Sözsüz bir film. Bartas'ın tarzını sonuna kadar görebiliyorsunuz. Soğuk, orman, sessizlik ve bolca sembolizm. Birçok sahneyi birbiriyle bağdaştırmak mümkün değil. Bu sebeple belirgin birşeyi anlatmak yerinde sanki hayattan numuneler sunmaya çalışmış gibi geldi. Sovyet yapının etkisinden kalmış kırsallardaki döngüyü bir de böyle izleyin demek ister gibiydi. Çok beğendiğimi söyleyemiyorum aksine zaman zaman sıkıldığım da oldu.
@tiamath
1 yıl önce
6 / 10
@balthazar
12 yıl önce
sembolizmin doruğa çıktığı bir şaheser