Beyaz Tanrı

Yüzeysel anlamda baktığınızda bir çocuk filmi gibi Ama örgüdeki katmanları kaldırmaya başladığınızda kapital düzen kurucularının insanları ve sistemi nasıl yönettiğine, nasıl hegemonya altında tuttuğuna dair ipuçları bulup filmi başka bir gözle izlemeye başlıyorsunuz. Irkçılığın gerçekliği de ayrı bir metafor Konusu kısaca şöyle; küçük bir kız babasıyla birlikte yaşamaya başlıyor ve babası kızın köpeğini evde istemiyor, bir gün gizlice köpeği kızının hayatından çıkarıyor. Sevimli köpekçik ise bu andan sonra bambaşka durumlar yaşıyor, kötü amaçlar için kötü insanların ellerine düşebiliyor. İşte bu anlar da sevimli bir köpekle ilgili bu filme neden beyaz tanrı ismi verildiğini anlamanıza yardımcı oluyor. Zira tanrı kavramı iyilik-güzellik eksenli bir yüceliği sembolize ederken burada kötülük-çirkinlik eksenli bir yüceltilişe doğru evriliyor. Filmi sevmek kötülüğü sembolize eden "beyaz tanrı" yı sevmek anlamına gelmemeli... Zira filmin amacı kimi kesimlerce kabul gören bu yüceltilmişliğe dikkat çekmek. Kanıksarsın, kanıksamazsın, o senin karakterinle ilgili... Zaten filmin de izleyicisini yönlendirmek gibi bir derdi yok. Anlatıp meselesini geri çekiyor kendini.

feher isten/white god. sokak köpeklerinin filmi, onlar adına yapılmış, onları adeta dile getirmiş en güzel filmdir belki. insanlık yüzünden durmadan hayata küsen herkes izlesin. girişinde rilke dizesiyle bizi karşılayan bir şey nasıl kötü olabilir ki zaten?

tanrının, insan zulmünün dibini yaşayan bir sokak köpeğine tanrısallığını bahşettiği; bir umut, oh sonunda kurtarıcısı olacak diye gördüğümüz bütün insanlar tarafından kötülük batağına itildikçe itilmiş, insanlara olan inancını yine de yitirmemesi en büyük suçu olarak görülmüş hagen ve arkadaşlarının filmi.

oyuncuların çoğu da köpek. bu film nasıl çekildi, köpekler nasıl bu kadar üstün performans gösterdi bilmiyorum. tek bildiğim festival filmlerine olan aşkımın katlanarak arttığı. cannes’tan ödülle dönmüş ayrıca.

kısacası: mücadele ettiğimiz bütün güç unsurlarını, dışlanmış bir grup olarak, azınlık olarak, birleşerek ekarte ettiler. evet yani köpeklerin yerine kendimizi de koyabiliriz rahatlıkla. izleyin!

Haksızlıklara karşı direnmek gerekir.

Zaten yukarıda ne demek istediğimi anladınız. Bir yerde hangi canlı olursa olsun birlik olup var olan haksızlığa karşı gelmelidir. Ne yazık ki bugün dünyada bunu yapabilecek tek tür varsa o da insandır. Film bizlere bunu metafor yani benzetme kullanarak anlatmaya çalışmış. İçinde çok şey saklı bir film. Yakın dönem ülkemde de birlik olmanın sonuçlarını gördük. Unutmayın haksızlığa karşı direnmek haksılığı yapanlarca suç olarak görülür. Bunu filmde çok net görüyoruz. Ne olursa olsun direnmek kazanmaktır. Fazla siyasi yöne çekmek istemesem de ne yazık ki bugün dünyada milyonlarca insan haksızlığı sırf birlik olamadıkları için hayatlarından uzaklaştıramamaktadır. Sırf size bulaşmadıkları için etrafınızda ezilen kişilere yardımdan kaçmayın. Dünya tarihinde bir söz vardır bilirsiniz: " Susma sustukça sıra sana gelecek. "

Filmi çok beğendim. Bir köpeğin insanlık dersi bu olsa gerek. Üstüne oyunculuğuyla büyük bir başarı elde ediyor bu köpekçik. Hatta belki de şimdiye kadar başrolünü en iyi oynayan kişi seçilebilir. İzleyin bu filmi. Tabi filmde sanatın da ne kadar değerli bir gerçeklik olduğunu anlıyoruz. Zamanında çok değerli bir yürek bize bunun önemini anlatmıştı, " Sanatsız kalmış bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir. " Filmi anlamak için tek yapmanız gereken kendinizi o köpekçiğin yerine koymak olacaktır. Başarılı bir yapım. Ha daha çok ana fikrin değerini bilmemiz gerekiyor. Yoksa filmi çok abarttınız o kadar da iyi film değilmiş diyebilirsiniz, ama dediğim gibi içinde saklı birkaç sahne için bile film en iyiler arasına girmeyi hak ediyor. İzleyin, anlayın ve anlatın.

İyi seyirler.

P: 8

2014'ün en iyi, göze batan ve batması gereken filmlerinden. sadece bu filme özgü değil, filmi izlemeden önce ne konusu, ne puanı, ne de yorumlar hakkında hiçbir bilgim yoktu ama neden bilmiyorum, gerçekten bilmiyorum beklentim düşüktü bu filmi izlemeye başlamadan önce. bunun aslında iyi bir şey oluşu bir yana, beklentilerimi fazlası ile karşılayan bir film ile karşılaşmak son derece hoş oldu.

İnsanlardan çok, köpekleri konu alan filmde köpekler başrol oyuncusu, insanlar da konuyu daha iyi anlatabilmek amacıyla yardımcı oyuncu pozisyonunda kalmışlar. ?pire torbası? deyip korku ve tiksinmeyle kovan ve dışlayan burjuvazi kesim, onlar üzerinden vahşiçe nasıl para kazanırım diye düşünen alt tabaka ve sevgiden ve dolayısıyla da korumaktan çok uzaklaştırma görevini üstlenen devlet ve barınaklar çemberi arasında sıkışıp kalmış köpeklerin hikayesi, bir köpeğin ve onu bu çemberin içine atmamaya çalışan bir genç kızın özelinden anlatılıyor.

Film, son düzlüğe kadar son derece gerçekçi bir havada ilerliyor. Köpeklerin yaşadığı zorluklar karşısında bir yandan duygulanıyor, diğer yandan da kendi türünüze söve söve filmi götürüyorsunuz. Burada bazı sahnelerin gerçekten çok acımasız olduğunu belirtmem gerekiyor ki filmin gerçekçiliği de tam olarak buradan geliyor aslında. Köpeklerin zincirlerini kopartıp o çemberden kaçışı ise, belki biraz da o gerçeklikten taviz verilerek destansı bir şekilde işlenmeye başlanmış. Ötekileştirmenn sonuçları şeklinde özetlenebilinecek ikinci yarı diyebileceğim bu kısımda ise, gerilim dolu dakikalar yaşayacak olsanız da o hangi kesime hak vereceğiniz konusunda tereddütler yaşayabilmeniz son derece muhtemel. Hoş, ben hiç tereddüt yaşamadım ama yönetmen buradaki tereddüt kısmını, filmin başından beri köpeklere sevgi ile yaklaşan genç kız karakterinde vermeye çalışmış ve başarılı da olmuş.

Duygusal açıdan son derece yoğun anlar yaşayabileceğiniz, genel olarak son derece gerçekçi ve dram ağırlık olduğunu ancak bu dramatikliğin, yani üzüldüğünüz kişilerin filmde zaman zaman yer değiştirdiğini söyleyebilirim.

Filmin gerçekçiliği ve klişelerden son derece uzak yapısı, Avrupa sinemasını holivud?a tercih edişimin de cevabı niteliğinde. Film beni çok fazla şaşırtmadı ama filmi izlerken ister istemez, ?ahan şu olacak? şimdi dediğim birçok noktada da yanılmam, filmi benim için güzel kılan noktalardan bir tanesiydi. Genç kızımızın aldığı müzik eğitimi sayesinde, filmin içine çok iyi bir şekilde yedirildiğini düşündüğüm klasik müzik ise olayları tamamlar nitelikte olmuş. Bu şiddet ile klasik müzik arasındaki ilişki nedir bilmiyorum ama ikisi birlikte muhteşem bir ikili oluşturuyor.

Son olarak bir tavsiye: eğer hayvanlarla özellikle de köpeklerle sıkı bir dostluğunuz varsa, bir köpek besliyorsanız ve/veya aktif bir hayvansever konumundaysanız bu filmi izlerken iki, hatta üç kere düşünün. Yer yer sizi orgazm edecek sahneler bulunsa da sadece canlı olduklarından ötürü seven, sayan ama yine de uzak duran benim gibi birisini bile yerle yeksan eden sahneler mevcuttur. İzleyecekseniz bu sahnelere şimdiden hazırlıklı olun. Benden uyarması. Sonra kulaklarımı çınlatmayın lütfen.