Güneşi Gördüm

o kadar eleştirilmesine rağmen izlediğim ve keyif aldığım bir film. tabi bahsettiğim keyif bir sinemasever olarak aldığım keyif yoksa filmde pek keyifli konular işlenmiyor. işlenme demişken filmin temel kusuru iyi işlenmemiş oluşu. yani iyi film mayasına sahip fakat iyi yoğrulmadığı için ortaya oybirliğiyle değil oy çokluğuyla bir iyi çıkmış. bahsi geçen işlenmeme hali görüntüleri kapsamıyor. görüntüler iyi hatta fazla iyi ve bu filmin dezavantajlarından biri. cilalı bir gerçeklik filminkisi. yani gerçeklerin allanıp pullanması durumu var. her karesinde fotoğraf estetiği var birde buna gevezelik eklenince daha iyi iyinin düşmanıdır sözündeki daha iyi ortaya çıkmış oluyor. nuri bigeninde görüntüleri cilalıdır ama onda diyaloglardaki sadelik durumu dengeler. senaryoda orijinal bulduğun kısımlar var mesela çamaşır makinesinin eve getirdiği medeniyetin can alması olayı gibi. final ise eksik kalmış. gereken mesajın verildiği düşünülmüş olacak ki final üzerinde hiç çalışılmamış. iyi final derken vurucu birşeylerden bahsetmiyorum, final filmin anlamını -veya anlamsızlığını- toparlar. yani filmin biteceğinin anlaşılması sanatsal sancılar çekmediği anlaşılan bu tarz filmlerde yeterli olmamalı. genel olarak -yani oy çokluğuyla- iyi bir film. zaten dert edindiği konuyu anlatmaya çalışması bile artı bir durum. daha iyi olabilirdi ama iyi...

Filmi izlediğimde dedim tamam bu film olmuş kürt olmayan yada doğu da yaşamamış, böyle bir dünyanın gerçeklerinden bir haber ülkenin diğer bir kısmına , bak yaşadığının topraklada neler oluyor diyebiliyor .( bunu daha açık söyleyen bir sürü film var ancak kitleler nezlinde sahiplenilmedi ve marjinal sanat olarak değerlendirildi,bu kısım ayrı bir mevzu bahis konusu ) ancak filmin yönetmeni , senaristi ve oyuncusu mahsum arkadaşıma iki çift lafım var sen ülkenin siyasi olarak en karışık olduğu bir dönem de ve kimse söylemek istemese de iç savaşın yaşandığı bir ülkede keni milletine(kürlere) reva görülen muameleye ses çıkarmayacaksın hatta ahmet kaya'ya çatal bıçak atılırken durun arkadaşlar adam kötü birşey demedi yaptığınız ayıptır , günahtır , zülümdür demeyeceksin , faşit kafatascı insanlarla bir araya gelip yuhluyup alkış tutacaksın ondan sonra da insanların acılıları üzerinden para ve şöhret kazanıp kendi adını cesur ve özgürlükcü sinemacılar arasına koyma onursuzluğu göstereceksin bu olacak iş değil herkes senin ne b.k olduğunu biliyor güzel ülkemin güzel sinemacısı , oyuncusu , türkücüsü ........v.s

Bu topraklar üzerinde yaşayan her insanın içini derinden yakan bir konu seçmiş bu sefer Mahsun Kırmızıgül. Beyaz Melek?le beklentilerimi çok yukarı çıkarmıştı, fakat seçtiği konu güzel olmasına rağmen, beklediğim kadar iyi bir filmle karşılaşmadım.

Tiyatro kökenli oyuncularla ve Altan Erkekli, Şerif Sezer, Erol Günaydın gibi ustalardan kurulu bir ekiple çalışması büyük bir avantaj, fakat simatografik anlamda eksiklikleri dikkat çekiyor. Sinemasal dili çok zayıf, sahne geçişleri sırıtıyor, diyaloglar sığ kalmış?

Hepimizin, her zaman kullandığı cümlelerle doluydu film. Bir de çok fazla konuda mesaj kaygısı taşımış. Doğu insanının yaşadıkları, terörün bölge halkına verdiği zarar, askerin insanlar üzerindeki etkisi, töreler, doğuda transeksüel eğilimler gösteren bir genç? Daha önce Vizontele?de de değinilen iki kardeşten birinin asker olması, diğerinin dağa çıkması gibi artık herkesin farkında olduğu ve çok sık kullanılan imgeler?

Sinemasal anlamda çok büyük bir farklılık yoktu aslında filmde. Beni etkileyen Altan Erkekli?nin oyunculuğu, Şerif Sezer?in duruşu, dedenin kör rolü ve güneşi görerek ölen Kado?nun elinde tuttuğu kurutulmuş kardelen ya da berfin çiçeği?

Film hakkında yazılacak çok şey var. Ama vasatı aşmayı başaramamış film.

Son günlerde gündeme gelen ?Mahsun Kırmızıgül, Yılmaz Güney olur mu?? sorusuna da bu filmi izledikten sonra vereceğim cevap: Mahsun?un daha çok yol kat etmesi gerekiyor. Ama önceliği Yavuz Turgul sinemasını incelemeye ayırabilir.

http://geceedebiyat.blogspot.com

mahsum kırmızıgülün filimlerinde edebiyatı kullanması ilgimi çeken bir durum.itü konservatuar mezunu( müzik okuyanlar derslerinde edebiyat da görüyor mu bilmiyorum).ama mahsumun kendini geliştirmeye çalıştığı belli oluyor.yani bence takdir edilmeli.başarı zaten doğduğun ve büyüdüğün çevreni dışına çıkabilmektir.sen elit bir aileye doğ daha 3 yaşındayken piyano dersleri verilisin.avrupaya git.kültürünü geliştir?.herkes böyle bir ortama doğmuyo.mahsum doğduğu ve gözünü ilk açtığı o arebesk hallerinden kendini geliştirerek çıkıyor.o yüzden insanlara ve yapabileceklerine olan önyargımızı kıran şahsiyet.çok iyi değildir belki.ama yerinde saymadığı kesin.ayrıca güzel yerleri hep o bize gösteriyor.maldivler( sarışın güzelle dans ettiği klip),tuz gölü( beyaz melek) ,Norveç fiyordları?bu filimdede hatırladığım o edebiyat kokan sahneler:

1) kadrinin abisinden dayak yerken süt dolu kaba kan bulaşması.süt doğarken yaşayabilmemiz için bize verilen ilk şeydir ve buna kadrinin yüzünden akan kan bulaşır.süt ve kan.sizce boşuna mı gözümüze sokuldu o sahne.o sahne bize kadriye hiçte güzel şeyler olmayacağını nitekim finalde de öldüğünü görürüz. 2) balıkların can çekişerek öldüğü sahneden sonra bebeğin ölümü ve o haberi alan babanın balık gibi çırpınması. 3) kadrinin kendini berfin çiçeğine benzetmesi ve onun gibi cesurca ölme arzusu.( arzu diyorum çünkü abisine kendini anlatırken aslında abi öldürme konusunda terdütte düşüyor.ama kadri onu tavırlarıyla kışkırtıp illa ki cesurca ölmek istiyor.güneşe yani silaha karşı bile bile duruyor. Bu edebi kırıntıları mahsumun her filminde görebilirsiniz.bence bu adam akşamları kursa falan gidiyor.boş durmuyor zanımca.