Suzanne'in Meslegi

İkili ilişkilerin yanına üçüncü şahısları (hatta bazen dördüncü, beşinci?) da eklemlemeyi çok seven Eric Rohmer, burada da bir üçgen çiziyor: Bir çapkın (Guillaume), onun utangaç arkadaşı (Bertrand) ve gönül eğlendirdiği Suzanne.

Hangimiz Kurban?

Guillaume ve Bertrand, farklı yapılara sahip iki yakın arkadaştır. Bertrand, çapkın arkadaşının kendisini soktuğu zor durumlardan ötürü arkadaşına içten içe öfke büyütür. Son olarak da arkadaşının Suzanne ile girdiği ilişkiden dolayı hem kendisi hem de Suzanne için açmazlara düşer. Aslında ?Suzanne?ın kariyeri? ilk akla gelecek olan mesleki değil, Bertrand?ın gözünden -finali hariç- inişlerle dolu ahlaki bir kariyerdir. Nedeni ise arkadaşının tüm aşağılayıcı davranışlarına Suzanne?ın katlanıyor olmasıdır. Onun gözünde Suzanne, bir zavallı ve arkadaşının kurbanıdır.

Eric Rohmer?in problem edindiği mesele Bertrand?ın Suzanne?ı görüşünde saklıdır. Çünkü Bertrand?ın görünen hali de Suzanne?dan farklı değildir. O da dışarıdan bakıldığında Guillaume karşısında Suzanne?ın aldığı pozisyondadır. Ancak buna karşın Bertrand?ın her ne olursa olsun kendini yalıtılmış gibi görüp Suzanne?ı ise sadece kurban olarak addetmesi onun için ciddi bir problemdir. Zaten bu problemi yüzünden Suzanne?ın kendisine karşı yakınlaşma ve özünü ifade etme çabaları boşa gider.Gerçeği gördüğünde ise iş işten geçmiştir.

Kısacası: Bertrand?ın egosu, Bertrand?ı süperego mevkisinde taçlandırırken, Suzanne?ı da ?id? saflarında tutar ve böylelikle süperegosuyla uzlaştıramadığı alt benliğini bir başka benlik olan Suzanne yoluyla dışlar.

kaynak:http://www.bakiniz.com/alti-ahlak-hikayesi-eric-rohmer/