Adem'in Kaburgası

ademin kaburgasından yaratıldığı anlatılagelen kadının ademle hesaplaşmasının anlatıldığı şahane bir komedi. adam bölge savcı yardımcısı karısı amanda ise serbest bir avukat. filmimizin fitilini bir gazete haberi ateşler. bir kadın kendini aldatırken yakaladığı kocasını tabancasıyla yaralamıştır. adam duruma sıradan bir adli vaka gibi bakarken; amanda, sanık eğer aldatılan bir koca olsaydı adam'ın bu kadar duygusuz davranmayacağını iddia edecektir. derken bu dava bir savcı olarak adam'ın masasına gelir ve olaylar başlar. kadın ile erkeğin insanlık tarihi kadar eski olan rekabetine dair incelikli bir bakış. senaryosu zaman zaman taşsa da (özellikle adam'ın ruh halini yansıtan kısımlar) derdini mizaha bulayan ve zekasından ödün vermeyen bir yapım. filmimizin ana fikrini sinirli bir anında adam'ın ağzından dökülen şu sözler oluşturmaktadır. erkek kendine bir eş arar bir rakip değil. Amanda ise filmin sonuna kadar pes etmez görünsede onun da bir rakipten çok bir eşi oynamak istediği aşikardır. Ama seçme iradesinin kendinde olması koşuluyla.

Kadınların ağızlarından çıkan ile ruhlarından geçenin farklı olması az rastlanan bir durum değil. bunu bilen erkekler de çoğu zaman kadınları cümleleriyle baş başa bırakırlar sonra da karılarının dırdırından şikayet ederler. Kadınların salt eşitlik içeren bir ilişkide mutlu olmaları pek mümkün değildir zaten onlar da mutluluk beklentisi ile bu ilişki biçimini seçmezler. Onlar sadece rkeklerin tahakkümünden sıkılmışlar ve eşitliğin sıcak sularına kürek çekmişlerdir. Eşitlik peşinde koşmak mutluluk peşinde koşmaktan daha kolaydır çünkü eşitliğin kriterleri vardır. Amanda'nın eşitlik arayışı kendinin değil hemcinslerinin mutsuzluğundan besleniyor. İronik ama amandanın eşit olmaya ihtiyacı yok; çünkü onun gözlerinin içine bakan bir kocası var. Amanda ile adam'ın arasına ne zaman eşitlik girer işte o zaman mutluluğun köşeleri çatlamaya başlar.