11 yıl önce
7.5
647 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.2 (248.647 OY)
KONUSU
16., 21., ve 26. yüzyılda geçen hikaye, ölümsüzlüğü ve buna bağlı olarak da aşkı arayışın hikayesi. 1500’lerde yaşayan İspanyol keşif Tomas, bütün hayatını etkileyecek önemli bir misyonla görevlendirilmiştir. Kraliçe’nin, ölümsüzlüğün kaynağı olduğuna inandığı ağacı bulacak ve bu sayede, yüzyıllardı
... Devamı
16., 21., ve 26. yüzyılda geçen hikaye, ölümsüzlüğü ve buna bağlı olarak da aşkı arayışın hikayesi. 1500’lerde yaşayan İspanyol keşif Tomas, bütün hayatını etkileyecek önemli bir misyonla görevlendirilmiştir. Kraliçe’nin, ölümsüzlüğün kaynağı olduğuna inandığı ağacı bulacak ve bu sayede, yüzyıllardır insanoğlunun peşinden koştuğu sonsuz yaşam amacına ulaşılmış olacaktır. Bu uğurda yola çıkan Tomas için yüzyıllarca sürecek bir yolculuk başlayacaktır. 2000’lere gelindiğinde aynı Tomas’ı, sevdiği kadının iyileşmesi için amansız bir hastalığa karşı mücedele ederken görürüz; 2500’lerdeyse uzayda bir balonun içinde tek başına bir boşlukta yaşamaktadır.
İnsanoğlunun varoluşundan beri ölümle olan mücadelesi tüm hızıyla devam ediyor ve Pi, Requiem for a Dream gibi filmleri ile bizi sinemasına hayran bırakmış yönetmen Daren Aronofsky, şimdi de kamerasını, bu tükenmeyen mücadeleye çeviriyor.
İnsanoğlunun varoluşundan beri ölümle olan mücadelesi tüm hızıyla devam ediyor ve Pi, Requiem for a Dream gibi filmleri ile bizi sinemasına hayran bırakmış yönetmen Daren Aronofsky, şimdi de kamerasını, bu tükenmeyen mücadeleye çeviriyor.
-
Darren Aronofsky
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Tomás / To...
Isabel / I...
Dr. Lillia...
Father Avila
Grand Inqu...
Lord of Xi...
Captain Ariel
Antonio
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Filmi sonunda izleyebildim. İçerisinde bilimden, dinden, mitolojiden, çok fazla alıntı olduğunu görebiliyoruz Öncelikle yazıya başlamadan Aronofsky’nin nesne takıntısından bahsetmek gerekir. Her sanatçının belli bir nesneye karşı hassasiyeti vardır, korkularından, hayranlığından ve geçmişten gelen bu objeler, Aronofsky filmlerinde kendisini kolaylıkla belli eder. Hemen hemen tüm filmlerinde bir küvet sahnesi bulunur. Anladığım kadarıyla bir arınma, kendini yenileme isteği ile hasta-bağımlı kişiler bu küvette kendisini iyileştirmeye çalışır (diğer çoğu filminde ise aynayla yüzleşme, kendine-aynaya zarar verme isteği sıklıkla görülebilir. (örnek: siyah kuğu, bir rüya için ağıt.) Hastane yatağı, cenin pozisyonunda yatmak, ameliyat-operasyon, çoğu filmindeki temaları-nesneleridir. Eti parçalayan sanayi makinesi sıklıklı görülenbilir (bkz: pi, bir rüya için ağıt, dikiş ve zımbalama sahneleriye the wre
... Devamı
Filmi sonunda izleyebildim. İçerisinde bilimden, dinden, mitolojiden, çok fazla alıntı olduğunu görebiliyoruz Öncelikle yazıya başlamadan Aronofsky’nin nesne takıntısından bahsetmek gerekir. Her sanatçının belli bir nesneye karşı hassasiyeti vardır, korkularından, hayranlığından ve geçmişten gelen bu objeler, Aronofsky filmlerinde kendisini kolaylıkla belli eder. Hemen hemen tüm filmlerinde bir küvet sahnesi bulunur. Anladığım kadarıyla bir arınma, kendini yenileme isteği ile hasta-bağımlı kişiler bu küvette kendisini iyileştirmeye çalışır (diğer çoğu filminde ise aynayla yüzleşme, kendine-aynaya zarar verme isteği sıklıkla görülebilir. (örnek: siyah kuğu, bir rüya için ağıt.) Hastane yatağı, cenin pozisyonunda yatmak, ameliyat-operasyon, çoğu filmindeki temaları-nesneleridir. Eti parçalayan sanayi makinesi sıklıklı görülenbilir (bkz: pi, bir rüya için ağıt, dikiş ve zımbalama sahneleriye the wrestler)
Masumiyetin ölümünü Aronofsky kadar güzel anlatan çok fazla yönetmen yoktur. Çoğu filminde insanın etten oluşan kırılgan, çürüyen bir yapısı olduğunu vurgular. Bu açıdan Francis Bacon çalışmalarıyla benzerlik gösterir. Francis Bacon?un resimlerinde, ve resimleri üzerine söylediği şu sözlerde izlenebilir: ?Mezbahaları ve eti konu alan resimler bana hep dokunmuştur;bence bunların hepsi çarmıha geriliş hikayesinin parçası... tabii ki hepimiz etiz,hepimiz potansiyel leşleriz. Bir kasap dükkanına girdiğimde, hayvanın yerine orada olanın ben olmadamasına şaşarım. Ancak et tenin ölmüş olanı değildir, tüm acıları taşımış ve yaşayan tenin tüm renklerini üzerine almıştır. Tüm o çırpınmalı acılar ve kırılganlık, ama aynı zamanda rengin ve cambazlığın çekici icadı. Bacon "hayvanlara acıyın" demez, daha ziyade, acı çeken tüm insanlar birer et parçasıdır. Her asılı et çarmıha gerilmiş İsa’yı hatırlatır...(F.B - Duyumsamanın mantığı)
Hikayenin bir kısmının İspanya’da geçmesi çok isabet olmuş çünkü ölüme karşı hiç bir ırk İspanyollar kadar duyarlı değildir. Tarihinde yaşadıkları istilalar, iç savaşlar ve sert engizisyon mahkemeleri iç savaşları İspanya’nın ölüme karşı duruşunu değiştirmiştir (her sene yapılan boğaların önünde koşma, boğa güreşleri gibi bu ritüller kanlı tarihlerinden kaynaklanmaktadır) Engizisyon mahkemeleri Hıristiyanlık inancının yayılması için diğer dine mensup kişilerin katledilmesini öngören bir mahkemeydi. Suçlu, şüpheli bulunan her şekilde cezalandırılır ve kurtulma şansı olmazdı. Bu anlamda Engizisyonun başındaki figür Francis Bacon’un Velasquez resmini yeniden yorumladığı papa innocent resmine çok benzer. Ayrıca filmde çok ince nüanslar var: -Şimdiki zamanda telefon eden kişi doktor Tommy’e kaptan diye seslenir -Tommy önce hastaneye ölümü yenmek için arabasıyla yola çıkar, Geçmişte ise dine/engizisayona boyun eğmemek için atıyla saraya doğru yol alır. -Adem ve Havva’nın yasak elmayı yemesi bilgi ağacından yasak meyve çalmak olarak açıklanırken mitolojide Prometheus bilgiyi (ateşi) tanrılardan çalarak insanoğluna verir. Buradan anlayabileceğimiz, dogmada, insanın bilinçlenmesi ve kaderine karşı gelmesi en büyük günahlardan biri olarak kabul edilir. Ancak fetihlerin dini bir amaç olarak gösterilmesi haklı bir neden gibi durmamaktadır. Kan ve mürekkep çok güzel bir tezat oluşturur. Kan hayat ağacını ürünüyken (parçası), mürekkep bilgi ağacının bir meyvesidir (aslında filmde hayat ağacındaki böceklerinin kanından çıkıyor gibi görünse de) mürekkebin siyahlığı, günahı ve bilinmeyeni vurgular. Ne zamanki kan ve mürekkep birleşir ve Tommy eline dövme yapmaya başlar (nirvanaya ulaşmış halinde bu dövmelerin daha yukarılara ulaştığını görürüz.) Ayrıca filmde bir döngü hep vardır, yuvarlak nesneler, sarmal yapılar, dövmeler, işaretler, ağacın dönen kökleri, yıldız kümesi gibi aslında bir döngünün olduğu izleyicinin gözünün içine sokulur. Tommy yavaş yavaş gerçeği kabullenmeyi öğrenir. -Filmde aslında kaderin önüne mantıklı yollarla geçme olasılığı hep olmuştur (ya da bu olabilirmiş izlenimi): Engizisyon yöneticisini öldürmek yerine kesinliği belli olmayan bir yolculuğa çıkmak, karısıyla zaman geçirmek ya da şempazenin öldüğünü kabul edip zaten yatakta ölmeyi bekliyor demesi gibi ilacı karısı üzerinde denememesi gibi soru işaretleri, bilinmezlik filmin gücünü arttırmış. İzzi bayılmadan önce ölümsüzlük konusunda tam Tommy’i ikna edecekken, yanlarından çocuk grubu geçer, Tommy kendisini toparlayarak arabayı almaya gidiyorum der. Masumiyet ve güzellik insanı hep ölümden uzaklaştırır. Ve bu dünyaya bağlar (karısının ölümünden sonra gerçeği kabul etmesi de buna bağlıdır birazda)
Masumiyetin ölümünü Aronofsky kadar güzel anlatan çok fazla yönetmen yoktur. Çoğu filminde insanın etten oluşan kırılgan, çürüyen bir yapısı olduğunu vurgular. Bu açıdan Francis Bacon çalışmalarıyla benzerlik gösterir. Francis Bacon?un resimlerinde, ve resimleri üzerine söylediği şu sözlerde izlenebilir: ?Mezbahaları ve eti konu alan resimler bana hep dokunmuştur;bence bunların hepsi çarmıha geriliş hikayesinin parçası... tabii ki hepimiz etiz,hepimiz potansiyel leşleriz. Bir kasap dükkanına girdiğimde, hayvanın yerine orada olanın ben olmadamasına şaşarım. Ancak et tenin ölmüş olanı değildir, tüm acıları taşımış ve yaşayan tenin tüm renklerini üzerine almıştır. Tüm o çırpınmalı acılar ve kırılganlık, ama aynı zamanda rengin ve cambazlığın çekici icadı. Bacon "hayvanlara acıyın" demez, daha ziyade, acı çeken tüm insanlar birer et parçasıdır. Her asılı et çarmıha gerilmiş İsa’yı hatırlatır...(F.B - Duyumsamanın mantığı)
Hikayenin bir kısmının İspanya’da geçmesi çok isabet olmuş çünkü ölüme karşı hiç bir ırk İspanyollar kadar duyarlı değildir. Tarihinde yaşadıkları istilalar, iç savaşlar ve sert engizisyon mahkemeleri iç savaşları İspanya’nın ölüme karşı duruşunu değiştirmiştir (her sene yapılan boğaların önünde koşma, boğa güreşleri gibi bu ritüller kanlı tarihlerinden kaynaklanmaktadır) Engizisyon mahkemeleri Hıristiyanlık inancının yayılması için diğer dine mensup kişilerin katledilmesini öngören bir mahkemeydi. Suçlu, şüpheli bulunan her şekilde cezalandırılır ve kurtulma şansı olmazdı. Bu anlamda Engizisyonun başındaki figür Francis Bacon’un Velasquez resmini yeniden yorumladığı papa innocent resmine çok benzer. Ayrıca filmde çok ince nüanslar var: -Şimdiki zamanda telefon eden kişi doktor Tommy’e kaptan diye seslenir -Tommy önce hastaneye ölümü yenmek için arabasıyla yola çıkar, Geçmişte ise dine/engizisayona boyun eğmemek için atıyla saraya doğru yol alır. -Adem ve Havva’nın yasak elmayı yemesi bilgi ağacından yasak meyve çalmak olarak açıklanırken mitolojide Prometheus bilgiyi (ateşi) tanrılardan çalarak insanoğluna verir. Buradan anlayabileceğimiz, dogmada, insanın bilinçlenmesi ve kaderine karşı gelmesi en büyük günahlardan biri olarak kabul edilir. Ancak fetihlerin dini bir amaç olarak gösterilmesi haklı bir neden gibi durmamaktadır. Kan ve mürekkep çok güzel bir tezat oluşturur. Kan hayat ağacını ürünüyken (parçası), mürekkep bilgi ağacının bir meyvesidir (aslında filmde hayat ağacındaki böceklerinin kanından çıkıyor gibi görünse de) mürekkebin siyahlığı, günahı ve bilinmeyeni vurgular. Ne zamanki kan ve mürekkep birleşir ve Tommy eline dövme yapmaya başlar (nirvanaya ulaşmış halinde bu dövmelerin daha yukarılara ulaştığını görürüz.) Ayrıca filmde bir döngü hep vardır, yuvarlak nesneler, sarmal yapılar, dövmeler, işaretler, ağacın dönen kökleri, yıldız kümesi gibi aslında bir döngünün olduğu izleyicinin gözünün içine sokulur. Tommy yavaş yavaş gerçeği kabullenmeyi öğrenir. -Filmde aslında kaderin önüne mantıklı yollarla geçme olasılığı hep olmuştur (ya da bu olabilirmiş izlenimi): Engizisyon yöneticisini öldürmek yerine kesinliği belli olmayan bir yolculuğa çıkmak, karısıyla zaman geçirmek ya da şempazenin öldüğünü kabul edip zaten yatakta ölmeyi bekliyor demesi gibi ilacı karısı üzerinde denememesi gibi soru işaretleri, bilinmezlik filmin gücünü arttırmış. İzzi bayılmadan önce ölümsüzlük konusunda tam Tommy’i ikna edecekken, yanlarından çocuk grubu geçer, Tommy kendisini toparlayarak arabayı almaya gidiyorum der. Masumiyet ve güzellik insanı hep ölümden uzaklaştırır. Ve bu dünyaya bağlar (karısının ölümünden sonra gerçeği kabul etmesi de buna bağlıdır birazda)
"AŞK" ve "EBEDİYET" kavramlarını muhteşem yorumlayan Daren Aronofsky usta için 1 dk’lık saygı duruşu. Bilimkurgu ile aşkı ölümsüzlüğü o kadar güzel harmanlamış ki film bittiğinde kesinlikle bir başyapıt diyebileceğiniz türden.
Clint Mansell’ın yadsınamaz bir etkisi var bu filmde. Genel atmosfer ve konu irdeleyişi itibariyle doyumsuz olmasının yanı sıra film bittikten sonra bir rüyadan uyanmışsınız hissi yaşatıyor size.
http://www.youtube.com/watch?v=7FDAkpQSJVA
http://www.youtube.com/watch?v=7FDAkpQSJVA
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Film genel olarakölümsüzlüğün formülünü arayan bi adam üzerinden aksa da aslında ölümün değil herseyin sonsuz devinim ve dönüşüm halinde olduğunu izleyiciye ispatliyor.Kısacası "şuan ki formunuzda yaşayabileceğinizi yaşamaktan başka bi seçeneğiniz yok."a getiriyor.Evet madde yok olmaz şekil değistirir biz de nitekim madde formundayız öyleyse ölüm sadece form değişimi ve bi kapı olabilir.
Bazı filmlerin sizde bıraktı etki anlamca farklı bir perspektiflere yol açıyor. Duygularınızı ve mantığınızı o açıdan daha net gözlemleyebiliyorsunuz. Bu filmde olduğu gibi. Müzikleriyle, yaşattığı duygularıyla ve oyuncuklarıyla harika bir filmdi.
Ölmeye Hazır mısın ? Onu kabullenmeye , teslimiyete ve şifa bulmaya hazır mısın ? Henüz yitirmeye razı gelmediğin birisinin , yitirmeyi kabullenerek teslimiyetinivurgulaması kim bilir nasıl korkunç bir histir . Oradan oraya koşarken çabalarken , ellerinin arasından kayıp gitti işte zaman .. Toprak , ağaçlar , kökler ve yıldızlar .. Bu yolun sonunda gerçekte ne var ? Bilmene rağmen hissemediğin için korkuyorsun . Yitirmemek için insan hangi çarelere başvurmaz ki .... Mümkün olsa eski çağlara da şüphesiz dönerdi ..
Hayat Ağacı şifa ve iksir bağlamında enteresan bir şekilde " Yılanın Kucağında " filmini anımsattı. İnsanoğlu yetinmeyi bilmez . Sömürgendir kurutucudur .. Bazı filmleri anlamlandırmak için kendi gerçeğinden de katmalısın :) Bu film ne yazık ki böyle .. Hugh Jackman ve Rachiel Weisz mükemmel oynamışlar ve hissettirmişler ..
Hayat Ağacı şifa ve iksir bağlamında enteresan bir şekilde " Yılanın Kucağında " filmini anımsattı. İnsanoğlu yetinmeyi bilmez . Sömürgendir kurutucudur .. Bazı filmleri anlamlandırmak için kendi gerçeğinden de katmalısın :) Bu film ne yazık ki böyle .. Hugh Jackman ve Rachiel Weisz mükemmel oynamışlar ve hissettirmişler ..
Yaşam, Ölüm ve Ölümsüzlük Üzerine Bir Şiir, The Fountain
Ölüm, varlığı bilindiği andan beridir insanlık tarafından kötü, korkulacak bir şey olarak görülür, çünkü insanlardan bilineni alır, onları bilinmeyene götürür. Dinlerin sunduğu öteki dünya, hiç olup yokluğa karışacağını kabullenemeyen insanlığa bir teselli olmaktan başka nedir ki? Bu yüzden insan dünya üzerinde adım atmaya başlayıp ölümün bilincine vardığı günden beri, ölümsüzlüğü arar. Gelmiş geçmiş tüm uygarlıklar, yaşam, ölüm ve ölümsüzlük meselelerini çeşitli mitolojilerle irdelemiştir. Anadoluda dahi, ölümsüzlüğün sırrını bulan ancak ilahi bir müdahale ile kaybeden Lokman Hekimin efsanesi vardır.
İşte Requiem for a Dream ve Black Swan filmleriyle tanıdığımız Darren Aronofsky de The Fountain filmi ile ölümsüzlük üzerine birkaç kelamda bulunuyor. Hikaye, kısaca, geçmiş çağların birinde, günümüzde ve yirmi beşinci asırda sevgilisini ölü ... Devamı
Ölüm, varlığı bilindiği andan beridir insanlık tarafından kötü, korkulacak bir şey olarak görülür, çünkü insanlardan bilineni alır, onları bilinmeyene götürür. Dinlerin sunduğu öteki dünya, hiç olup yokluğa karışacağını kabullenemeyen insanlığa bir teselli olmaktan başka nedir ki? Bu yüzden insan dünya üzerinde adım atmaya başlayıp ölümün bilincine vardığı günden beri, ölümsüzlüğü arar. Gelmiş geçmiş tüm uygarlıklar, yaşam, ölüm ve ölümsüzlük meselelerini çeşitli mitolojilerle irdelemiştir. Anadoluda dahi, ölümsüzlüğün sırrını bulan ancak ilahi bir müdahale ile kaybeden Lokman Hekimin efsanesi vardır.
İşte Requiem for a Dream ve Black Swan filmleriyle tanıdığımız Darren Aronofsky de The Fountain filmi ile ölümsüzlük üzerine birkaç kelamda bulunuyor. Hikaye, kısaca, geçmiş çağların birinde, günümüzde ve yirmi beşinci asırda sevgilisini ölü ... Devamı
Yaşam, Ölüm ve Ölümsüzlük Üzerine Bir Şiir, The Fountain
Ölüm, varlığı bilindiği andan beridir insanlık tarafından kötü, korkulacak bir şey olarak görülür, çünkü insanlardan bilineni alır, onları bilinmeyene götürür. Dinlerin sunduğu öteki dünya, hiç olup yokluğa karışacağını kabullenemeyen insanlığa bir teselli olmaktan başka nedir ki? Bu yüzden insan dünya üzerinde adım atmaya başlayıp ölümün bilincine vardığı günden beri, ölümsüzlüğü arar. Gelmiş geçmiş tüm uygarlıklar, yaşam, ölüm ve ölümsüzlük meselelerini çeşitli mitolojilerle irdelemiştir. Anadoluda dahi, ölümsüzlüğün sırrını bulan ancak ilahi bir müdahale ile kaybeden Lokman Hekimin efsanesi vardır.
İşte Requiem for a Dream ve Black Swan filmleriyle tanıdığımız Darren Aronofsky de The Fountain filmi ile ölümsüzlük üzerine birkaç kelamda bulunuyor. Hikaye, kısaca, geçmiş çağların birinde, günümüzde ve yirmi beşinci asırda sevgilisini ölümden kurtarmak için ölümsüzlüğü arayan bir adamın etrafında şekilleniyor, bunu ya antik uygarlıkların kadim sırlarına erişmeye çalışan bir İspanyol komutan ya da kanserin tedavisini bulmaya çalışan bir bilim insanı olarak yapıyor.
İnsanın belki de en içgüdüsel davranışlarından biri olan sevdiğini, sevdiklerini ne pahasına olursa olsun koruma isteği, hastalığına, derdine bir çare bulma uğraşı oldukça önemli bir rol oynuyor hikayede. Çünkü ölümsüzlük arayışı yalnızca kendi ölümünden kurtulmak için bir yol olarak çıkmaz insanın karşısına, sevdiklerinin yanında kalabilmesini sağlamak kimi zaman, insanı, kendisi için dahi gidemeyeceği kadar ileriye götürür bu arayışta.
İşte bu arayış, ölümü kabullenme ve kabullenememe anları içerisinde akıp giden film, böylesine duygusal anlamda yoğun bir konuyu sunarken, görsel açıdan da bu yoğunluğa katkıda bulunmayı ihmal etmiyor. Hayat Ağacı gibi dini ve mitolojik birçok sembolü karşımıza çıkarırken, bunları yeri geldiğinde aklın ve rasyonel düşüncenin temsilcisi bilimle de bağdaştırıyor.
Görsellik demişken, Matthew Libatiquenin resmen büyüleyici bir sinematografi ortaya çıkarmış, üzerine de Clint Mansellin, insanı tarifi zor duygulara sürükleyen ve üç farklı festivalde en iyi film müziği ödülü alan müzikleri ile birlikte, film tam anlamıyla etkileyici bir deneyim sunuyor.
Doğrusunu söylemek gerekirse, tüm detaylarıyla, konunun tamamının anlaşılmasının oldukça zor olduğu bir film The Fountain, ancak motiflerinin detaylarını bilmememize rağmen bakıp beğenip zevk aldığım bir resim, ya da imgeleri ve söz sanatlarını anlamamamıza rağmen okuduğumuzda hoşumuza giden bir şiir gibi, filmin görsel işitsel olarak yaşattığı etkileyici deneyimi yaşayabilirsiniz.
Bedenlerimiz ruhlarımızın hapishaneleridir. derimiz ve kanımız, tutsaklığımızın demir parmaklıklarıdır. yine de korkmayın. et çürür. ölüm her şeyi küle çevirir ve böylece
her ruhu özgür kılar.
Ölüm, varlığı bilindiği andan beridir insanlık tarafından kötü, korkulacak bir şey olarak görülür, çünkü insanlardan bilineni alır, onları bilinmeyene götürür. Dinlerin sunduğu öteki dünya, hiç olup yokluğa karışacağını kabullenemeyen insanlığa bir teselli olmaktan başka nedir ki? Bu yüzden insan dünya üzerinde adım atmaya başlayıp ölümün bilincine vardığı günden beri, ölümsüzlüğü arar. Gelmiş geçmiş tüm uygarlıklar, yaşam, ölüm ve ölümsüzlük meselelerini çeşitli mitolojilerle irdelemiştir. Anadoluda dahi, ölümsüzlüğün sırrını bulan ancak ilahi bir müdahale ile kaybeden Lokman Hekimin efsanesi vardır.
İşte Requiem for a Dream ve Black Swan filmleriyle tanıdığımız Darren Aronofsky de The Fountain filmi ile ölümsüzlük üzerine birkaç kelamda bulunuyor. Hikaye, kısaca, geçmiş çağların birinde, günümüzde ve yirmi beşinci asırda sevgilisini ölümden kurtarmak için ölümsüzlüğü arayan bir adamın etrafında şekilleniyor, bunu ya antik uygarlıkların kadim sırlarına erişmeye çalışan bir İspanyol komutan ya da kanserin tedavisini bulmaya çalışan bir bilim insanı olarak yapıyor.
İnsanın belki de en içgüdüsel davranışlarından biri olan sevdiğini, sevdiklerini ne pahasına olursa olsun koruma isteği, hastalığına, derdine bir çare bulma uğraşı oldukça önemli bir rol oynuyor hikayede. Çünkü ölümsüzlük arayışı yalnızca kendi ölümünden kurtulmak için bir yol olarak çıkmaz insanın karşısına, sevdiklerinin yanında kalabilmesini sağlamak kimi zaman, insanı, kendisi için dahi gidemeyeceği kadar ileriye götürür bu arayışta.
İşte bu arayış, ölümü kabullenme ve kabullenememe anları içerisinde akıp giden film, böylesine duygusal anlamda yoğun bir konuyu sunarken, görsel açıdan da bu yoğunluğa katkıda bulunmayı ihmal etmiyor. Hayat Ağacı gibi dini ve mitolojik birçok sembolü karşımıza çıkarırken, bunları yeri geldiğinde aklın ve rasyonel düşüncenin temsilcisi bilimle de bağdaştırıyor.
Görsellik demişken, Matthew Libatiquenin resmen büyüleyici bir sinematografi ortaya çıkarmış, üzerine de Clint Mansellin, insanı tarifi zor duygulara sürükleyen ve üç farklı festivalde en iyi film müziği ödülü alan müzikleri ile birlikte, film tam anlamıyla etkileyici bir deneyim sunuyor.
Doğrusunu söylemek gerekirse, tüm detaylarıyla, konunun tamamının anlaşılmasının oldukça zor olduğu bir film The Fountain, ancak motiflerinin detaylarını bilmememize rağmen bakıp beğenip zevk aldığım bir resim, ya da imgeleri ve söz sanatlarını anlamamamıza rağmen okuduğumuzda hoşumuza giden bir şiir gibi, filmin görsel işitsel olarak yaşattığı etkileyici deneyimi yaşayabilirsiniz.
Bedenlerimiz ruhlarımızın hapishaneleridir. derimiz ve kanımız, tutsaklığımızın demir parmaklıklarıdır. yine de korkmayın. et çürür. ölüm her şeyi küle çevirir ve böylece
her ruhu özgür kılar.
Beni gerçek anlamda geren, rahatsız ve tedirgen eden; ama bir o kadar da dinlemekten kendimi alamadığım soundtracke sahip -ilk aklıma gelen- iki filmden birisidir. Diğeri de Scario. O da ayrı bir gerginlik yaratıyor bünyemde.
Ayrıca filmin müziklerinin ön plana çıkmış olması yorumuna bir nevze bende katılıyorum ama kendi açımdan bunun The Arrivals belgesel-dizisini izlememle alakalı olabileciğini eklemem lazım.
Ayrıca filmin müziklerinin ön plana çıkmış olması yorumuna bir nevze bende katılıyorum ama kendi açımdan bunun The Arrivals belgesel-dizisini izlememle alakalı olabileciğini eklemem lazım.
Zaten ağır ve doygun olan konusunun görsellikle sündürüldüğü, müzikleri zaman zaman anlatımın önüne geçen yapıt.
Uzun zamandır izlemeyi ertelediğim ama çok istediğim bi filmdi.Bende bırakacağı etkisinden korkmuştum sanırım.Çok çok başka bir film.Görselliğiyle,oyuncuları ve o senaryosuyla hele o müziği...Bir filmi daha da etkileyici yapan şey kesinlikle müziklerdir.Bu filmdeki müzik bunu fazlasıyla sağlıyor.Rachel Weisz'ın o saf güzelliği ve Hugh Jackman'ın etkileyiciliği.Filmin felsefesi ise nerden baktığınızla alakalı çünkü içerisinde çok şey barındırıyor.Şu şudur bu budur demem çok yanlış olur.Kendiniz yaşayın.İzleyin izlettirin.
darren aronofsky ve yine harika bir müzik. yani filmin anlamı, ilerleyişi, sonucu, herşeyi o müzikte saklı sanki.
film iyi film izleyin bence.
film iyi film izleyin bence.
Felsefesi o kadar güzel ve anlamlı ki. Hep iç içeyiz bu evrende. Ölüm de yaşam da ayrılıklar da aşklar da birbirinin kaynağı. Bitti dediğimiz şeyler başlangıçlarımız. Tamamiyle bir döngünün içindeyiz. Evren denilen muammanın içinde kendimizi tekrarlıyoruz. Zaman kaybı, hiçbir sey anlamadımcıları bir kenara bırakın ve izleyin. Filmin müzikleri sanki söylenmek istenileni anlatıyor. İzleyin ve izlettirin.
Seneler önce yalnızca bir kere izlemiştim. Arşivim arasında gezinirken şöyle bir daha bakayım dedim. Sonra buraya döndüm, baktım ki hiçbir şey yazmamışım, yalnızca 96/100 puan verip geçmişim...
4 puanı da ya çok kısa bir film olmasından, ya da yavaş ilerlemesinden kırmışımdır diye düşünüyorum.
Teması gibi 'Ölümsüz' bir yapıt. Buna film diyemeyiz. Anlam düşmesi olur. Bu eşi benzeri görülmemiş bir yolculuk çünkü...
4 puanı da ya çok kısa bir film olmasından, ya da yavaş ilerlemesinden kırmışımdır diye düşünüyorum.
Teması gibi 'Ölümsüz' bir yapıt. Buna film diyemeyiz. Anlam düşmesi olur. Bu eşi benzeri görülmemiş bir yolculuk çünkü...
Hani bazı filmler vardır ya sizi alır başka bir dünyanın içine sokar, işte öyle bir film.
Kaynak filmine Benzer Film ekliyorsun.
Kaynak filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Kaynak filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL