8 yıl önce
Üç Renk: Beyaz
(1994)Three Colors: White a.k.a Trois couleurs: Blanc
7.6
298 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.6 (79.518 OY)
KONUSU
Karol, Paris’te yaşayan Polonyalı bir kuafördür. Evliliklerini cinsel açıdan doyurucu bulmayan bir Fransız olan karısının kendisini boşamasının ardından, bir de kuaför salonunu ateşe vermesi, üstelik zavallı adamı kundakçı olarak gammazlaması bardağı taşırır.
Memleketi Polonya’ya dönemeyecek kadar ... Devamı
Memleketi Polonya’ya dönemeyecek kadar ... Devamı
Karol, Paris’te yaşayan Polonyalı bir kuafördür. Evliliklerini cinsel açıdan doyurucu bulmayan bir Fransız olan karısının kendisini boşamasının ardından, bir de kuaför salonunu ateşe vermesi, üstelik zavallı adamı kundakçı olarak gammazlaması bardağı taşırır.
Memleketi Polonya’ya dönemeyecek kadar parasız ve duygusal olarak çökmüş olan Karol, hala sevdiği karısıyla durumu eşitlemek için fantastik bir plan yapar...
Kieslowski’nin Fransız bayrağının renkleriyle adlandırdığı meşhur üçlemesinin ikinci ayağı olan Beyaz, "Eşitlik" temasını işliyor. Bunu yaparken, en alışılmadık yöntemlere başvuruyor ve alaycılıktan ödün vermiyor.
Öykünün merkez karakterinin, kendisini küçük düşürmüş olan -Julie Delphy’nin canlandırdığı- eski karısını tekrar kazanmak için intikam alarak onu incitmeyi seçmesi çok çarpıcı. Usta sinemacı Kieslowski, modern ve en özgürlükçü toplumlarda bile "Eşitlik" kavramının mümkün olamaması, aşkta ve savaşta en "güçlü" olanın en "eşit" olduğu bir dünyada yaşıyor olmamız durumunu dahice bir yöntemle tiye alıyor.
Yine de Beyaz, ne Mavi’nin görsel estetiğine, ne de Kırmızı’nın dramatik yoğunluğuna sahip. Üçlemenin en zayıf halkası olsa da, artık hayatta olmayan yönetmeninin sinemasını idrak etmek için mutlaka izlenmesi gereken bir yapım.
Memleketi Polonya’ya dönemeyecek kadar parasız ve duygusal olarak çökmüş olan Karol, hala sevdiği karısıyla durumu eşitlemek için fantastik bir plan yapar...
Kieslowski’nin Fransız bayrağının renkleriyle adlandırdığı meşhur üçlemesinin ikinci ayağı olan Beyaz, "Eşitlik" temasını işliyor. Bunu yaparken, en alışılmadık yöntemlere başvuruyor ve alaycılıktan ödün vermiyor.
Öykünün merkez karakterinin, kendisini küçük düşürmüş olan -Julie Delphy’nin canlandırdığı- eski karısını tekrar kazanmak için intikam alarak onu incitmeyi seçmesi çok çarpıcı. Usta sinemacı Kieslowski, modern ve en özgürlükçü toplumlarda bile "Eşitlik" kavramının mümkün olamaması, aşkta ve savaşta en "güçlü" olanın en "eşit" olduğu bir dünyada yaşıyor olmamız durumunu dahice bir yöntemle tiye alıyor.
Yine de Beyaz, ne Mavi’nin görsel estetiğine, ne de Kırmızı’nın dramatik yoğunluğuna sahip. Üçlemenin en zayıf halkası olsa da, artık hayatta olmayan yönetmeninin sinemasını idrak etmek için mutlaka izlenmesi gereken bir yapım.
-
Krzysztof Kieślowski
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Karol Karol
Dominique
Mikołaj
Jurek
Elegant
Old Peasant
Notary
Inspector
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Üç Renk: Beyaz
İçe kapanık insanları, kasvetli mimarisi ve aşırı tutucu yapısıyla anılan Polonya, sanatın gerçek, hastalıklı üslupla işlendiği bir ülke ve bilhassa dram türünün menbası olarak göze çarpar. Piyanistiyle Roman Polanski, sorgusuyla Ryszard Bugajski ve elbette Üç Renk filmleriyle Krzysztof Kieslowski, Polonya’nın sinema dünyasına armağanlarından birkaçı olarak verilebilecek, kalburüstü örneklerdendir.
Bahse konu yönetmenimiz Krzysztof Kieslowski, taşı gediğine koyan, sert kısa filmleri ve mesajı alt metninde gizli Three Colors üçlemesiyle, sıkı sinema takipçilerinin aşina olduğu bir isimdir. Kendisinin en önemli eserlerinden biri olan Üç Renk: Beyaz, Fransız bayrağının renkleri olan mavi, beyaz ve kırmızıya atfedilmiş "özgürlük, eşitlik ve kardeşlik" kavramlarını ele alan Three Colors’ın "eşitlik" payını temsil eder.
Üç Renk: Beyaz
Filmin ilk dakikasında Karol’u, öpüşen mutlu çift ... Devamı
İçe kapanık insanları, kasvetli mimarisi ve aşırı tutucu yapısıyla anılan Polonya, sanatın gerçek, hastalıklı üslupla işlendiği bir ülke ve bilhassa dram türünün menbası olarak göze çarpar. Piyanistiyle Roman Polanski, sorgusuyla Ryszard Bugajski ve elbette Üç Renk filmleriyle Krzysztof Kieslowski, Polonya’nın sinema dünyasına armağanlarından birkaçı olarak verilebilecek, kalburüstü örneklerdendir.
Bahse konu yönetmenimiz Krzysztof Kieslowski, taşı gediğine koyan, sert kısa filmleri ve mesajı alt metninde gizli Three Colors üçlemesiyle, sıkı sinema takipçilerinin aşina olduğu bir isimdir. Kendisinin en önemli eserlerinden biri olan Üç Renk: Beyaz, Fransız bayrağının renkleri olan mavi, beyaz ve kırmızıya atfedilmiş "özgürlük, eşitlik ve kardeşlik" kavramlarını ele alan Three Colors’ın "eşitlik" payını temsil eder.
Üç Renk: Beyaz
Filmin ilk dakikasında Karol’u, öpüşen mutlu çift ... Devamı
Üç Renk: Beyaz
İçe kapanık insanları, kasvetli mimarisi ve aşırı tutucu yapısıyla anılan Polonya, sanatın gerçek, hastalıklı üslupla işlendiği bir ülke ve bilhassa dram türünün menbası olarak göze çarpar. Piyanistiyle Roman Polanski, sorgusuyla Ryszard Bugajski ve elbette Üç Renk filmleriyle Krzysztof Kieslowski, Polonya’nın sinema dünyasına armağanlarından birkaçı olarak verilebilecek, kalburüstü örneklerdendir.
Bahse konu yönetmenimiz Krzysztof Kieslowski, taşı gediğine koyan, sert kısa filmleri ve mesajı alt metninde gizli Three Colors üçlemesiyle, sıkı sinema takipçilerinin aşina olduğu bir isimdir. Kendisinin en önemli eserlerinden biri olan Üç Renk: Beyaz, Fransız bayrağının renkleri olan mavi, beyaz ve kırmızıya atfedilmiş "özgürlük, eşitlik ve kardeşlik" kavramlarını ele alan Three Colors’ın "eşitlik" payını temsil eder.
Üç Renk: Beyaz
Filmin ilk dakikasında Karol’u, öpüşen mutlu çiftlerin önünden geçerken görürüz. Aslında Beyaz’ın ilk ironisi tam da bu sahnede verilmiş olur, zira Karol, karısı Dominique’i cinsel açıdan "mutlu" edemeyen ve bu yüzden Dominique ile davalık olmuş, Fransızcayı çatpat bilen Polak bir göçmendir. Kocası Karol’un bu hatasını kabul edilemez bulan Dominique, Karol’dan boşanmak istemektedir. Film boyunca beyaz (eşitlik) temasının sarkastik bir üslupla ele alınacağı bu noktada vurgulanmış olur. Duruşma sırasında mutsuzluğu yüzünden okunan Karol, bu büyük kusurunun cezasını evliliğini ve değer verdiği diğer pek çok şeyi kaybederek öder. Dominique bu yolla intikamını almış ve "eşitliği" sağlamış olur. Yönetmen Kieslowski, film boyunca metalaştırılan eşitlik kavramı için "Kimse, bir başkasıyla gerçekten eşit olmak istemez. Herkes Dominique gibi, biraz daha eşit olmak ister."" çözümlemesini yapar.
Parapsikolojideki (Doğaüstü olayları araştıran ruh bilimi) "Yaptıkların iyisiyle kötüsüyle sana geri döner" yasası ve iktidarın gücü üzerine kurulmuş filmde, eşitliği bozan taraf Dominique, artık cinsel hayatı aktif ve mutlu bir kadındır. Karol ise aç bilaç bir halde, Paris metrosunda geçimini sağlayabilmek için müzisyenlik yapmaktadır. Tam o sırada Karol, intihar etmeyi düşünen zengin bir göçmen olan Mikolaj’la tanışır. Mikolaj varlıklı, küstah ve mutsuz bir insandır. Zaman geçer. Karol, karısının akla gelebilecek türlü aşağılamalarına maruz kalır, telefonun başında, karısının sesini duyabilmek için gözyaşı dökerken, Dominique ona orgazm çığlıklarını dinletir. Bu sırada izleyiciler olarak bizler, insan doğasının kötülük kavramının sınırlarını zorlayışını görür, hayrete düşeriz.
Karol zor bir tercih yapar ve her şeyi geride bırakıp Polonya’ya dönmeye karar verir. Yeni ahbabı Mikolaj’ın yardımıyla, bir bavulun içinde Polonya’ya girmeyi başarır. Nihayetinde iş bulup hayatını az çok düzene oturtabilmiş Karol, her şeye rağmen Dominique’i bir türlü aklından çıkaramaz. Öyle ki çektiği onca sıkıntıya karşın, Fransa’dan giderken yanına aldığı, karısına benzeyen heykeli odasının başköşesine koymayı ihmal etmez. Karol, karısının şahsiyetini yüklediği heykele hasretle bakarken, Dominique mutlu olmakla meşguldür. Mikolaj Karol ikilisinin yolları, bu kez Polonya’da bir kez daha kesişir. Mikolaj hayattan beklentisi kalmamış, naçiz bir haldedir ve Karol’dan kendisini öldürmesini rica eder. Karol bunu kesinkes reddeder, Mikolaj’ın ona yaptığı iyiliği bu şekilde eşitlemiş ve aralarındaki dostluğu perçinlemiş olur. Karol ve Mikolaj bu olaydan sonra ortak bir iş kurarlar. Karol para ve gücü, yıllar evvel kaçarcasına terk ettiği Polonya’da bulur. Bu yolla Kieslowski, Polonya’da palazlanan liberal ekonomiye bir selam çakar. Artık zengin ve güçlü bir adam olan Karol, gücü elinde tutan her insan gibi "eşitliği" kendi lehine çekmek için Dominique’den intikam almayı seçer. Ezcümle bir kez daha güçlü olan kazanır, bu sefer terk eden taraf Karol’ın kendisi olur.
Kimi sinemaseverin, üçleme adına bir kara leke olarak gördüğü Beyaz, ne hüznün yerini depresyona bıraktığı Mavi kadar soluk bir acı, ne de Kırmızı kadar baş döndürücü raddede ağır bir dram ihtiva eder. Tıpkı hayatın kendisi gibi, tatlı sert bir hüznün ve izleyiciyi gülümseten bir avuç eleştirinin tezahürüdür. Boğazına kadar kedere batmış bir kadının duvarda parçaladığı eli kadar acı vermez, fakat onun kadar gerçektir.
İçe kapanık insanları, kasvetli mimarisi ve aşırı tutucu yapısıyla anılan Polonya, sanatın gerçek, hastalıklı üslupla işlendiği bir ülke ve bilhassa dram türünün menbası olarak göze çarpar. Piyanistiyle Roman Polanski, sorgusuyla Ryszard Bugajski ve elbette Üç Renk filmleriyle Krzysztof Kieslowski, Polonya’nın sinema dünyasına armağanlarından birkaçı olarak verilebilecek, kalburüstü örneklerdendir.
Bahse konu yönetmenimiz Krzysztof Kieslowski, taşı gediğine koyan, sert kısa filmleri ve mesajı alt metninde gizli Three Colors üçlemesiyle, sıkı sinema takipçilerinin aşina olduğu bir isimdir. Kendisinin en önemli eserlerinden biri olan Üç Renk: Beyaz, Fransız bayrağının renkleri olan mavi, beyaz ve kırmızıya atfedilmiş "özgürlük, eşitlik ve kardeşlik" kavramlarını ele alan Three Colors’ın "eşitlik" payını temsil eder.
Üç Renk: Beyaz
Filmin ilk dakikasında Karol’u, öpüşen mutlu çiftlerin önünden geçerken görürüz. Aslında Beyaz’ın ilk ironisi tam da bu sahnede verilmiş olur, zira Karol, karısı Dominique’i cinsel açıdan "mutlu" edemeyen ve bu yüzden Dominique ile davalık olmuş, Fransızcayı çatpat bilen Polak bir göçmendir. Kocası Karol’un bu hatasını kabul edilemez bulan Dominique, Karol’dan boşanmak istemektedir. Film boyunca beyaz (eşitlik) temasının sarkastik bir üslupla ele alınacağı bu noktada vurgulanmış olur. Duruşma sırasında mutsuzluğu yüzünden okunan Karol, bu büyük kusurunun cezasını evliliğini ve değer verdiği diğer pek çok şeyi kaybederek öder. Dominique bu yolla intikamını almış ve "eşitliği" sağlamış olur. Yönetmen Kieslowski, film boyunca metalaştırılan eşitlik kavramı için "Kimse, bir başkasıyla gerçekten eşit olmak istemez. Herkes Dominique gibi, biraz daha eşit olmak ister."" çözümlemesini yapar.
Parapsikolojideki (Doğaüstü olayları araştıran ruh bilimi) "Yaptıkların iyisiyle kötüsüyle sana geri döner" yasası ve iktidarın gücü üzerine kurulmuş filmde, eşitliği bozan taraf Dominique, artık cinsel hayatı aktif ve mutlu bir kadındır. Karol ise aç bilaç bir halde, Paris metrosunda geçimini sağlayabilmek için müzisyenlik yapmaktadır. Tam o sırada Karol, intihar etmeyi düşünen zengin bir göçmen olan Mikolaj’la tanışır. Mikolaj varlıklı, küstah ve mutsuz bir insandır. Zaman geçer. Karol, karısının akla gelebilecek türlü aşağılamalarına maruz kalır, telefonun başında, karısının sesini duyabilmek için gözyaşı dökerken, Dominique ona orgazm çığlıklarını dinletir. Bu sırada izleyiciler olarak bizler, insan doğasının kötülük kavramının sınırlarını zorlayışını görür, hayrete düşeriz.
Karol zor bir tercih yapar ve her şeyi geride bırakıp Polonya’ya dönmeye karar verir. Yeni ahbabı Mikolaj’ın yardımıyla, bir bavulun içinde Polonya’ya girmeyi başarır. Nihayetinde iş bulup hayatını az çok düzene oturtabilmiş Karol, her şeye rağmen Dominique’i bir türlü aklından çıkaramaz. Öyle ki çektiği onca sıkıntıya karşın, Fransa’dan giderken yanına aldığı, karısına benzeyen heykeli odasının başköşesine koymayı ihmal etmez. Karol, karısının şahsiyetini yüklediği heykele hasretle bakarken, Dominique mutlu olmakla meşguldür. Mikolaj Karol ikilisinin yolları, bu kez Polonya’da bir kez daha kesişir. Mikolaj hayattan beklentisi kalmamış, naçiz bir haldedir ve Karol’dan kendisini öldürmesini rica eder. Karol bunu kesinkes reddeder, Mikolaj’ın ona yaptığı iyiliği bu şekilde eşitlemiş ve aralarındaki dostluğu perçinlemiş olur. Karol ve Mikolaj bu olaydan sonra ortak bir iş kurarlar. Karol para ve gücü, yıllar evvel kaçarcasına terk ettiği Polonya’da bulur. Bu yolla Kieslowski, Polonya’da palazlanan liberal ekonomiye bir selam çakar. Artık zengin ve güçlü bir adam olan Karol, gücü elinde tutan her insan gibi "eşitliği" kendi lehine çekmek için Dominique’den intikam almayı seçer. Ezcümle bir kez daha güçlü olan kazanır, bu sefer terk eden taraf Karol’ın kendisi olur.
Kimi sinemaseverin, üçleme adına bir kara leke olarak gördüğü Beyaz, ne hüznün yerini depresyona bıraktığı Mavi kadar soluk bir acı, ne de Kırmızı kadar baş döndürücü raddede ağır bir dram ihtiva eder. Tıpkı hayatın kendisi gibi, tatlı sert bir hüznün ve izleyiciyi gülümseten bir avuç eleştirinin tezahürüdür. Boğazına kadar kedere batmış bir kadının duvarda parçaladığı eli kadar acı vermez, fakat onun kadar gerçektir.
nice.
Mualif duruşuyla ünlü Kieslowski’nin buram buram Polonya eleştrisi kokan bir filmi olmuş. Üçlemenin diğer filmlerinden ayrı bir yerde durmasının sebebiyetlerinden biri de bence budur. Onun dışında oyunculukları , diyalogları ve dramatik yapısıyla muhteşem bir film.
Filmin Fransa’da geçen kısımlarında bol keseden kullandığı güvercin metaforunu sevdim. şahsımca ait olduğu yer/polonya olarak nitelendirdim. (keza Polonya "kuşların uçtuğu ülke" olarak da bilinir.) Karol’ın evliliği , kendi vatandaşı ile tanıştığı sahne de ve karısından ayrıldıktan sonra yerini doldurmayacağı belli olan heykeli gördüğü sahnelerde bu güvercinler gerek ses gerek görüntü olarak karşımıza çıkıyor. Diyaloglar ve karakterler muhteşem dizayn edilmiş. Bir ara bu aşıklar nerede tanışmış olabilir diye düşündüğümde Karol’ın esprili bir şekilde anahtarı yutmuş gibi yaptığı sahneye denk geldim. Bir fransız kadınını böyle sümsük g ... Devamı
Filmin Fransa’da geçen kısımlarında bol keseden kullandığı güvercin metaforunu sevdim. şahsımca ait olduğu yer/polonya olarak nitelendirdim. (keza Polonya "kuşların uçtuğu ülke" olarak da bilinir.) Karol’ın evliliği , kendi vatandaşı ile tanıştığı sahne de ve karısından ayrıldıktan sonra yerini doldurmayacağı belli olan heykeli gördüğü sahnelerde bu güvercinler gerek ses gerek görüntü olarak karşımıza çıkıyor. Diyaloglar ve karakterler muhteşem dizayn edilmiş. Bir ara bu aşıklar nerede tanışmış olabilir diye düşündüğümde Karol’ın esprili bir şekilde anahtarı yutmuş gibi yaptığı sahneye denk geldim. Bir fransız kadınını böyle sümsük g ... Devamı
Mualif duruşuyla ünlü Kieslowski’nin buram buram Polonya eleştrisi kokan bir filmi olmuş. Üçlemenin diğer filmlerinden ayrı bir yerde durmasının sebebiyetlerinden biri de bence budur. Onun dışında oyunculukları , diyalogları ve dramatik yapısıyla muhteşem bir film.
Filmin Fransa’da geçen kısımlarında bol keseden kullandığı güvercin metaforunu sevdim. şahsımca ait olduğu yer/polonya olarak nitelendirdim. (keza Polonya "kuşların uçtuğu ülke" olarak da bilinir.) Karol’ın evliliği , kendi vatandaşı ile tanıştığı sahne de ve karısından ayrıldıktan sonra yerini doldurmayacağı belli olan heykeli gördüğü sahnelerde bu güvercinler gerek ses gerek görüntü olarak karşımıza çıkıyor. Diyaloglar ve karakterler muhteşem dizayn edilmiş. Bir ara bu aşıklar nerede tanışmış olabilir diye düşündüğümde Karol’ın esprili bir şekilde anahtarı yutmuş gibi yaptığı sahneye denk geldim. Bir fransız kadınını böyle sümsük gibi duran adamın anca esprili mizacıyla (tabi kuaför olması da buna bir etken) tavlaması olası geldi. Bunu anlatıyorum çünkü filmde olmasa da insanlara çizdiği karakterle bile hikayeye sokabilen adamlar bana göre gerçek sinemacılardır. Gelelim filmin mualif kısmına. Fransa’ya beslediği sempatizanlığı aşikar olan Kieslowski filmin başında bu şehri çok sakin aktarıyor keza bilenler vardır Fransa’nın buram buram kültür ve sükunet koktuğunu. Karol Fransa’dan kaçıp Polonya’ya geldiği daha ilk sahnede bir eleştri başlıyor. Uçak valizlerini kaçıran serseriler , para kaçakçıları , kumarbazlar , avrupalılaşmaya çalışan Polonya’nın komikliği , arazi mafyaları. Sakin ülkede barınamayıp böyle bir kaotik ülkede mizahı ve çakallığı ile barınabilen Karol bana varlığı ile başlı başına bir Kieslowski protestosu gibi göründü.
velhasıl. izleyin. kieslowski (adamın adını yazmaktan bıktım adeta) gereksiz plan kullanmayan yönetmenlerdendir. hani şu "Gerçek Sinema" denilen kavram var ya. He işte o.
Filmin Fransa’da geçen kısımlarında bol keseden kullandığı güvercin metaforunu sevdim. şahsımca ait olduğu yer/polonya olarak nitelendirdim. (keza Polonya "kuşların uçtuğu ülke" olarak da bilinir.) Karol’ın evliliği , kendi vatandaşı ile tanıştığı sahne de ve karısından ayrıldıktan sonra yerini doldurmayacağı belli olan heykeli gördüğü sahnelerde bu güvercinler gerek ses gerek görüntü olarak karşımıza çıkıyor. Diyaloglar ve karakterler muhteşem dizayn edilmiş. Bir ara bu aşıklar nerede tanışmış olabilir diye düşündüğümde Karol’ın esprili bir şekilde anahtarı yutmuş gibi yaptığı sahneye denk geldim. Bir fransız kadınını böyle sümsük gibi duran adamın anca esprili mizacıyla (tabi kuaför olması da buna bir etken) tavlaması olası geldi. Bunu anlatıyorum çünkü filmde olmasa da insanlara çizdiği karakterle bile hikayeye sokabilen adamlar bana göre gerçek sinemacılardır. Gelelim filmin mualif kısmına. Fransa’ya beslediği sempatizanlığı aşikar olan Kieslowski filmin başında bu şehri çok sakin aktarıyor keza bilenler vardır Fransa’nın buram buram kültür ve sükunet koktuğunu. Karol Fransa’dan kaçıp Polonya’ya geldiği daha ilk sahnede bir eleştri başlıyor. Uçak valizlerini kaçıran serseriler , para kaçakçıları , kumarbazlar , avrupalılaşmaya çalışan Polonya’nın komikliği , arazi mafyaları. Sakin ülkede barınamayıp böyle bir kaotik ülkede mizahı ve çakallığı ile barınabilen Karol bana varlığı ile başlı başına bir Kieslowski protestosu gibi göründü.
velhasıl. izleyin. kieslowski (adamın adını yazmaktan bıktım adeta) gereksiz plan kullanmayan yönetmenlerdendir. hani şu "Gerçek Sinema" denilen kavram var ya. He işte o.
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
bana göre üçlemenin en iyisi...her şey dozunda oyuncululuklar ve tabiki müzikler harika....keşke bu hikayenin devamı olsa denilenlerden.
Kirlenmeyi beceremeyen, sevgilerine galip gelemeyen,
kendi sevgilerinin altında ezilen ruhu temiz insanlara " beyaz " yakışır..
Şahane bir yönetmen, kusursuz.
kendi sevgilerinin altında ezilen ruhu temiz insanlara " beyaz " yakışır..
Şahane bir yönetmen, kusursuz.
Mavi filmine göre hikayesinin çok daha sığ kaldığı kanaatindeyim. Filmin duygusu tam olarak içime işlemedi ve nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde bitti. Film müziğini çok beğendiğimi söylemeden geçmek istemiyorum beste Zbigniew Preisner’a aitmiş.
Kesinlikle üçlemenin en iyi filmi. Benim nazarımda diğerleri vasata yanaşırken bu film gözümde parladı. Bir kuaför olarak tanıştığı Dominique’yi, iktidarsızlık probleminden dolayı kaybeder. Onu ne kadar çok sevsede kadının gözünde bittiği için kadın tarafından açılan dava sonucu boşanırlar. Buna karşın hırslanır ve sevdiği tarafından terk edilmenin ne demek olduğunu anlatabilmek için bir intikam planı gerçekleştirir. Bu plan da bir merhamet saklıdır. Filmde eksik gördüğüm nokta ise karol’un iktidar problemini nasıl çözdüğü? yani zengin olunca birden iktidarlı mı oldu? bu kısmında doldurulması gerekirdi.
3 renk de şu an Beyoğlu sinemasında beyaz perdede ;)
fevkalade akıcı bir sanat filmi ve üçlemeyi ufak simgelerle birbirine bağlıyor ne kadar güzel ! juliette binoche un mahkeme görülürken kapıdan içeri alınmaması... kieslowski sanki düşünüyor gibi film çekiyor ! ben daha düşündüklerimi yazamıyorum, adam kalkmış görselliğe aktarıyor ! ve iktidarsız erkeklerin kadınlar tarafından nasıl dışlandığı ve erkeğin bunu kapatmak için hırslanıp zengin olması; ama o kadar acımasız davranmak istemiyor zira kadın da adamı seviyormuş ama yine de boşanmayı seçiyor ve başka erkeklerle birlikte olabiliyor. Çok beyaz bir filmdi :)
Daha önceki yorumlar bana bir şey bırakmadı. Söyleyeceğim tek şey; vay vicdansız demektir. Kar, kış temalı filmleri hep sevdim. Filmin akıcılığı bence gayet iyi, büyüleniyor insan.
Bence roller değişilmeliydi.Üçlemedeki kadın teması bozulmayıp eşitlik arayan taraf kadın olmalıydı.Belki o zaman daha yakışırdı üçlemeye.
Velhasıl diyeceğim o ki bu film kendi başına değerlendirilecek olsa vasattı.Belki de mavi ve kırmızıdan sonra izlediğim için beklentim tavan yapmıştı.Her halukarda ben pişman olmadım sizde olmazsınız.
Velhasıl diyeceğim o ki bu film kendi başına değerlendirilecek olsa vasattı.Belki de mavi ve kırmızıdan sonra izlediğim için beklentim tavan yapmıştı.Her halukarda ben pişman olmadım sizde olmazsınız.
Kieslowski’nin bu üçlemesini izlemeden önce biraz yorumlara göz gezdirdim. Filmlerin arasında en vasat bulunanı bu gibi görünüyordu. Ancak üçlemeyi izledikten sonra beni çok etkileyen film Beyaz oldu. Çok daha samimi, çok daha bizden bir öykü sunuyor Beyaz.
Fransa’nın görkemli caddelerinden, soğuk Varşova’ya inişi anlatıyor. İnsan evinde olduğunda neler yapabileceğini, hayatına nasıl yön verip, yaşadıklarına ve hayatına nasıl eşitlik getirebileceğini anlatıyor.
Son olarak, film ile alakasız ama, çok güzelsin Polonya. Varşova asla bir Krakow olamaz ama yine de hissiyatı bile yeter.
Fransa’nın görkemli caddelerinden, soğuk Varşova’ya inişi anlatıyor. İnsan evinde olduğunda neler yapabileceğini, hayatına nasıl yön verip, yaşadıklarına ve hayatına nasıl eşitlik getirebileceğini anlatıyor.
Son olarak, film ile alakasız ama, çok güzelsin Polonya. Varşova asla bir Krakow olamaz ama yine de hissiyatı bile yeter.
Esasen vurgulanan bir eşitsizlik var filmdesevgilerin eşitsizliğiacının eşitsizliği...Kendisini boşamak isteyen eşini geri kazanmaya çalışan bir adamın öyküsü anlatılıyorherşeye rağmen onu sevmesi -gerçi tam manada sevgi diyemeyebiliriz bence buna-ve sonrasında intikam çabası..
Ayrıca serinin ilk filmiyle ortak sahneler olması da hoş bir nokta.
Ayrıca serinin ilk filmiyle ortak sahneler olması da hoş bir nokta.
filmi izlerken arada giren müziklerle birlikte kendimi orkestra şefi gibi hissettim. elimi kolumu sallarken buldum kendimi. :)
buradan lisede müzik dersime 1 veren hocamı anıyorum. do re mi! hocam.
eşitlikten ziyade "intikam soğuk yenen bir yemektir" olmuş filmin teması. söylemeden geçemeyeceğim.
buradan lisede müzik dersime 1 veren hocamı anıyorum. do re mi! hocam.
eşitlikten ziyade "intikam soğuk yenen bir yemektir" olmuş filmin teması. söylemeden geçemeyeceğim.
Ben bu filmin üçlemenin en zayıf filmi olduğuna inanmıyorum.Öyle değerlendiriliyorsa da ancak anlaşılamamış olmasındandır.Maviyle kırmızı arasındaki köprü:Beyaz.
Üçlemenin en zayıf filmi olarak değerlendiriliyor, ancak estetik açıdan daha çarpıcı sahnelere sahip olan birinci filmden daha iyi buldum açıkcası. ’İlişkide eşitlik arayışı’ ve ’bu eşitlik ne kadar mümkün’ gibi sorgulamalara itiyor insanı Karol’un çılgın planının akıcılığıyla.
!--SPOILER--!!--SPOILER--!!--SPOILER--!
Karol’un mendille müzik yaptığı sahne, unutulmayan sahneler arasına girmeli bence.
!--SPOILER--!!--SPOILER--!!--SPOILER--!
!--SPOILER--!!--SPOILER--!!--SPOILER--!
Karol’un mendille müzik yaptığı sahne, unutulmayan sahneler arasına girmeli bence.
!--SPOILER--!!--SPOILER--!!--SPOILER--!
Üç Renk: Beyaz filmine Benzer Film ekliyorsun.
Üç Renk: Beyaz filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Üç Renk: Beyaz filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL