Mid class New Yorker gevezeliklerine bayılıyorum. Allen bu konuda ikon. Şehri yansıtışı, entelektüel ortaklıklar ve cinayet de bu filmi çok güzel bir hale getirmiş.
Woody Allen'in dolu dolu dialog içeren filmlerinden biri daha. Olabildiğince reality noktasına kalarak film yapma konusunda gerçekten üstat. Sıradan bir çift olan Lipton çifti, uzun yıldır süren evliliklerinin neticesinde birazcık sıkılma noktasındalar. Derken yeni tanıştıkları çiftteki kadın ölür. Carol bu işte bir bit yeniği olduğunu düşünür ve ince ince olayı araştırırken neredeyse ciddi bir dedektiflik boyutuna ulaşırlar. Filmin ismini aldığı kitabın geçtiği restauranttaki konuşma sahnesi bile ayrı bir sanat eseri olmuş. Sondaki aynalı sahneye değinmiyorum bile. Diane Keaton'un oyunculuğuda bir o kadar hoş olmuş. Fimdeki Tijuana Taxi müziğinin sahne uyumu harika olmuş.
Post-modernitede artik sanat hayati taklit etmeyi birakir, hayat sanati taklit etmeye baslar. Butun film iste bunu anlatiyor. Aynali sahne, yani gostergelerin realiteye karismasi, lipton'larin surekli filmvarilikten uzak bir telas icerisinde filmlerden cikma soguk kanli bir katille bogusmasi hepsi bu yuzden. Woody Allen yine seyircisine doyurucu bir absurt komedi sunuyor hem de alt metninde sinema ve sanat elestirileriyle. Anlamazsan vasat bi film tabi. Ps: Filmdeki ask ucgeni ve kadinin hic bir sekilde tadina bakmasa bile avladigi ceylanin bir sirtlan tarafindan yenmesine verdigi tepki de dikkat cekici ve guzel bir tespit kadin ruhuna dair.
Bekledim, bekledim, bekledim farklı bir şeyler görür müyüm diye. Pek olmadı. Aşina olduğunuz Woody Allen diyaloglarından fazla pek bir şey yok ta ki son kısma kadar.
Aynalı sinema sahnesinde oynayan filmdeki diyalogların durumun absürtlüğüne katkısı muhteşem olmuş.
Ha sırf bu sahne kotarır mı bilmem. Ne de olsa Woody Allen hayranı değilim.
filmin sonunda aynalarla çevrili mekanda silahlarla düello, perdedeki filmde geçen diyaloglarla, sahnelerin duruma uyuşması ve bunların birbirine karışması mükemmeldi ve büyük ustalık isteyen bir işti. birkaç defadır vasat woody allen filmi izliyordum. sonuna kadar yine normal seyriyle devam ediyordu, sadece espriler biraz daha iyiydi. ama bu sahneyle büyük bir keyif aldım. gayet iyi.
@positivist
1 yıl önce
8.5 / 10
@zenobiaa
1 yıl önce
8.6 / 10
@tiamath
4 yıl önce
7.5 / 10
@sayuri
10 yıl önce
@rujenuar
10 yıl önce
Ps: Filmdeki ask ucgeni ve kadinin hic bir sekilde tadina bakmasa bile avladigi ceylanin bir sirtlan tarafindan yenmesine verdigi tepki de dikkat cekici ve guzel bir tespit kadin ruhuna dair.
@tutaste
12 yıl önce
Aynalı sinema sahnesinde oynayan filmdeki diyalogların durumun absürtlüğüne katkısı muhteşem olmuş.
Ha sırf bu sahne kotarır mı bilmem. Ne de olsa Woody Allen hayranı değilim.
@tralfamadoryan
13 yıl önce