Battlestar Galactica

Diziye kötü demiyorum ama aldığı puanı biraz abartı buldum. Seyir rehberi eşliğinde sırasıyla ek yapımlar, tv dizileri, wepisode vb. içeriğin hepsini izledim. Dizi kendine çok fena çekiyor ve bi o kadar da sürükleyici. Her bölüm illa bi olay var ve bu sizi sürekli izlemeye teşvik ediyor. Bu konuda ne kadar başarılıysa dizinin genel konusu hakkındaki boşluklar olsun, gerekse tahmin edilebilirliği olsun ve aynı zamanda saçma sapan hataları, insanın hata yapma özelliğine bağlaması olsun bi o kadar başarısızdı. Çoğu yerde olay çıkarabilmek adına insan veya cylon kaynaklı hatayı kendi üretip çözmeye çalışan bir dizi haline geliyor. Siz de izlerken babaanne tarzı yeşilçam filmi izlerken çıkardığı homurdanma ve garip ünlemler tarzı hareketler yaparak diziyi izlerken buluyorsunuz kendinizi(tüh gözün kör olmasın, mal o öyle mi yapılır, salak yeaa gibi). Bu tür olayların sıklığı beni soğuttu diziden ama neticesinde devam edip bitirdim bütün seriyi. İlk iki sezonu son iki sezonuna göre çok daha başalı olan bir dizi Battlestar Galactica. Birçok iyi ve kötü yönleri var. Birçok iyi şey zaten birçok yerde söylenmiş, söyleme gereği duymadım. Kötü yanlarını söylemeye kimsenin dili varmıyo sanırım bunları söylemeyi de ben üstleneyim dedim :) Diziyi acımasızca eleştirmiyorum, bilim kurgu ve insan ilişkileri açısından türünün en iyilerindendir. Fakat izlemeden önceinternette yapacağınız araştırma sonrası, bu dizi dünyanın en iyi dizisiymiş havasına kapılırsınız ve bunu yaparsanız hayal kırıklığına uğrarsınız. Beklentileri düşürün biraz ve öyle izleyin.Eminim çok daha fazla hoşunuza gidecektir.

Battlestar Galactica son sezonuyla çizgisini bozana dek muazzam bir başyapıt olmayı başarmıştı. Gerçekten de, en azından benim için, ve benim gibi bir çok insan için de bu dizinin yeri çok başka. Yazacağım eleştiri kesinlikle diziyi sevmememden değil, tersine keşke kendisine yakıştığı gibi veda edebilseydi diye düşündüğümden. TV dizilerinin başyapıtlar çıkarabildiği bir dönemdeyiz, bunu hafife almayalım. Hele de bağımsız kanalların dizi anlayışları, serbest ve özgürlükçü senaryoları kabul etmeleriyle çıta giderek yükseliyor. BSG, bunun dört dörtlük bir örneği. Bu muhteşem senaryo, son sezonunda dağılışına dek inanılmaz bir insanlık ve uygarlık hikayesi anlatıyor: kendi yarattıkları makinelerin özgürlük ve intikam arzusuyla yuvası olan dünyayı ve kolonileri kaybeden insanlar uzayın derinliklerinde kendilerine hem yeni bir yuva arıyorlar hem de kendi yarattıkları ve anlaşılan insan görünümlü olan Cylonların kimlik ve insan olmak, bir inanan olmak, çok tanrıya değil tek tanrıya inanmak gibi başlarına açtıkları meselelerle de yüzleşmek zorunda kalıyorlar. Dizi boyunca bütün politik krizler, bütün psikolojik krizler insanların ait olmak, kim olduklarını bilmek ve bu kimliği yüceltmek ve onu ait olduğu doğru çerçeveye yerleştirmek için yaşanıyor: Galactica uzayın derinliklerinde bir yuva arayışı olduğu kadar gemi içerisinde bir kimlik arayışı da bir yandan; bir yandan bir yaratıcı arayışı; hepsi eninde sonunda ve özetinde kim olduğunu bulmak ve olduğun kimlikle ait olmak arayışı. İnsanlar kadar Cylonların da dahil olduğu ve önce düşman olarak tanıdığımız Cylonların da benzer varoluş ve var kalma krizlerine dahil edilirken, sürekli olarak pozisyonumuzu değiştirmeye ve farklı açılardan bakmaya zorlanıyoruz. Dizi boyunca karakterlerin bütün çıkmazları, bütün sorunları, çözülüşleri, güç arayışları sürekli olarak hem psikolojik hem sosyal-politik derinliklerle yansıtılıyor...öyle ki dizinin hikayesi 3.sezonun ortalarında-mesela "unfinished business" gibi bölümlerde en tepe, en zirve noktalarına ulaşıyor- gerçekten de bir başyapıt derinliği, komplikeliği kazanıyor. 3.sezon sonunda hikayede kilit önem taşıyan Son Beş Cylonlunun kim olduğunu öğrendikten sonra ise senaristler bir anlamda yanlış bir seçim yapıyorlar. 4.sezon her ne kadar 10. bölüm ya da iç savaş bölümlerinde karşılaştığımız gibi çok iyi bir düzeye ulaşsa da senaristlerin son sezonu bir sebep açıklama, her şeyi bir sebebe bağlama hatası yüzünden özgünlüğünü yitiriyor, dizinin kendine özgü gerçekliği ağır hasar alıyor. bunun gerçek nedeni senaristlerin anlatmak yerine bizi ikna etmeyi seçmesi. Oysa Haneke ne diyordu? Bütün gerekçeler, bütün sebepler seyirciye yalan söylemektir, seyirciyi rahatlatmaktır, onun eline şeker verip onu kandırmaktır: senaristler bütün insanlığın ve -Cylonların- hikayesinin neden böyle olduğunu açıklamaya başlayınca o zaman üç sezon boyunca kendine özgü, derin, çok gerçekçi bir karakter olan Kara Thrace'in bir melek olduğunu öğrenmek bizi şaşırtıyor ama inandırmıyor mesela: zira oyuncu kendisi bile inanmıyor, öyle belli ki... Bu örnekler çoğaltılabilir. Galactica bir masala dönüştükçe hikayesi de sıradan bir bilim kurgu dizisinin hikayesine dönüşüyor... oysa Galactica demokrasiden askeri darbelere, dinin politikaya alet edilmesinden Tanrı arayışına, öteki olmaya dek bir çok konuda o kadar gerçek ve evrensel şeyler söylüyor ki...

Bu söylediklerimden diziyi sevmediğim sonucu çıkarılmasın: tam tersine diziyi çok seviyorum, hatta dizi ve felsefe konulu bir kitaptan çeviriler yazarak siteme koymayı düşünüyorum...İzlemeyen herkese muhakkak izlemesini öneriyorum Galactica'yı...

so say we all.