Açlık Oyunları

Kitabını filan okumadım, yorumlara hiç bakmadan, hiç bir beklentiye girmeden izlemeye oturdum. İlk yarım saat hmm eleştirel bir film, sisteme filan giydirecek diye ufaktan bir beklentim oldu, sonra olaylar hızlandı, oyuna hazırlık süreçleri tırt bir şekilde geçildi ve oyun başladı. İşte bu oyun başladığı anda benim için film bitti, o ne razelet bir yarışmadır, bilmiyorum kitapta nasıl anlatıldı ama dışarıdan gelen komutlarla oyunun istenilen şekilde yönlendirildiği, tamamen adaletsiz bir düzen içinde, ne seyirci ne sponsorların takdiri dikkate alınarak saçma salak yönlendirildiği, az biraz Tournament ve Gamer filmlerini andıran ama daha kötüsü bir film oldu benim açımdan. Dere geçerken at değiştirilmez düsturundan bihaber yapımcılar mı desem yoksa oyunun moderatörleri mi desem ne olduğu belli olmayan insanların ikide birde kural değiştirmesi, ucuz sürpriz son yaratma çabasından öteye geçemedi. Sonra oyunun neden oynanmaya başladığıyla alakalı başkanın konuşması da yüzeysel, temelsiz kalakalmıştı. Neymiş umut korkudan daha güçlü bir duyguymuş. bak sen şu işe yaw.

Bunu roman diye yazan yazara diyecek söz bulamıyorum, kalkıp romanda böyle değil ama iyi uyarlayamamışlar diyenlere de yine yazarın eserini berbat etmelerine neden olan yapımcılara bu kadar kayıtsız kalmasını hatırlatarak bir daha düşünün diyorum. Sonuç itibariyle zaman israfı, iyi ki sinemada izlememişim, sigara alırım ben o parayla daha iyi.