7 yıl önce
Silence
(2016)
6.5
50 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.2 (122.832 OY)
KONUSU
Film, 17. yüzyılda yaşayan iki rahibin karşılaştıkları şiddet ve baskıyı konu alıyor. Onyedinci yüzyılda Hristiyanlığı tanıtmak ve kayıp olan akıl hocaları Ferreira’yı bulmak için yola çıkan iki Cizvit papaz, Rodrigues ve Garrpe, Japonya’ya geldiklerinde şiddet ve zulümle karşı karşıya kalırlar. Kat
... Devamı
Film, 17. yüzyılda yaşayan iki rahibin karşılaştıkları şiddet ve baskıyı konu alıyor. Onyedinci yüzyılda Hristiyanlığı tanıtmak ve kayıp olan akıl hocaları Ferreira’yı bulmak için yola çıkan iki Cizvit papaz, Rodrigues ve Garrpe, Japonya’ya geldiklerinde şiddet ve zulümle karşı karşıya kalırlar. Katolikliğin yasadışı olduğu ve varlıklarının yasak olduğu bir dönemde Japonya’ya gelen ikilinin inancı ciddi bir teste tabi tutulacaktır...
-
Martin Scorsese
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Rodrigues
Garupe
Ferreira
Interpreter
Father Val...
Old Samura...
Mokichi
Ichizo
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Önnot: Arkadaşlar filmin senaryosu özgün değil, roman uyarlaması. Bilginize..
Film beni inanılmaz karmaşık duygulara sürükledi. Bir yanda, teknik yetkinliği, insanı alıp götüren atmosferi ile 160 dakikanın nasıl geçtiğini anlamadığım, benzerine ancak Cappola'nın Apocalypse Now'ında rastlayabileceğiniz enfes bir hikaye anlatımı... Öte yanda, Mel Gibson'a rahmet okutacak bir din sömürüsü, aşırı yanlılık, o kadar yanlı ki ideoloji olarak çöp demekten başka çare bırakmıyor. Eeey Scorsese... Bu muhteşem hikaye anlatımını, ne olurdu, misyoner filmine kurban etmesen, ne olurdu Japonları saf kötülük gibi göstermek yerine, o topraklarda Hıristiyanlıktan evvel bin senedir olan Budizmi de anlamaya çaışsan, Japonya batalık diyip kestirmek yerine rahibin de söylediği gibi gerçek doğru üzerinde biraz kafa yorsan? Bu filmde nasıl mistisizm olmaz aklım almıyor? Nasıl olur da hikayenin sonunu " ha tamam içinden inanıyormuş" gibi abuk bir sonuca bağlars ... Devamı
Film beni inanılmaz karmaşık duygulara sürükledi. Bir yanda, teknik yetkinliği, insanı alıp götüren atmosferi ile 160 dakikanın nasıl geçtiğini anlamadığım, benzerine ancak Cappola'nın Apocalypse Now'ında rastlayabileceğiniz enfes bir hikaye anlatımı... Öte yanda, Mel Gibson'a rahmet okutacak bir din sömürüsü, aşırı yanlılık, o kadar yanlı ki ideoloji olarak çöp demekten başka çare bırakmıyor. Eeey Scorsese... Bu muhteşem hikaye anlatımını, ne olurdu, misyoner filmine kurban etmesen, ne olurdu Japonları saf kötülük gibi göstermek yerine, o topraklarda Hıristiyanlıktan evvel bin senedir olan Budizmi de anlamaya çaışsan, Japonya batalık diyip kestirmek yerine rahibin de söylediği gibi gerçek doğru üzerinde biraz kafa yorsan? Bu filmde nasıl mistisizm olmaz aklım almıyor? Nasıl olur da hikayenin sonunu " ha tamam içinden inanıyormuş" gibi abuk bir sonuca bağlars ... Devamı
Önnot: Arkadaşlar filmin senaryosu özgün değil, roman uyarlaması. Bilginize..
Film beni inanılmaz karmaşık duygulara sürükledi. Bir yanda, teknik yetkinliği, insanı alıp götüren atmosferi ile 160 dakikanın nasıl geçtiğini anlamadığım, benzerine ancak Cappola'nın Apocalypse Now'ında rastlayabileceğiniz enfes bir hikaye anlatımı... Öte yanda, Mel Gibson'a rahmet okutacak bir din sömürüsü, aşırı yanlılık, o kadar yanlı ki ideoloji olarak çöp demekten başka çare bırakmıyor. Eeey Scorsese... Bu muhteşem hikaye anlatımını, ne olurdu, misyoner filmine kurban etmesen, ne olurdu Japonları saf kötülük gibi göstermek yerine, o topraklarda Hıristiyanlıktan evvel bin senedir olan Budizmi de anlamaya çaışsan, Japonya batalık diyip kestirmek yerine rahibin de söylediği gibi gerçek doğru üzerinde biraz kafa yorsan? Bu filmde nasıl mistisizm olmaz aklım almıyor? Nasıl olur da hikayenin sonunu " ha tamam içinden inanıyormuş" gibi abuk bir sonuca bağlarsın?
Film beni inanılmaz karmaşık duygulara sürükledi. Bir yanda, teknik yetkinliği, insanı alıp götüren atmosferi ile 160 dakikanın nasıl geçtiğini anlamadığım, benzerine ancak Cappola'nın Apocalypse Now'ında rastlayabileceğiniz enfes bir hikaye anlatımı... Öte yanda, Mel Gibson'a rahmet okutacak bir din sömürüsü, aşırı yanlılık, o kadar yanlı ki ideoloji olarak çöp demekten başka çare bırakmıyor. Eeey Scorsese... Bu muhteşem hikaye anlatımını, ne olurdu, misyoner filmine kurban etmesen, ne olurdu Japonları saf kötülük gibi göstermek yerine, o topraklarda Hıristiyanlıktan evvel bin senedir olan Budizmi de anlamaya çaışsan, Japonya batalık diyip kestirmek yerine rahibin de söylediği gibi gerçek doğru üzerinde biraz kafa yorsan? Bu filmde nasıl mistisizm olmaz aklım almıyor? Nasıl olur da hikayenin sonunu " ha tamam içinden inanıyormuş" gibi abuk bir sonuca bağlarsın?
Uzun olmasına uzun ama kendini izlettiren bir film. Zaten Scorsese'in son zaman filmlerinde öyle pek sıkıldığımı da hatırlamıyorum.The Wolf of Wall Street'i hatırlıyorum da başlarken 3 saat nasıl izlicem dedikten sonra bi bakmıştım ki film bitmiş. Bunda tabi o kadar olmadı orası ayrı ama akıcılığı iyi. Andrew Garfield'ın böyle büyük bir rolü kaldırabileceğini tahmin etmezdim ama çok beğendim. Oscar adayı olmaması şaşırtıcı ama adayları görünce zaten olmamasına sevinmiştir scorsese abimiz :)
Roland Joffe'nin The Mission filmine yakın bir konuya sahip olmasına rağmen Scorsese olaylara farklı bir pencereden bakmış. Fimin ilk yarım saatinde yanlı bir tutum izleyeceğinin sinyallerini vermiş. Güçlü bir anlatım, yetkin bir görsellik...
İzlenir 75/100
İzlenir 75/100
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Filmin yönetmen koltuğunda Scorsese ve oyuncu kadrosunda birbirinden başarılı olan oyuncular olmasına rağmen filmin beni etkilediğini söyleyemem. Süresi çok uzun bununla birlikte bir de yavaş giden bir seyir olunca izlerken sıkıldığım, bitirmek için zorlandığım zamanlar oldu. Hiçbir akıcılık ve sürükleyicilik yok. Her zevke uyacağını düşünmüyorum.
Konu olarak güzel diyaloglar güzel fakat bu film çoğu kişiye sıkıcı gelebilir bende filmi yarıda bırakıp 2. kez bitirmek için açtığımda tamamladım bu yüzden belirtmek istedim eğer bu tür filmler pek tarzınız değilseki ben genel olarak dram severim, Silence'da kendi adıma kararsız kalsamda hiç bulaşmayın derim çünkü 3 saate yakın süresi var ve milyon tane film var farklı filmlere yönelmekte yarar var sevmeyenler için, bayağı heavy işleyen bir film herkese hitap etmiyor ne yazıkki.
Zamanınıza yazık, adam driver ne alaka. Andrew yakışmamış. Liam neeson 5 dakika oynuyor.
Kendi perspektiflerinden anlatırken bile semavi dinlerin mütevazı yaşam stili kisvesi altında ne kadar küstah bir bilinçle hareket ettiğine padrelerin sırf kendileri inanıyor diye bir anda "evrensel gerçek" olan ve diğerlerinin de kabul etmesi gereken inanışlarından bahsettiği -engizitör ile olan- diyaloglarından tanık olabileceğiniz Edo dönemi Japon engizisyonunda hristiyanlara yönelik zulümlerin başarılı bir görsel sunumla tasvir edildiği film.
Yeşeren ot, bataklık, kısır eş, zehir gibi çeşitli metaforlarla aşık atışması misali iki tarafın da (padre ve engizitör) kendilerini yüceltirken karşı tarafı yerme çabalarına tanık olduğumuz diyaloglar hristiyan-merkezli filmde karşı tarafa retorik hakkının az da olsa tanındığı sahneleri içeriyor. Her ne kadar en sonda Japonya'ya "bataklık" demek konusunda iki taraf da anlaşmış gösterilse bile bana kalırsa en uygunu hristiyanlığı yabani ot olarak ifade ... Devamı
Yeşeren ot, bataklık, kısır eş, zehir gibi çeşitli metaforlarla aşık atışması misali iki tarafın da (padre ve engizitör) kendilerini yüceltirken karşı tarafı yerme çabalarına tanık olduğumuz diyaloglar hristiyan-merkezli filmde karşı tarafa retorik hakkının az da olsa tanındığı sahneleri içeriyor. Her ne kadar en sonda Japonya'ya "bataklık" demek konusunda iki taraf da anlaşmış gösterilse bile bana kalırsa en uygunu hristiyanlığı yabani ot olarak ifade ... Devamı
Kendi perspektiflerinden anlatırken bile semavi dinlerin mütevazı yaşam stili kisvesi altında ne kadar küstah bir bilinçle hareket ettiğine padrelerin sırf kendileri inanıyor diye bir anda "evrensel gerçek" olan ve diğerlerinin de kabul etmesi gereken inanışlarından bahsettiği -engizitör ile olan- diyaloglarından tanık olabileceğiniz Edo dönemi Japon engizisyonunda hristiyanlara yönelik zulümlerin başarılı bir görsel sunumla tasvir edildiği film.
Yeşeren ot, bataklık, kısır eş, zehir gibi çeşitli metaforlarla aşık atışması misali iki tarafın da (padre ve engizitör) kendilerini yüceltirken karşı tarafı yerme çabalarına tanık olduğumuz diyaloglar hristiyan-merkezli filmde karşı tarafa retorik hakkının az da olsa tanındığı sahneleri içeriyor. Her ne kadar en sonda Japonya'ya "bataklık" demek konusunda iki taraf da anlaşmış gösterilse bile bana kalırsa en uygunu hristiyanlığı yabani ot olarak ifade etmek olurdu: Senin Portekiz'den çıkıp da kendi yerleşik kültürü, ahlak anlayışı ve inancı olan dünyanın öbür ucundaki Japonya'da ne işin var diye sorarlar adama; misafirlik desen tamam; fakat gelip de oradaki yerlilere sizin şimdiye kadar düşündüğünüz her şey yanlıştı, size gerçekleri getirdim ama kanıtım yok, ben inanıyorum siz de benim söylediğime inanın şeklinde bir üstünlük taslarsan elbette o kültürün savunucuları dağdan gelip bağdakini kovmaya çalışana müsaade etmeyecektir. Zaten dinin farklı kültürlere yayılma şeklinin tatlı dille olduğu görülmüş bir şey değil. Edo dönemi belki Japonya'nın içine kapanık olduğu karanlık ve baskıcı bir dönemdi ama Batı'nın aç kurt gibi dünyanın her yerine akın ettiği ve misyoner yayılmacılığın, sömürgeciliğin, kolonizasyonun yükselişte olduğu yıllarda bu korumacılık olmasaydı kendilerinin Orta ve Güney Amerika'da yok edilen, yıkılan, köleleştirilen, asimile edilen ve melezleştirilen İnka, Maya ve Aztek medeniyetleriyle benzer bir kaderi paylaşmaları ya da yüzyıllarca sömürgeciler altında yaşamış diğer nice topluluklardan birine dönüşmeleri işten bile değildi muhtemelen.
Edo uygulamaları insanlık dışı ortaçağ eziyeti olsa da ardındaki sebepler olan asimilasyon tehlikesi ve politik kaygılara da bir iki cümleyle geçiştirmek suretiyle yer vermişler, ne diyelim buna da minnet. Filmin karşı tarafa tanıdığı kendini ifade etme süresi o kadar kısıtlı ki bu sahneleri cımbızla ayıklamak gerekiyor 160 dakikanın içerisinden.
Tüm bu çilekeşliğe rağmen madalyonun öteki yüzünü unutmamakta fayda var. Katoliklerin, özellikle İspanyolların engizisyonunu da biliyoruz nihayetinde.
Yeşeren ot, bataklık, kısır eş, zehir gibi çeşitli metaforlarla aşık atışması misali iki tarafın da (padre ve engizitör) kendilerini yüceltirken karşı tarafı yerme çabalarına tanık olduğumuz diyaloglar hristiyan-merkezli filmde karşı tarafa retorik hakkının az da olsa tanındığı sahneleri içeriyor. Her ne kadar en sonda Japonya'ya "bataklık" demek konusunda iki taraf da anlaşmış gösterilse bile bana kalırsa en uygunu hristiyanlığı yabani ot olarak ifade etmek olurdu: Senin Portekiz'den çıkıp da kendi yerleşik kültürü, ahlak anlayışı ve inancı olan dünyanın öbür ucundaki Japonya'da ne işin var diye sorarlar adama; misafirlik desen tamam; fakat gelip de oradaki yerlilere sizin şimdiye kadar düşündüğünüz her şey yanlıştı, size gerçekleri getirdim ama kanıtım yok, ben inanıyorum siz de benim söylediğime inanın şeklinde bir üstünlük taslarsan elbette o kültürün savunucuları dağdan gelip bağdakini kovmaya çalışana müsaade etmeyecektir. Zaten dinin farklı kültürlere yayılma şeklinin tatlı dille olduğu görülmüş bir şey değil. Edo dönemi belki Japonya'nın içine kapanık olduğu karanlık ve baskıcı bir dönemdi ama Batı'nın aç kurt gibi dünyanın her yerine akın ettiği ve misyoner yayılmacılığın, sömürgeciliğin, kolonizasyonun yükselişte olduğu yıllarda bu korumacılık olmasaydı kendilerinin Orta ve Güney Amerika'da yok edilen, yıkılan, köleleştirilen, asimile edilen ve melezleştirilen İnka, Maya ve Aztek medeniyetleriyle benzer bir kaderi paylaşmaları ya da yüzyıllarca sömürgeciler altında yaşamış diğer nice topluluklardan birine dönüşmeleri işten bile değildi muhtemelen.
Edo uygulamaları insanlık dışı ortaçağ eziyeti olsa da ardındaki sebepler olan asimilasyon tehlikesi ve politik kaygılara da bir iki cümleyle geçiştirmek suretiyle yer vermişler, ne diyelim buna da minnet. Filmin karşı tarafa tanıdığı kendini ifade etme süresi o kadar kısıtlı ki bu sahneleri cımbızla ayıklamak gerekiyor 160 dakikanın içerisinden.
Tüm bu çilekeşliğe rağmen madalyonun öteki yüzünü unutmamakta fayda var. Katoliklerin, özellikle İspanyolların engizisyonunu da biliyoruz nihayetinde.
Diyaloglar açısından çok başarılı bir film. 1 kezizledikten sonra kesinlikle en az 2. kez izlenmesi gereken bir filmdir bence. Beyninizde yer alan diyalogları 2.kez izlediğinizde daha iyi harmanlayıp daha farklı açılardan da yorumlayabileceğinizi düşünüyorum. Çok güzel mesajlar içeriyor bu film, az kadoyla çok iş yapılmış.
Martin Scorseseiyi bir konu bulmuş ama seçtiği oyuncular bence konuya cuk oturmamış..Oyuncuların performansını pek sevmedim..Andrew Garfield geçen sene Mel Gibson'un filminde çok iyi oynamış ama bu filmde sırıtmış..Bu oyuncunun parlayan bir yıldız olduğu gerçek ki,usta yönetmenler bu oyuncuyu istiyorlar ama bu filmde pek oynayamamış..Yine de tarih,din,sosyoloji,psikoloji ve Scorsese sevenler kaçırmasın..10/6
Önemli soru: The Wolf of Wallstreet gibi bir şaheserden sonra bu sıkıcı filmi çekmek için Scorsece nasıl bir depresyon geçirmiş olmalı?
Silence filmine Benzer Film ekliyorsun.
Silence filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Silence filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL