekleri ne yazık ki çok önümüze düşmekte.. bu yapım da zaten yönetmeni de anlayabildiğim ama kabullenemiyeceğim bir şöhrete nail..
film gayet yüzeysel ve bunu bildikleri için derinlik yaratma çabası içinde kamera oyunları, uzun - bir yere varmayan- sahneler kullanmışlar.. maalesef her defasında, bak ya numaralara dedirtiyor inceden sinirlendirerek..
hikaye daha önce birçok kere işlendi, işlenmiş de olabilir ancak hiç bir ilginç yanı olmayan sıkıcı karakterler, sürecin ilerleyişinin otomatikleşmesi, adeta acil durumlarda ne yapılır size bir anlatayım havası filmi benim nezdimde iz bırakmayanlar arasına koydu.. 6/10
film gayet yüzeysel ve bunu bildikleri için derinlik yaratma çabası içinde kamera oyunları, uzun - bir yere varmayan- sahneler kullanmışlar.. maalesef her defasında, bak ya numaralara dedirtiyor inceden sinirlendirerek..
hikaye daha önce birçok kere işlendi, işlenmiş de olabilir ancak hiç bir ilginç yanı olmayan sıkıcı karakterler, sürecin ilerleyişinin otomatikleşmesi, adeta acil durumlarda ne yapılır size bir anlatayım havası filmi benim nezdimde iz bırakmayanlar arasına koydu.. 6/10
Filmin adı "Sevgisiz" değil "Şerefsiz" olmalıymış. O kapı arkası görüntüsünü asla unutmayacağım! Sinirlerim zıpladı yahu 2 saat boyunca!
Sevdiğim yegane şey nineye giderken arabada çalan şarkı oldu;
BMTH - Sleepwalking ;)
BMTH - Sleepwalking ;)
İnanılmaz bir "şey". İlişkiler, evlilik ve ebeveynlik... çok gerçek, çok sert bıçak gibi film olmuş. İzlediğim en iyi karakter çözümlemelerinden birine sahip. Seyircinin ne düşündüğü, ne hissettiği gram umrumda olmayıp, kafasındaki hikayeyi kendi bildiği gibi dosdoğru, basmakalıp denilecek davranışları bile acayip bir bakış açısıyla veren ey yönetmen, büyüksün!
Sevgisiz filmine Benzer Film ekliyorsun.
Sevgisiz filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Sevgisiz filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL